افزایش شانس بقا در مقابل ویروس ها با کشف ژن مرموز
به گزارش سیناپرس، محققان استرالیایی به یافته های جدیدی دست یافته اند که اطلاعاتی نوین را در مورد نحوه تنظیم سیستم ایمنی بدن ارائه می‌دهند و پیامدهای بالقوه‌ای برای درمان عفونت‌های ویروسی دارند که می‌توانند منجر به پاسخ بیش فعال ایمنی گردند.
به گفته مجریان این تحقیق، «اطلاعات ما به وضوح نشان می دهند که یک عنصر قابل انتقال می تواند به گونه ای سیستم ایمنی را کنترل کند که بقای میزبان را پس از عفونت ویروسی تضمین کند و احتمالاً به همین دلیل نیز در ژنوم باقی می ماند.
تا دو سوم ژنوم پستانداران از عناصر قابل انتقال به دست می آیند. برای درک واقعی عملکرد این ژن های پرشی، محققان باید مشاهده کنند که وقتی یکی از این عناصر قابل انتقال را از حیوان حذف می کنند چه اتفاقی می افتد.
محققان می گویند: این کار دشواری بوده است، زیرا عناصر قابل انتقال، تکراری هستند و توانایی آن‌ها برای تکثیر در ژنوم، یکی از دلایل برجسته بودن آن‌ها از نظر محتوای ژنومی ما بوده است.به گزارش سیناپرس، درواقع، وقتی می‌خواهید یکی از آن ها را از بین ببرید، اغلب یک گروه کامل را از دست خواهید داد. لذا اگر آن ها را در سراسر ژنوم روی کروموزوم‌های مختلف هدف قرار می‌دهید، کار بسیار دشواری در پیش خواهید داشت.
این تیم تلاش کردند تا تأثیر عناصر قابل جابجایی فوق را بر روی سیستم ایمنی تجزیه و تحلیل کنند. آن ها معتقدند این یک سیستم عالی برای مطالعه است، زیرا کنترل آن با استفاده از محرک‌های کاملاً مشخص، آسان است.
آن ها در پژوهش خود، یک عنصر قابل انتقال خاص در نزدیکی یکی از ژن‌هایی که به دنبال عفونت ویروسی بسیار بیان می شود و از خانواده ژن Schlafen است، مورد استفاده قرار دادند.
از این خانواده ژنی، 10 در موش و 7 ژن در انسان وجود دارد و از آنجایی که تکثیر سلولی را در پاسخ به ویروس ها تشویق کرده و از تکثیر خود ویروس جلوگیری می کنند بسیار مهم هستند.
آن ها در این تحقیق، پس از حذف یکی از عناصر قابل انتقال به نام Lx9c11 از موش ها، حیوانات فوق را با ویروسی به نام کوکساکی B4 آلوده کردند، ویروسی که تا حد زیادی بر پانکراس و برخی بافت های دیگر تأثیر می گذارد. اما نتایج نشان داد که به جای پاکسازی معمول ویروس توسط سیستم ایمنی، خود موش ها از دست رفتند.
محققان دریافتند که موش‌های دارای کمبود Lx9c11 پاسخ ایمنی اغراق‌آمیزی دارند که باعث آسیب بیشتری به پانکراس شده است.
اما زمانی که آن ها این عنصر قابل انتقال را به موش های زنده دیگری که به ویروس کوکساکی B4 آلوده شده بودند برگرداندند، آن موش ها از عفونت جان سالم به در بردند.
به گفته محققان فوق، این یافته مهمی است که نشان می‌دهد چگونه سیستم ایمنی تحت نظارت دقیق قرار دارد. درواقع، یک فرد به یک پاسخ ایمنی قوی به عفونت نیاز دارد، اما این اتفاق باید به سرعت پس از پاکسازی پاتوژن از بدن سرکوب شود تا از خطر ادامه آسیب به بافت ها جلوگیری به عمل آید.
به گزارش سیناپرس،این یافته های جالب در نشریه Nature منتشر شده اند.
ترجمه:رها امیدوار
