لزوم پرهیز از افراط و تفریط در بحث تولید مقاله
جواد هروی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس با تاکید بر لزوم پرهیز از افراط و تفریط در بحث تولید مقاله، گفت: ارتقای سطح کیفی دانش در یک مملکت اگرچه به تعداد مقالات و فعالیت های علمی بستگی دارد اما اینها به تنهایی نمی تواند عامل تعیین کننده برای ظرفیت های کمی و کیفی یک فضای علمی باشد. به همین خاطر افراط و تفریط در پرداختن به این موضوع خطاست.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی افزود: امروز برخی از دستگاه ها به شکل بی رویه به سراغ تولید مقالات علمی رفته اند و معتقدند که به فرض تولید مقالات ISI ظرفیت علمی کشور را بالا می برد که به هیچ عنوان چنین چیزی پذیرفتنی نیست. از طرف دیگر اگر بخواهیم تولید مقاله را به کلی تخطئه کنیم و آن را کنار بگذاریم، این هم قابل قبول نیست.
وی خاطرنشان کرد: آنچه مد نظر است این است که ما با کشورهای دیگر و فضاهای علمی آنها تفاوت اساسی داریم. در خیلی از کشورهای توسعه یافته دنیا سطح علمی به گونه ای پیشرفت کرده که در برنامه ریزی های کیفی حرکت می کنند در حالی که آموزش عالی ما هنوز در فضاهای کمی قرار دارد. در فضای کمی وقتی ما نمی توانیم بحثی مثل پایان نامه های مقطع ارشد و دکتری را هدایت کرده و تحت کنترل درآوریم، چگونه می خواهیم در مورد مقالات اعضای هیات علمی که دستشان باز است، چنین کنترلی داشته باشیم؟
هروی تصریح کرد: بحث اساسی که در زمینه تولیدات علمی در کشور داریم این است که این تولیدات تناسب ساختاری با هرم هیات علمی و آموزش عالی ندارد. اینکه ما به مجلات ISI خارجی هجوم غیرمنطقی ببریم، پذیرفتنی نیست. اینکه ما این موضوع را تبدیل به چماق کنیم و بر سر محققان و اعضای هیات علمی بزنیم که به دلیل نداشتن مقاله در این مجلات، ظرفیت علمی پایینی دارند، به هیچ عنوان قابل قبول نیست. امروز محققان بسیار خوب با دیدگاه های بسیار قوی در سطح کشور داریم که تالیف می کنند اما نمی توانند مقاله بنویسند. این ایراد نیست بلکه حسن قضیه است. در مقابل اینکه افراد را هم بدون در نظر گرفتن تولیدات علمی به عضویت هیات علمی دربیاوریم، این هم درست نیست چون یکی از رسته های تولیدات علمی، ارایه مقاله آن هم در سطح بین الملل است.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا نباید وزارت علوم در زمینه توجه به تعداد مقالات به عنوان ملاک ارتقای شغلی و تحصیلی استادان و دانشجویان بازنگری کند؟ گفت: متاسفانه فضای ارتقای اعضای هیات علمی در سطح کشور دچار یک نوسان غیرقابل قبول است. در برخی از دانشگاه ها می بینیم که یک نفر با داشتن تنها یک مقاله، رتبه دانشیاری و استاد تمامی کسب کرده است. گاه ممکن است یک نفر با دوتا سخنرانی یا تولید علمی، ارتقای بالایی پیدا کرده باشد اما دیگری با داشتن مقالات و کتاب های متعدد علمی همچنان در سطح خودش باقی می ماند. این حرکت های نوسانی پذیرفتنی نیست. من معتقدم که تناسب بین دانشگاه های دولتی و غیردولتی، دانشگاه های مراکز استان ها و شهرستان ها، مرکز کشور و دیگر استان ها اصلا رعایت نشده است. بنابراین یک هماهنگی درست بین محققان و امور تحقیقاتی وجود ندارد. به همین خاطر یکی از لطمه هایی که امروز به بحث پژوهش و فعالیت علمی در کشور ما وارد می شود، حرکت ها و نگاه های شخصی نسبت به تولیدات علمی است.
No tags for this post.
