کشف یک منبع ناشناخته انرژی در کهکشان راه شیری

به گزارش سیناپرس، ستاره شناسان در مطالعات جدید خود موفق به شناسایی یک منبع قوی انرژی در کهکشان راه شیری شده اند که در بازه های زمانی کمتر از ۱۹ دقیقه پالس های آن قابل ردیابی هستند.  

ناتاشا هرلی واکر (Natasha Hurley-Walker)، اخترفیزیکدان در مرکز بین المللی تحقیقات نجوم رادیویی در دانشگاه کرتین استرالیا، سرپرستی این تحقیقات را بر عهده داشته و به همراه تیمی از همکارانش این انرژی مرموز را کشف کرد. آنها در ابتدا معتقد بودند که پالس های انرژی از یک ستاره نوترونی یا یک ستاره سفید با میدان مغناطیسی قوی ساتع می شود.

واکر طی بیانیه ای در این رابطه گفت: شی کشف شده، به طور شگفت انگیزی در طی چند ساعت و در طول مشاهدات ما ظاهر شده و سپس ناپدید می شد. برخورد با چنین پدیده ای برای ما کاملا غیرمنتظره بود. برای یک ستاره شناس مواجه شدن با چنین شرایطی به معنی واقعی ترسناک است، زیرا هیچ چیز در آسمان وجود ندارد که این کار را انجام دهد.

این ستاره شناس استرالیایی در ادامه توضیحاتش افزود: باید اعتراف کنیم که این شی واقعاً به ما بسیار نزدیک است زیرا بررسی ها نشان می دهد در حدود ۴ هزار سال نوری از ما فاصله داشته و به نوعی می توان گفت منبع پالس های انرژی فوق در حیاط خلوت کهکشانی ما قرار گرفته است.به گزارش سیناپرس، این پالس ها برای نخستین بار توسط یک دانشجو از دانشگاه کرتین به نام تایرون اودوهرتی (Tyrone O'Doherty) به طور تصادفی شناسایی شده و ستاره شناسان این دانشگاه از وی که این کشف را با استفاده از تلسکوپ مورچیسون انجام داد، تجلیل کردند. 
اودوهرتی در رابطه با موضوع فوق گفت: این مساله بسیار هیجان انگیز است زیرا مشخص شد منبعی که من سال گذشته شناسایی کردم، چنین شی عجیب و غریب بوده است.

پژوهشگران در این رابطه می گویند: این امواج رادیویی با فرکانس بالای در حال انفجار از گذرگاه های سنکروترون ناشی از انفجارهای عظیم ستاره ای هستند.  ما متوجه شدیم که این منبع هر 18.18 دقیقه یکبار پالس می ‌کند. چنین تناوبی کاملا غیرمعمولی بوده و  تا آنجا که می ‌دانیم، قبلاً مشاهده نشده است.

در خاتمه گفتنی است تحقیقات بیشتری لازم است تا پژوهشگران دریابند چه چیزی باعث انفجار انرژی در کهکشان ما می شود، اما آنها فکر می کنند که می توان آن را مغناطیس نوعی ستاره مرده نامید.

شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در  آخرین شماره مجله تخصصی نیچر منتشر شده و در اختیار علاقه مندان قرار دارد.

مترجم: ناصر پورقدیمی

No tags for this post.