سلول های مرده مجددا زنده شدند

به گزارش سیناپرس، به منظور درک بهتر نحوه تسلیم سلول های عصبی در برابر کمبود اکسیژن، تیمی از محققان آمریکایی فعالیت سلول های شبکیه موش و انسان را بلافاصله پس از مرگ آنها اندازه گیری کردند.

در ادامه و به طرز شگفت انگیزی، با چند تغییر در محیط بافت، محققان توانستند ساعت ها بعد توانایی ارتباط سلول ها را احیا کنند.به گزارش سیناپرس،دانشمندان دریافتند هنگامی که چشم توسط نور تحریک می شود، شبکیه های پس از مرگ سیگنال های الکتریکی خاصی را منتشر می کنند که به عنوان امواج b شناخته می شوند.

این امواج در شبکیه‌ های زنده نیز دیده می‌ شوند و نشان‌ دهنده ارتباط بین تمام لایه ‌های سلول‌ های ماکولا هستند که به ما امکان دیدن را می ‌دهند. 

این اولین باری است که چشم های اهدا کننده انسان متوفی به این طریق به نور پاسخ می دهند و برخی از کارشناسان ماهیت برگشت ناپذیر مرگ در سیستم عصبی مرکزی را زیر سوال می برند.

فاطمه عباس (Fatima Abbas) دانشمند زیست ‌پزشکی از دانشگاه یوتا و یکی از محققان این مطالعات در این باره توضیح داد: ما توانستیم سلول ‌های گیرنده نوری را در ماکولای چشم انسان که بخشی از شبکیه بوده و مسئول بینایی مرکزی و توانایی ما برای دیدن جزئیات و رنگ‌ های ظریف است، بیدار کنیم.

او افزود: در چشم‌ هایی که تا پنج ساعت پس از مرگ یک اهدا کننده عضو به‌ دست آمد، این سلول ‌ها به نور روشن، نورهای رنگی و حتی فلاش‌های بسیار کم نور پاسخ دادند.

عباس در ادامه می گوید: پس از مرگ، می توان برخی از اعضای بدن انسان را برای پیوند ذخیره کرد. اما پس از توقف گردش خون، سیستم عصبی مرکزی خیلی سریع برای هر نوع بهبودی طولانی مدت پاسخ نمی دهد. با این حال همه انواع نورون ها با سرعت یکسانی از کار نمی افتند. مناطق مختلف و انواع مختلف سلول مکانیسم ‌های بقای متفاوتی دارند که کل موضوع مرگ مغزی را بسیار پیچیده ‌تر می ‌کند.

یادگیری اینکه چگونه بافت ‌های منتخب در سیستم عصبی با از دست دادن اکسیژن کنار می ‌آیند می ‌تواند موضوعات مهمی در مورد بازیابی عملکردهای از دست رفته مغز به ما بیاموزد. 
فرانس وینبرگ (Frans Vinberg) پژوهشگر دانشگاه یوتا می گوید: ما توانستیم کاری کنیم که سلول های شبکیه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند که دقیقا همان کاری است که در چشم زنده انجام می شود تا بینایی انسان را موجب شود.

وینبرگ می افزاید: مطالعات گذشته فعالیت الکتریکی بسیار محدودی را در چشم‌ های اهدا کننده عضو بازیابی کرده ‌اند، اما این یافته هرگز در ماکولا به دست نیامده و هرگز به اندازه ‌ای که اکنون نشان داده ‌ایم، انجام نشده بود.

در ابتدا، آزمایش‌ ها نشان داد که سلول ‌های شبکیه تا پنج ساعت پس از مرگ به نور واکنش نشان می ‌دهند. با این حال، ظاهراً به دلیل از دست دادن اکسیژن، سیگنال‌ های بین سلولی مهم موج b به سرعت از بین رفتند. او همچنین توضیح می دهد که احیای موقت سلول‌ های شبکیه به این معنی نیست که کره چشم اهدا کننده می‌ تواند ببیند. برای دیدن، مراکز بینایی بالاتر در مغز برای احیای حس و ادراک کامل بینایی مورد نیاز هستند.

به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در انتها مطرح می کنند که از آنجایی که شبکیه بخشی از سیستم عصبی مرکزی است، بازسازی موج b در این مطالعه این سوال را مطرح می کند که آیا مرگ مغزی، همانطور که در حال حاضر تعریف شده است، واقعا غیر قابل برگشت است. اگر نورون‌ هایی که به عنوان گیرنده‌ های نوری شناخته می‌ شوند را بتوان تا حدودی احیا کرد، امیدی برای پیوندهای آینده است که می‌ تواند به بازیابی بینایی در مبتلایان به بیماری چشم کمک کند.

شرح کامل این مطالعه و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.

مترجم: فاطمه امینی

 

No tags for this post.