قدرت بینایی انسان از این جانور ۵۵ میلیون ساله است
به گزارش سیناپرس، پژوهش های جدید گروهی از محققان نشان می دهد که حفظ توانایی های بینایی ما در طول میلیون ها سال تکامل برگرفته از ویژگی های نوعی لمور خاکستری است که کوچکترین گونه از نخستینیان جهان محسوب می شود. انسان، میمون ها و لمورها همگی در گروه نخستینیان دسته بندی می شوند.
لمور موش خاکستری که بزرگتر از یک سیب نیست، تنها دو اونس وزن دارد. دانشمندان می گویند که سیستم بینایی حیوان در حال انقراض صرف نظر از اندازه آنها به اندازه سایر نخستی ها بزرگ است. در واقع، بیش از یک پنجم مغز لمور موش خاکستری در مقایسه با سه درصد از مغز انسان، به پردازش بصری اختصاص دارد.
این مطالعه محققان سوئیسی و آلمانی بر حفظ و اهمیت فوق‌العاده لمور خاکستری در زندگی روزمره ما و همچنین در زندگی اجداد ما در گذشته‌های دور تاکید می‌کند. به گزارش سیناپرس، ماداگاسکار، جزیره‌ای در اقیانوس هند، ۱۶۵ میلیون سال است که در انزوا تکامل یافته است. در نتیجه، این جزیره دورافتاده زیستگاه حیوانات و گیاهانی است که در هیچ جای دیگری وجود ندارند. متاسفانه این زیستگاه ها با سرعتی نگران کننده در حال ناپدید شدن هستند و کلیدهای ارزشمندی را برای درک منشأ تکامل با خود از بین می برند.
دانیل هوبر، سرپرست این تیم مطالعاتی و استاد گروه علوم اعصاب پایه در دانشگاه ژنو، در رابطه با یافته فوق می‌گوید: سیستم بینایی پستانداران بیش از یک قرن است که زیست شناسان را مجذوب خود کرده است در این میان، ویژگی فوق در بین پستانداران از جمله جوندگان منحصر به فرد است. نخستینیان با استفاده از واحدهای محاسباتی کوچک واقع در قشر بینایی مغزشان، تصاویر را در چشمان خود پردازش می کنند، این عمل تقریبا شبیه پیکسل ها در یک دوربین دیجیتال است.
این پژوهشگر سويسی در ادامه توضیحات خود افزود: از آنجایی که گونه‌های پستانداران مختلف طیف وسیعی از اندازه‌ها را پوشش می دهند، ما به این فکر کردیم که آیا این واحد محاسباتی اساسی با اندازه بدن یا مغز مقیاس می شود. آیا برای مثال در کوچکترین نخستی جهان، موش لمور خاکستری، سیستم بینایی ساده یا کوچک شده است؟
به گزارش سیناپرس، در آزمایش‌ها، محققان مجموعه ای اشکال هندسی نشان دهنده خطوطی با جهت گیری‌های مختلف را برای لمورها نمایش داده و با استفاده از یک اسکنر نوری مغز از فعالیت نورون های آنها تصویربرداری کردند.
هوبر در این رابطه می گوید: ما انتظار داشتیم واحدی با اندازه کوچک، متناسب با اندازه کوچک لمور ببینیم، اما داده های ما نشان داد که قدرت بینایی و پردازش محیط آن ها بیشتر از تصورات پیشین ماست.
محققان صدها مورد از این واحدها را در مغز لمور خاکستری کوچک با داده های به‌دست آمده از مدارهای بینایی دیگر گونه های پستانداران بسیار بزرگ تر مقایسه کردند. با کمال تعجب، واحد پردازش اصلی در لمور موش تقریباً به اندازه پستانداران بزرگ تر از جمله میمون‌ها یا حتی نخستینیان بزرگ تر مانند انسان‌ها، یکسان بود.
فرد ولف، از دیگر پژوهشگران این تیم مطالعاتی و استاد مؤسسه ماکس پلانک در گوتینگن، آلمان، در رابطه با این موضوع گفت: پنجاه و پنج میلیون سال جدایی در قاره های مختلف یک مسیر تکاملی بسیار طولانی برای سفر است. من انتظار داشتم ترکیبی از شباهت های کلی و تفاوت های مشخصی بین گونه ها در این ماژول های عصبی وجود داشته باشد. اما واقعیت امر به سادگی این است: تفکیک آنها عملا غیرممکن است. به گزارش سیناپرس، این مطالعه، منشأ بینایی نخستینیان را روشن می کند. در حقیقت این یافته ها نشان می دهد اجداد نخستین ما از همان ابتدا توانایی هایی مشابه بینایی ما داشتند.
هوبر در ادامه این توضیحات می‌افزاید: برای گونه های پستانداران کوچک با بینایی عالی، مانند لمورها، سیستم بینایی در مقایسه با اندازه کل مغز آنها باید نسبتاً بزرگ باشد تا تعداد کافی واحد پردازش بصری را در خود جای دهد. این دقیقا سیستمی است که انسان ها نیز در مغز خود داشته و بر همین اساس محیط بصری اطرافشان را پردازش می کنند.
شرح کامل این پژوهش این مطالعه در آخرین شماره مجله Current Biology منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
