پژوهش های حوزه مغز در گروه های کوچک بی فایده است
به گزارش سیناپرس، تجزیه و تحلیل داده های حدود ۵۰ هزار فرد مختلف نشان می دهد مطالعاتی که ارتباط بین ساختار و یا عملکرد مغز را با رفتارهای پیچیده ارزیابی می کنند، باید روی هزاران داولطب انجام شود تا نتایج به دست آمده قابل اعتماد باشد.
در حقیقت اگر جامعه مطالعاتی تحقیقات این حوزه شامل افراد کمی باشد، نتایج قابل اعتماد نخواهند بود.
به همین دلیل انجمن مطالعات گسترده مغز (BWAS) با هدف استفاده از داده های اسکن مغزی مانند تصویربرداری ام آر آی، برای جستجوی ارتباط بین تغییرات در ساختار مغز و یا عملکرد و ویژگی های مرتبط با شناخت و سلامت روان، به بررسی دقیق مطالعات انجام گرفته در این حوزه پرداخت.
به باور محققان، چنین مطالعاتی ممکن است به ما در پیش بینی یا پیشگیری از بیماری های روانپزشکی و بهبود درک ما از توانایی های شناختی انسان کمک کند. با این حال، هزینه های بالای مربوط به به دست آوردن داده های مبتنی بر اسکن مغز با روش هایی همچون ام آر آی باعث می شود مطالعاتی از این دست بسیار گران بوده و معمولا محققان تلاش کنند این بررسی ها را در گروه هایی حداکثر ۲۵ نفره انجام دهند تا در هزینه ها صرفه جویی شود. این موضوع باعث می شود نتایج به دست آمده دقیق نبوده و دستیابی به نتایج قابل تکرار، دشوار باشد.
در این راستا اسکات مارک و همکارانش اثر اندازه نمونه را بر تکرار پذیری ارتباط در سراسر مغز ارزیابی کردند. آنها برای بررسی دقیق این موضوع، داده‌های سه مورد از بزرگترین مطالعات تصویربرداری عصبی را تجزیه و تحلیل کردند. به گزارش سیناپرس، مطالعات آنها نشان می دهد که اندازه های نمونه مطالعات اسکن مغزی در جمعیت های آماری کوچک منجر به اندازه اثر متورم و کسب نتایج تکرار نشدنی می شود.
در این پژوهش به وضوح مشخص شد همانطور که اندازه جامعه نمونه به هزاران نفر می رسد، نرخ تکرار شروع به بهبود کرده و ضریب خطا و اندازه اثر کاهش می یابد. نویسندگان خاطرنشان می کنند که تنوع در میان نمونه های فرعی جمعیت و اثرات مرتبط کوچک می تواند شکست های گسترده تکرار این مطالعات را توضیح دهد.
به همین دلیل پیشنهاد می شود که نتایج مطالعات رفتار مغز و تصویربرداری از مغز که در ان یک جامعه آماری کوچک لحاظ شده است، با احتیاط تفسیر شود.
به گزارش سیناپرس، نویسندگان در خاتمه توضیحات خود نتیجه می گیرند که تلاش های آینده برای بهبود نتایج اسکن مغزی می‌تواند شامل سیاست های اشتراک گذاری اجباری برای جمع آوری داده ها و تمرکز بر قوی ترین ارتباط بین ساختار مغز، عملکرد و ویژگی‌های شناختی یا سلامت روان باشد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از ان در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: حمید تعالی
