چربی های شکمی به درد می خورند
به گزارش سیناپرس، محققان می گویند کاشت نمونه بافت دستکاری شده ژنتیکی در ستون فقرات موش های فلج، به این حیوان امکان راه رفتن دوباره داد.
این بافت چربی که از خود بیمار گرفته می شود در حقیقت یک ایمپلنت شخصی را به نخاع تبدیل می کند. در آزمایش ها، این تکنیک برای اولین بار در جهان توانست تحرکت را تقریباً در همه موش های فلج بازیابی کرد. این بافت از رشد نخاع در جنین انسان تقلید می کند.
پروفسور تل دور (Tal Dvir) خاطرنشان می کند که موش ها تحت یک فرآیند توانبخشی سریع قرار گرفته و به سرعت توانستند پس از عمل به خوبی راه بروند. این اولین بار است که یک بافت مهندسی شده انسانی کاشته شده در بدن منجر به بهبود موفقیت آمیز حیوانی می شود که دچار فلج مزمن طولانی مدت است.
به گفته محققان، این ایمپلنت های کاملا شخصی سازی شده از مواد و سلول های خود بیمار تشکیل می شوند. این بدان معناست که نیازی به داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیست که می تواند سلامت بیمار را به خطر بیندازد. در این مطالعه، دانشمندان بافت چربی را از شکم بیماران استخراج کرده و سلول ها را از مواد سلولی جدا کردند.
سپس محققان نمونه ها را به سلول های بنیادی پرتوان تبدیل کردند که می توانند به هر نوع سلولی تبدیل شوند. آنها همچنین ماده بدون سلولی را به یک هیدروژل تبدیل کردند که از سلول ها پشتیبانی کرده و به آنها اجازه می دهد یک بافت عملکردی تشکیل دهند.
در نهایت، ترکیب آن ماده با سلول های بنیادی تازه تشکیل شده ایمپلنت نخاع را ایجاد کرد. جالب اینجاست که مطالعات نشان داده است که مواد زیستی گرفته شده از بدن بیمار، سیستم ایمنی را تحریک نکرده و پاسخ ایمنی را موجب نمی شود.
پروفسور دور، سرپرست این تیم تحقیقاتی در ادامه توضیح می دهد: فناوری ما بر اساس نمونه برداری کوچک از بافت چربی از شکم بیمار است. این بافت، مانند تمام بافت‌های بدن، از سلول‌هایی همراه با یک ماتریکس خارج سلولی شامل موادی مانند کلاژن و قند تشکیل شده است. به گزارش سیناپرس، پس از جداسازی سلول ها از ماتریکس خارج سلولی، ما از مهندسی ژنتیک برای برنامه ریزی مجدد سلول ها استفاده کردیم و آنها را به حالتی شبیه سلول های بنیادی جنینی برگردانیم، یعنی سلول هایی که می توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند.
گفتنی است که در این آزمایش، دانشمندان از ایمپلنت های سه بعدی برای ایجاد شبکه های عصبی حاوی نورون های حرکتی استفاده کردند. محققان امیدوارند که افراد فلج بتوانند دوباره بایستند و راه بروند.
به گزارش سیناپرس، پروفسور دور می گوید: هدف ما تولید ایمپلنت های نخاعی شخصی سازی شده برای هر فرد فلج است که امکان بازسازی بافت آسیب دیده را بدون خطر پس زدن بافت توسط بدن بیمار فراهم می کند.
در این آزمایش ها ایمپلنت ها به دو گروه از موش ها پیوند زده شدند. پس از آن، صد درصد موش هایی که اخیراً فلج شده بودند، توانایی راه رفتن خود را بازیافته و همچنین هشتاد درصد از موش های مبتلا به فلج طولانی مدت نیز با موفقیت قادر به حرکت شدند.
مترجم: سامیه خسروی زاده
منبع: studyfinds
