ویروس ها چگونه در بدن سایر موجودات رشد می کنند؟

به گزارش سیناپرس، گروهی از محققان در دانشگاه کمبریج یک پلت فرم آزمایشی و نظری جدید برای بررسی چگونگی تکامل ویروس ها و رشد آن ها در داخل ارگانیسم های زنده، ایجاد کرده اند. این درک جدید نشان می دهد که گسترش ویروسی ممکن است بسیار سازگارتر از آن باشد که پیش از این تصور می شد و می تواند به ساخت مدل های بهتر برای پیش بینی تکامل ویروس ها در موجودات آلوده کمک کند.

مایکل هانتر از آزمایشگاه کاوندیش (Cavendish) کمبریج و از پژوهشگان این پروژه تحقیقاتی در این رابطه توضیح می دهد که: « گسترش ویروسی «تحت فشار قرار گرفته» به طور معمول در جمعیت هایی که رفتار مشترک نشان می دهند مانند گله های حیوانات مشاهده می شود. با این حال، هیچ همکاری که بین این ویروس ها رخ داده باشد، مشخص نیست»

وی در ادامه توضیحاتش اظهار داشت: «در اینجا، ما از یک اکوسیستم مدل ویروس آلوده به باکتری، فاژ T7 و میزبان آن، E. coli استفاده کرده ایم تا نشان دهیم که امواج «تحت فشار قرار گرفته» در گسترش ویروسی رخ می دهند حتی اگر همکاری مشخصی بین ذرات ویروسی وجود نداشته باشد. 

این تیم پژوهشی دو مکانیسم فیزیکی مستقل را کشف کرده است که به این بازخورد میزبان ویروس کمک و پارامترهایی را تعیین می کنند که بتوانند بر انتقال بین انواع مختلف گسترش ویروسی تأثیر بگذارند. به گزارش سیناپرس،اولین مکانیسم از تعاملات خارج از حجم بین ویروس و میزبان در محیط های شلوغ ناشی می شود زیرا سلول های میزبان موانع فیزیکی را مانع انتشار ویروس می کنند. مورد دوم از دوره نهفتگی ویروسی ناشی می شود که طی آن ویروس در داخل سلول میزبان گیر کرده و قادر به انتشار نیست.

دکتر دیانا فوسکو (Diana Fusco)، از محققان آزمایشگاه کاوندیش و نویسنده ارشد مطالعه فوق نیز در این رابطه گفت: «نتایج ما به سیستم باکتری فاژ به عنوان یک پلتفرم بسیار قابل کنترل برای بررسی تجربی پویایی در حال گسترش جمعیت، با پراکندگی وابسته به تراکم اشاره دارد.

به گزارش سیناپرس،فراتر از فاژها، یافته های ما نشان می دهد که گسترش ویروسی می تواند تنوع ژنتیکی را بسیار طولانی تر از آنچه که پیش از این تصور می شد، حفظ کند و همچنین نشان می دهد که جمعیت ویروسی که در یک ارگانیسم آلوده گسترش می یابد، ممکن است با تغییرات محیط بسیار سازگار شود.» لازم به توضیح است که باکتریوفاژ یا همان فاژ، ویروسی است که باکتری ها را آلوده و تکثیر می کند.

وی تاکید کرد که این تحقق به ساخت مدل های بهتر برای رشد و تکامل ویروسی در بافت ها و ارگانیسم های آلوده کمک می کند. شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله Physical Review X منتشر شده و قابل دسترس است. 

مترجم: فاطمه کردی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا