ورزش همگانی، ضرورت و راهبردها
ورزش همگانی معمولا به فعالیت هایی اطلاق می شود که ضمن درگیر کردن بدن و ذهن با تحرکات ورزشی، جنبه های تفریحی برای افراد داشته و بدون توجه به نتیجه آن یعنی بردن یا باختن انجام می گردد. ورزش همگانی الگوهایی را برای اوقات فراغت مردم فراهم می آورد که سبب می شود آن ها در هر سن و با هر میزان توانایی به علایق ورزشی خود پرداخته و از زندگی خود بیشتر لذت ببرند. اهمیت این پدیده به حدی است که در بعضی کشورهای پیشرفته نظیر انگلستان در 25 سال گذشته روند شرکت در ورزش های قهرمانی تغییر کرده و گرایش به سمت فعالیت های کمتر رقابتی و با ماهیت تفریحی بیشتر گردیده است.
برای برنامه ریزی و سرمایه گذاری در ورزش های همگانی و تفریحات سالم دلایل متعددی می توان ذکر نمود. برای مثال ورزش به عنوان بخش مهمی از زندگی اجتماعی، باعث توسعه مهارت های رهبری و بروز خلاقیت ها گشته و به دوستی و نزدیکی بیشتر آحاد جامعه کمک می نماید. همچنین شرکت در فعالیت های ورزشی باعث افزایش سطح بهداشت عمومی و کاهش بروز بیماری ها گردیده و افراد جامعه را در یک زندگی پرتحرک درگیر می نماید. علیرغم تمام فواید ذکرشده برای ورزش های همگانی، در کشور ما تعداد افرادی که زیر پوشش هیئت های مربوط به این ورزش ها فعالیت می نمایند چیزی حدود 6 درصد است که در مقایسه با بسیاری از کشورها، درصد بسیار کمی بوده و فقط از قاره آفریقا بیشتر است!
در همین رابطه پژوهشگرانی از دانشگاه شهید چمران اهواز به منظور بررسی و شناسایی بهتر وضعیت موجود ورزش های همگانی و همچنین بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدید های موجود، پژوهشی را طرح ریزی و انجام داده اند که راهبردهای ارائه شده در آن می تواند راهنمای مناسبی برای برنامه ریزان و سیاست گذاران عرصه ورزش های همگانی باشد.
در این پژوهش توصیفی که به صورت موردی در خصوص ورزش همگانی استان خوزستان به انجام رسیده، 104 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه های دولتی و آزاد، مدیران و کارشناسان اداره کل ورزش و جوانان، مدیران ادارات تربیت بدنی و همچنین کلیه روسای هیئت های ورزش همگانی این استان از طریق مصاحبه و تبادل نظر و پر کردن پرسش نامه مشارکت داشته اند. همچنین بخشی از این تحقیق از طریق جستجو در منابع کتابخانه ای به انجام رسیده است.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که در استان خوزستان چیزی نزدیک به 155 هزار نفر در 22 رشته مختلف به ورزش همگانی اشتغال دارند که از این تعداد حدود 24 درصد زن و 76 درصد مرد هستند. این تعداد با توجه به جمعیت حدود چهار میلیون و پانصد هزار نفری استان خوزستان، چیزی نزدیک به 3.5 درصد می شود که بسیار ناچیز است. همچنین با توجه به نتایج به دست آمده، در این استان به ازای هر 48 ورزشکار مرد، یک مربی و به ازای هر 44 ورزشکار زن نیز همین تعداد مربی وجود دارد.
از نتایج دیگر این پژوهش می توان به روش های تبلیغاتی مورد استفاده برای ترغیب مردم به ورزش های همگانی اشاره کرد که روش چاپ بروشور از همه بیشتر و روش چاپ کتاب از همه کمتر مورد استفاده واقع شده است. 
مجریان این مطالعه با توجه به نتایج حاصله، راهبردهای ذیل را برای توسعه ورزش همگانی در استان خوزستان مورد اشاره قرار داده اند: 1) تدوین برنامه راهبردی برای توسعه ورزش همگانی، 2) توسعه و ترویج فرهنگ ورزش در جامعه از طریق رسانه ها و 3) تغییر ساختار ورزش همگانی استان.
همچنین در راستای راهبردهای ارائه شده، محققین پیشنهاداتی را برای اجرایی شدن بهتر این راهبردها ارائه داده اند که عبارتند از: 1) استفاده بیشتر از رسانه ها به خصوص رادیو و تلویزیون برای فرهنگ سازی و اطلاع رسانی به جامعه در خصوص اهمیت ورزش کردن، 2) استخدام و استفاده بیشتر از نیروهای متخصص در امر ورزش همگانی و 3) توجه بیشتر به ورزش همگانی در معلولان، سالمندان و افراد ساکن روستاها.
گفتنی است نتایج مطالعه فوق الذکر به صورت مقاله ای علمی پژوهشی در پژوهش نامه «مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی» سال یازدهم شماره 21 به چاپ رسیده است.
منبع: سواری، س.، مهدی پور، ع. و رنجبر، ر. 1394. توصیف وضعیت ورزش همگانی استان خوزستان و تدوین راهبردهاي توسعه آن. پژوهش نامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، سال یازدهم، شماره 21، ص‌ص 92-83 .
No tags for this post.
