کشف سازوکار ایجاد آلرژی ناشی از گرده گل

وقتی افراد با مواد آلرژی زای ریز موجود در هوا (نظیر گرده گلها) روبرو می شوند، سیستم ایمنی آنها نوتروفیل هایی را به مجاری تنفسی ارسال می کند. نوتروفیل نوعی سلول سفید خونی است که به سرعت به محل آسیب دیدگی و یا ایجاد عفونت رفته و موجب ایجاد التهاب می شوند. گفتنی است التهاب سازوکار مهمی در حفاظت بدن در برابر آسیب ها و عفونت ها به شمار می رود.

مشکل اینجاست که افرادی که دچار آسم و یا آلرژی فصلی هستند، واکنشی بسیار شدید به این مواد آلرژی زا نشان می دهند و این امر می تواند به تنگ شدن مجاری تنفسی آنها و یا جاری شدن آب بینی منجر شود.

پژوهشگران در مطالعه ای جدید به این نتیجه رسیدند که قرار دادن موش های معمولی در معرض گرده نوعی گیاه به نام ragweed سبب تسریع تولید ماده ای به نام «کموکاین» (chemokine) می شود. این ماده نیز به نوبه خود به جذب نوتروفیل ها در مجاری تنفسی می انجامد.

این پژوهشگران همچنین به بررسی پاسخ مجاری هوا به گرده این گیاه در موش های تغییر ژنتیک یافته که ژن تولید کموکاین را نداشتند پرداختند. این بررسی نشان داد که میزان کموکاین، نوتروفیل و حساسیت آلرژیک در بدن این موش های دستکاری ژنتیکی شده هنگامی که در برابر گرده گیاه قرار می گرفتند چندان زیاد نبود. همچنین پس از تزریق نوتروفیل به مجاری تنفسی این موش ها، واکنش آلرژیک آنها دوباره برانگیخته می شد.  

دانشمندان از این مطالعه این گونه نتیجه گیری کردند که وقتی بدن مجبور به واکنش به گرده موجود در مجاری تنفسی می شود، از نوتروفیل برای ایجاد استرس اکسیداتیو در مجاری تنفسی بهره می برد. این نوع از استرس سلولی می تواند سبب بروز مشکلات تنفسی ناشی از آلرژی و آسم شود.

این پژوهشگران بر این باورند که جلوگیری از تولید کموکاین با جلوگیری از فعالیت نوتروفیل ها می تواند راهکاری برای جلوگیری از بروز اختلال آلرژیک تنفسی ناشی از گرده گل باشد.

البته این مطالعه صرفا به آلرژی های ناشی از گرده گل محدود می شد. با این حال مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا انواع دیگری از آلرژی نیز از این سازوکار استفاده می کنند یا خیر ضروری خواهد بود.

نتایج این پژوهش در نشریهAmerican Journal of Respiratory Cell and Molecular Biology منتشر شده است. 

No tags for this post.