کودکان را مجبور به داشتن رویاهای بزرگ نکنید
به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه بازل و دانشگاه کارلوس سوم مادرید، شرایط زندگی بیش از ۱۷ هزار نفر را در بریتانیا که همگی در یک هفته در سال ۱۹۵۸ به دنیا آمده بودند، دنبال کردند.
در این مطالعه، سوابق، توانایی های هر کودک، آرزوهای آنها در دوران جوانی، شغل و رفاه آنها در بزرگسالی مورد ارزیابی قرار گرفت.
دکتر رتو اودرمات، اقتصاددانان و یکی از نویسندگان این مطالعه در رابطه با موضوع فوق می گوید: این پایگاه داده تجزیه و تحلیل کرد که چگونه آرزوهای کودکان و نوجوانان، موفقیت بزرگسالی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد.
به گزارش سیناپرس، برخی از سؤالاتی که محققان پرسیده بودند این بود که آنها تا چه اندازه در تحصیلات خود پیشرفت کردند و شغلی با بالاترین اعتباری که در طول زندگی کاری خود داشتند چه بود؟
محققان می گویند که آرزوهای تحصیلی و شغلی، همراه با مهارتهای شناختی، از مهم ترین پیش بینی کننده های کلی برای موفقیت بعدی شرکتکنندگان بودند. محققان دریافتند که اهداف شغلی بلند پروازانه انگیزه شرکت کنندگان برای سرمایه گذاری بیشتر در موفقیت شغلی آینده خود را فراهم می کند.
با این حال، برعکس آن نیز صادق است. محققان می گویند جوانانی که والدینشان تحصیلات کمتری داشتند، اهداف شغلی جاه طلبانه کمتری داشتند. این موضوع منجر به تحرک اجتماعی محدود برای آن شرکت کنندگان شد.
به گزارش سیناپرس، البته این موضوع را نمی توان صرفاً با تفاوت درآمد خانواده یا توانایی های شرکت کنندگان توضیح داد و به نظر می رسد که نابرابری از همان ابتدا و با همان آرمان های اولیه کودکی آغاز می شود.
طی این مطالعه، محققان از اینکه چگونه آرزوهای والدین برای فرزندانشان بر اهداف شغلی آینده کودک تأثیر می گذارد شگفت زده شدند. اودرمات در این رابطه می گوید: ما انتظار نداشتیم که آرزوهای والدین برای فرزندانشان چنین تأثیر قوی داشته باشد.
این مطالعه همچنین جنبه دیگر رویای بزرگ و نا امیدی هایی را که ممکن است به دنبال داشته باشد را نشان داد. محققان دریافتند که اگر شرکت کنندگان کمتر از آنچه در جوانی آرزو داشتند به دست بیاورند، تأثیر منفی بر رضایت از زندگی در اوایل بزرگسالی خواهند داشت. با این حال، این اثرات منفی در زندگی کاری بعدی آنها از بین رفت.
به گزارش سیناپرس، اودرمات توضیح می دهد: این واقعیت که ما توانستیم نشان دهیم که چگونه آرزوهای نوجوانی در ادامه زندگی بر رضایت از زندگی تأثیر می گذارد، یکی از نقاط قوت این مطالعه است.
محققان امیدوارند یافته های آنها بتواند فرصتی برای کاهش نابرابری اجتماعی فراهم کند. آنها معتقدند سیاستمداران باید اقداماتی را برای کمک به کودکان محروم برای افزایش پیشرفت اجتماعی خود انجام دهند. این موضوع بدان معناست که ما نباید تأثیرگذاری بر آرزوهای شغلی کودکان را کاملاً به والدین واگذار کنیم. القای اهداف بزرگ بر کودکان می تواند بار روانی شدیدی داشته و آن ها را از رسیدن به سطح مطلوب توانمندی شان محروم کند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی European Economic Review منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی