تحقق جادوی جوانی به کمک یک آنتی اکسیدان
به گزارش سیناپرس، در حالی که انبوهی از کرم ها و سرم ها ادعا می کنند لایه های کلاژن پوست را حفظ می کنند، فقط تعداد کمی از آنها واقعا اینگونه عمل می کنند.
محققان دانشگاه هاروارد توضیح می دهند: کلاژن وقتی به صورت موضعی استفاده شود نمی تواند به پوست نفوذ کند زیرا الیافی که این پروتئین را تشکیل می دهند بسیار بزرگ بوده و نمی توانند از اپیدرم عبور کرده و به عمیق ترین لایه های پوست برسند.
کلاژن، یک پروتئین طبیعی و جزء جدایی ناپذیر پوست، تاندون ها و سایر بافت های همبند است. سطح آن با افزایش سن کاهش یافته و منجر به ایجاد چین و چروک و خطوط ریز روی پوست می شود. برخی از عادات سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و کم خوابی، می توانند این روند را تسریع کرده و به کلاژن موجود آسیب برسانند.
بر اساس یافته های محققان، توانایی بدن برای جیگزین کردن کلاژن با گذشت زمان و پیری 1 تا 1.5 درصد در سال کاهش می یابد.
یافته های مطالعات جدید نشان می دهد که یکی از راه‌های حفظ لایه‌های کلاژن، اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و سایر عواملی است که استرس اکسیداتیو را افزایش می دهد.به گزارش سیناپرس، رادیکال های آزاد یا گونه‌های فعال اکسیژن، پیری پوست را تسریع کرده و ممکن است به آسیب دی ان ای، سرطان پوست و خشکی کمک کنند. از جمله اقدامات مثبتی که می توان برای مبارزه با استرس اکسیداتیو و کاهش تاثیر آن بر تولید کلاژن انجام داد، استفاده از برخی آنتی اکسیدان ها به ویژه در حفظ سطح کلاژن با افزایش سن است.
به گفته پژوهشگران آنتی اکسیدان آستاگزانتین ممکن است کلیدی برای داشتن پوستی جوان و درخشان باشد. طبق بررسی ها، آستاگزانتین یک کاروتنوئید با اثرات ضد التهابی، محافظت کننده از نور و مهار رادیکال های آزاد است.
این آنتی اکسیدان به طور طبیعی در باکتری ها، جلبک ها و مخمرهای خاصی وجود دارد اما می توان آن را در آزمایشگاه نیز سنتز کرد. به گزارش سیناپرس،محققان دریافتند که آستاگزانتین می تواند استرس اکسیداتیو را کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است پیری پوست را به تاخیر انداخته، عملکرد ایمنی را تقویت و بهبود زخم را تسریع کند. علاوه بر این، این ترکیب از پیری زودرس جلوگیری کرده و سد پوستی را تقویت می کند.
به گفته محققان، آستاگزانتین به اندازه سایر آنتی اکسیدان ها در دسترس نیست، اما همچنان می توانید آن را در رژیم غذایی خود بگنجانید. یک منبع خوب ماهی سالمون است که حدود 40 میلی گرم آستاگزانتین به ازای هر کیلوگرم گوشت را دارد.
ماهی سالمون کوهو، ماهی قزل آلا اقیانوس اطلس، ماهی قزل آلا صورتی و قزل آلای رنگین کمان نیز حاوی این آنتی اکسیدان هستند. سایر منابع غذایی آستاگزانتین شامل میگوی اعماق دریا و پوسته خرچنگ است اما به جای آن ها می توان از مکمل های غذایی حاوی این مواد استفاده کرد.
همچنین روغن ماهی و سایر روغن های رژیمی می توانند جذب آستاگزانتین را برای بدن شما آسان تر کنند. از طرف دیگر، می توان از آن به صورت مکمل استفاده کرده و پوست را با کرم ها و لوسیون های آستاگزانتین ماساژ داد. می توانید 4 تا 8 میلی گرم آستاگزانتین را دو یا سه بار در روز مصرف کنید.
به گزارش سیناپرس، توجه داشته باشید که آستاگزانتین خوراکی ممکن است فشار خون، قند خون و سطح کلسیم سرم را کاهش دهد و برای همه بی خطر نباشد. همچنین می تواند با داروهای رقیق کننده خون، سرکوب کننده های سیستم ایمنی، مسکن ها، داروهای ضد التهابی و عوامل کاهش دهنده قند خون تداخل ایجاد کند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصیPlastic and Aesthetic Research منتشر شده است.
مترجم: فاطمه امینی
