پرندگان هم ضروریات زندگی را با ارتباطات اجتماعی می آموزند
به گزارش سیناپرس، نتایج پژوهشی جدید نشان می دهند که حتی در دنیای پرندگان نیز، برای یادگیری مهارت های برقراری ارتباط، داشتن یک معلم خوب ضروری است. به عنوان مثال، در فنچ های گورخری، پرندگان نوجوان، آواز خاص گونه خود را مستقیماً از یک مربی که معمولاً پدرشان است، یاد می گیرند.
بر این اساس، داشتن تعامل اجتماعی فوق، این پرندگان نوجوان را با انگیزه و در حال انجام وظیفه نگه می دارد. این در حالی است که طبق آزمایش ها، پرندگان نوجوانی که چنین آوازهایی را از طریق یک بلندگو بشنوند و آموزگاری در کنار خود نداشته باشند، موفق به یادگیری آوازها نمی شوند.
برای درک بیشتر این موضوع، محققان موسسه علم و فناوری اوکیناوا (OIST) در ژاپن، پژوهشی را به انجام رسانده اند که در آن، مدار مغزی مربوط به کنترل این رفتار شناسایی شده است. به گزارش سیناپرس، این مطالعه اولین نمایش تحقیقاتی مدارهای عصبی است که به این حیوانات می گوید باید به چه اطلاعات ورودی توجه کنند.
به گفته این محققان، در طبیعت، فنچ های گورخری معمولا با صداهای بسیاری از جمله آواز انواع دیگر پرندگان احاطه شده اند. اما وقتی مدار مورد اشاره فوق فعال می‌شود نشانگر آن است که یک آهنگ و آواز خاص که از سوی معلم صادر می گردد، مهم است و باید حفظ شود.
حدود 20 سال پیش، دانشمندانی که روی نوزادان انسان مطالعه می کردند، مشاهده کردند که آن ها نیز برای یادگیری تشخیص واج ها در زبان به راهنمای شخصی نیاز دارند. آن دانشمندان حدس زدند که تعامل اجتماعی توجه یادگیرندگان را به خود جلب می کند.
به گزارش سیناپرس، به اعتقاد متخصصان، این امر، کاملاً منطقی است؛ اگر دقت کنیم، بهتر یاد می گیریم. لذا در پژوهش خود ما می خواستیم بفهمیم، آیا این موضوع در مورد پرندگان نوجوان نیز صادق است؟
محققان بر روی ناحیه ای از مغز به نام لوکوس سرولئوس (LC) تمرکز کردند که در توجه و برانگیختگی نقش دارد. نورون های این ناحیه مغزی، به ناحیه شنوایی مرتبه بالاتری در مغز به نام نیدوپالیوم دمی (NCM) منعکس می شوند. کارهای قبلی در آزمایشگاه نشان داده بود که این ناحیه از مغز، همان جایی است که خاطرات یک فنچ گورخری نوجوان از آواز مربی خود شکل می گیرد.
طی چند روز، محققان فعالیت مغز را در این دو ناحیه تحت شرایط مختلف ثبت کردند: اول، در حالی که یک فنچ گورخری نوجوان که قبلاً هیچ گونه آوازی را از معلمی نشنیده بود، از طریق یک بلندگو به آن گوش می‌داد و در حالت دوم، پرنده نوجوانی که از طریق ارتباط با معلم، آواز را می شنید و پس از آن، آواز مورد نظر از بلندگو نیز برای او پخش می شد.
نتایج نشان داد: هر دو ناحیه مغز، زمانی که معلم آواز می خواند، قوی تر از زمانی که نوجوانان، تنها صدای ضبط شده را می شنیدند، واکنش نشان می دادند. همچنین شنیدن آواز معلم، باعث می شد که واکنش پرنده نوجوان به صدای ضبط شده بعدی نیز افزایش یابد.
محققان با بررسی دقیق نحوه شلیک در نورون‌های NCM و نورون‌های LC و غیرفعال کردن آن ها در برخی موارد، به نقش ویژه این مدارها در توان یادگیری فنچ های گورخری نوجوان حین تعاملات اجتماعی با استاد خود پی بردند.
به گزارش سیناپرس، این یافته ها در نشریه Nature Communications منتشر شده اند.
ترجمه: رهاامیدوار
