چرا در برنامه ریزی ناموفق هستیم؟

به گزارش سیناپرس، تفاوت زیادی بین هدف گذاری یک موفقیت و دستیابی به آن وجود دارد و به طور کلی وقتی افراد تصمیم می ‌گیرند به هدفی برسند، مایلند بر پاداش‌ ها فراتر از همه ملاحظات دیگر تمرکز کنند.برای درک بهتر این موضوع، یک مثال ساده ارائه می شود: ممکن است شخصی برنامه ریزی کند که زودتر از خواب بیدار شود تا زمان بیشتری را برای خوردن صبحانه سالم قبل از رفتن به سر کار داشته باشد.

با این حال، وقتی صحبت از صبح زود بیدار شدن می شود، بیشتر افراد ده دقیقه خواب بیشتر در رختخواب را ترجیح می دهند. به همین دلیل است که بسیاری از برنامه ها شکست می خورند زیرا بیشتر افراد معمولا در هنگام برنامه ریزی به جای موانعی که با آن ها روبرو خواهند شد، بر پاداش ها تمرکز می کنند.

این الگوی رفتار انسانی در مطالعه ‌ای نشان داده شد که در آن شرکت ‌کنندگان برای موفقیت در هر دو آزمون فیزیکی و ذهنی تلاش کردند. طی این مطالعه، به آنها گفته شد بسته به نوع وظایف محوله، مبالغ متفاوتی به آنها پرداخت می شود. نتایج این تحقیقات نشان داد که افراد به طور شگفت ‌انگیزی، کارهایی را انتخاب می‌ کردند که پول بیشتری داشتند. با این حال، به طرز عجیبی، زمانی که کار بمورد نظر با سختی و چالش مواجه می شد، تلاش زیادی نکردند.

به گزارش سیناپرس، باید توجه داشت که از نظر محققان، این میزان تلاش مورد نیاز بود که پیش ‌بینی می ‌کرد افراد تا چه اندازه در وظایف ذهنی و جسمی خود، خوب عمل می‌ کنند. به عبارت دیگر، مردم از انجام کارهایی که نیاز به تلاش بیشتری دارند، بیزارند، حتی زمانی که پاداش آن به نسبت  سایر فعالیت ها بیشتر باشد.

دکتر آگاتا لودویکزاک، نویسنده اول این مطالعه، درباره موضوع فوق گفت: عقل سلیم نشان می ‌دهد که میزان تلاشی که برای انجام یک کار انجام می‌ دهیم، مستقیماً به سطح پاداشی که در ازای آن انتظار داریم دریافت کنیم، مربوط می ‌شود.

به گزارش سیناپرس، با این حال، ایجاد شواهد روان ‌شناختی و اقتصادی نشان می ‌دهد که اغلب پاداش‌ های بالا برای اطمینان از تلاش افراد برای رسیدن به اهدافشان کافی نیست. ما دریافتیم که رابطه مستقیمی بین میزان پاداشی که در خطر است و میزان تلاشی که افراد واقعاً انجام می دهند وجود ندارد.

.موضوع فوق به این دلیل است که وقتی تصمیم می ‌گیریم در مورد اینکه چه تلاشی انجام دهیم، انگیزه پاداش ‌هایی داریم که انتظار داریم به  سادگی به دست آوریم. اما در میدان عمل و نقطه ‌ای که عملاً آنچه را که گفته بودیم انجام می ‌دهیم باید ارائه کنیم، به جای پاداش‌ هایی که امیدوار بودیم به دست آوریم، بر سطح تلاشی که باید انجام دهیم و مشکلات مسیر تمرکز می‌کنیم. این مطالعه نشان داد که همین امر برای کارهای ذهنی و فیزیکی نیز صادق است. 

 دکتر مجدا عثمان، یکی از دیگر  نویسندگان مطالعه، در رابطه با این موضوع گفت: اگر مراقب نباشیم، برنامه ‌های ما می ‌توانند با انتظارات غیرواقعی مشخص شوند، زیرا ما بیش از حد به پاداش‌ ها توجه می‌ کنیم اما وقتی با واقعیت انتخاب های خود روبرو می شویم، متوجه می شویم که زحمت و سختی کار بیش از حد تصور اولیه ما است و تسلیم می شویم.

به گزارش سیناپرس، زمانی که در مورد تصمیمات سال جدید خود برنامه ریزی می کنیم، ممکن است زود بیدار شدن برای ورزش و پیروی یک سبک زندگی سالم جدید، انتخاب خوبی به نظر برسد، اما هنگامی که زنگ ساعت شما در صبح سرد زمستانی به صدا در می آید، بیرون آمدن از رختخواب کار سختی بوده و دنبال کردن این اهداف نیازمند اراده و انگیزه ای قوی است.

شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Behavioral Brain Research منتشر شده است.

مترجم: زهرا همراز

No tags for this post.