انسان از چه زمانی روی پاهایش ایستاد؟
به گزارش سیناپرس، بر اساس تجزیه و تحلیل فسیل های ران و ساعد باقی مانده گونه ای از انسان های اولیه به نام Sahelanthropus tchadensis مشخص شد اجداد اولیه انسان حدود هفت میلیون سال پیش روی دو پا راه می رفتند. این یافته ها بر اساس تحلیل های قبلی است که به نتایج مشابهی رسیده اند.
گفتنی است کشف فسیل های متعدد در منطقه Toros-Menalla در چاد طی سال ۲۰۰۱ منجر به نامگذاری گونه جدیدی از هومینین های اولیه (گروه طبقه بندی که شامل انسان های موجود و خویشاوندان منقرض شده ما می شود) به نام Sahelanthropus tchadensis شد. قدمت این گونه به حدود هفت میلیون سال پیش برمی گردد.
تجزیه و تحلیل یک جمجمه تقریباً کامل در زمان کشف نشان داد که گونه انسانی S. tchadensis احتمالاً روی دو پا راه می رفته است. این ساختار، یکی از ویژگی‌های مشخص انسان ها است و پیش از این به طور خاص در انسان های هوموارکتوس یا راست قامت دیده شده بود.
به گفته باستان شناسان، استخوان های دست و پا که قبلاً در همان زمان از یک محل بازیابی شده بودند، فرصتی برای تأیید این فرضیه فراهم می کند.
گیوم دیور، فرانک گای و همکارانش تجزیه و تحلیل یک استخوان ران چپ و یک جفت استخوان ساعد را از محل اصلی کشف فسیل‌های S. tchadensis در سال ۲۰۰۱ ارائه کردند.
به گزارش سیناپرس، مطالعات انجام شده نشان می دهند که آناتومی استخوان ران این انسان حاکی از دوپا بودن S. tchadensis در خشکی حدود هفت میلیون سال پیش است که پیش بینی های شواهد جمجمه را پشتیبانی می کند.
علاوه بر این، نویسندگان تاکید می کنند که ویژگی های استخوانی این گونه انسانی با ویژگی هایی مطابقت دارند که مشخصه سازگاری با صعود از درختان هستند. البته این فرضیه هنوز اثبات نشده و با احتیاط در نظر گرفته می شود. برای مثال، الگو های عملکردی در استخوان ساعد این موجود نشان می‌دهد که S. tchadensis می توانست از درختان بالا و پایین برود و این عمل، احتمالاً با نوعی گرفتن شاخه ها و حرکت نامنظم اندام ها انجام می شد.
در خاتمه گفتنی است، باستان شناسان به این نتیجه رسیدند که شواهد فوق، مجموعاً نشان می دهد که انسان های اولیه بلافاصله پس از جدایی میمون ها و شامپانزه ها، توانایی راه رفتن روی دو پا را تکامل دادند و به طور همزمان با حفظ ویژگی های استخوانی که قابلیت‌های بالا رفتن را ممکن می کرد، به زندگی خود ادامه داده و روند دگرگشت را طی کردند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
