انسان ۴۵۰۰ ساله به این انگل ها مبتلا بود
به گزارش سیناپرس، مطالعات باستان شناسان در یک سکونتگاه باستانی در نزدیکی استون هینج انگلستان نشان دهنده ابتلای انسان های ماقبل تاریخی به انواع انگل ها است. قدمت این سکونتگاه به حدود ۲ هزار و ۵۰۰ سال قبل از میلاد باز گشته و گمان می رود این محل، خانه افرادی بوده که بنای یادبود معروف استون هنج را برپا کرده اند.
باستان شناسان در کاوش های خود ۱۹ قطعه مدفوع باستانی یا کوپرولیت ها را از این محوطه به دست آوردند که به مدت ۴ هزار و ۵۰۰ سال در یک توده سرگین انبوه نگهداری شده بود. این نمونه مدفوع های فسلی تجزیه و تحلیل و مورد آزمایش قرار گرفت. بر این اساس مشخص شد پنج مورد از این فضولات، یکی از انسان و چهار مورد از سگ، حاوی تخم های کرم های کاپیلاریید بودند که یک کرم انگلی محسوب می شود که در ریه ها یا کبد میزبانش قرار دارد.
محققان می گویند این یافته نشان می دهد که انسان های دوران نوسنگی کله پاچه های نیم پز را می خوردند و با قیمانده آن را به سگ های خود می دادند.
به گزارش سیناپرس، دکتر پیر میچل، سرپرست این تیم تحقیقاتی، از دپارتمان باستان شناسی کمبریج، در رابطه با یافته های فوق گفت: این برای اولین بار است که انگل های روده ای از دوره نوسنگی بازیابی می شوند، و یافتن آنها در محیط استون هنج واقعاً موضوع مهمی است. نوع انگل هایی که ما پیدا می کنیم با شواهد قبلی برای ضیافت زمستانی حیوانات در طول ساخت استون هنج سازگار است.
باستان شناسان هنگام کاوش در این تپه فضولات، تکه هایی از سفال، ابزار سنگی اولیه و بیش از ۳۸ هزار قطعه استخوان حیوان را کشف کردند.
محققان می گویند اگرچه ۹۰ درصد استخوان ها از خوک ها بودند، اما محتمل ترین منبع این انگل گاوها هستند زیرا کرم های مویرگ معمولاً نشخوارکنندگان را آلوده می کنند.
به گزارش سیناپرس، شواهد باستان شناسی نشان می دهد که دیوارهای دورینگتون در مرحله دوم ساخت استون هنج اشغال شده است. پروفسور مایک پارکر پیرسون از موسسه باستان شناسی UCL در این رابطه گفت: این شواهد جدید چیز جدیدی را در مورد افرادی که برای جشن های زمستانی در طول ساخت استون هنج به اینجا آمده اند به ما می گوید. در خاتمه گفتنی است این انسان های باستانی گوشت خوک و گاو را با روغن تفت داده یا در دیگ های سفالی آب پز می کردند، اما به نظر می رسد که کله پاچه های پیش از تاریخی به خوبی کله پاچه های امروزی پخته نمی شد.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: sciencefocus
