با دستکاری این ژن، ریشه گندم و جو بهتر دنبال آب و غذا می گردد
به گزارش سیناپرس، بدر یک تحقیق بین المللی دانشمندانی از بریتانیا، ایتالیا، آلمان و ایالات متحده ژن جدیدی را در جو و گندم کشف کرده‌اند که زاویه رشد ریشه در خاک را کنترل می‌کند و در را به روی گونه‌های جدید غلات با ریشه‌های عمیق‌تر باز می‌کند که کمتر مستعد خشکی و استرس مواد مغذی هستند، کشفی که اثرات تغییرات آب و هوایی را کاهش می‌دهد.
به گفته این محققان، زاویه ای که در آن ریشه های غلات به داخل خاک رشد می کنند، آن ها را قادر می سازد تا آب و مواد مغذی را از لایه های مختلف خاک جذب کنند.
آن ها می افزایند: ریشه‌های کم عمق، گیاهان را قادر می‌سازند که فسفات و آب‌های سطحی را جذب کنند، در حالی که ریشه‌های عمیق و صاف‌تر می‌توانند با دسترسی به آب های عمقی و نیترات، عملکرد و تولید محصول در گیاه را تثبیت کنند. چنین ریشه هایی همچنین می توانند کربن را عمیق تر در خاک دفن کنند.
این تیم پژوهشی در مطالعه خود، موفق شده ژن جدیدی به نام ژن زمین گرایی بهبودیافته 1 یا EGT1 را در جو شناسایی کند. کشفی مهم که غلات را به مرحله ای دیگر از تولید می برد.
این محققان می گویند: با شناسایی ژن‌هایی که زاویه رشد ریشه را کنترل می‌کنند، ما می‌توانیم تا حد زیادی به تلاش‌ها برای توسعه محصولاتی کمک کنیم که بهتر با انواع خاک‌های خاص سازگار باشند و نسبت به شرایط محیطی نوسانی، انعطاف‌پذیرتر عمل نمایند و از این طریق، به کاهش بار کربن و مقابله با اثرات تغییرات آب و هوایی کمک کنند.
آن ها اشاره کرده اند: ما دریافته‌ایم گیاهان جهش‌یافته ای که فاقد عملکرد ژن EGT1 هستند، زاویه رشد تندتری را در همه کلاس‌های ریشه‌ها نشان می‌دهند. این ریشه ها طوری رفتار می کنند که گویی نسبت به جاذبه، بیش از حد حساس هستند. آن ها قادر به رشد جانبی نیستند و در عوض مستقیماً به سمت پایین رشد می کنند.
به گزارش سیناپرس، بامروزه کشاورزان دنیا، با طیف وسیعی از خطرات روبرو هستند، اما تغییرات آب و هوایی در این خصوص جایگاهی ویژه دارند.
خشکسالی‌های شدید مکرر و طولانی، آسیب های زیادی به این بخش زده و افزایش هزینه های کود در کنار افزایش فشار برای دستیابی به پایداری، نیاز مبرمی به توسعه گونه های گیاهی جدید را به وجود آورده است که بهتر بتوانند مواد مغذی، کربن و آب را جذب کنند.
به گزارش سیناپرس، بحالا این یافته ها که در نشریه معتبر Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) منتشر شده اند، نوید تولید چنین گیاهانی را با دست کاری ژنی می دهند.
ترجمه: محمدرضا دلفیه
