گیلن باره سندرمی خطرناک اما درمان‌پذیر

 استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه "سندرم گیلن باره" به طور معمول به صورت ضعف قرینه و پیشرونده عضلات اندام های تحتانی و سپس فوقانی شروع می شود، گفت: این سندرم بالقوه خطرناک پیشگیری ندارد، درعین حال درمان پذیر است و به محض مشاهده علایم باید به پزشک مراجعه کرد.

طیف گسترده علامت های  گیلن باره از خفیف تا شدید را بشناسید

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب تاکید کرد: گیلن باره سندرمی است که طیف گسترده ای از علامت های خفیف تا شدید را شامل می شود. این بیماری در مردان نسبت به زنان ۱,۵ برابر شایع تر و معمولا با افزایش سن بیشتر می شود.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی ادمه داد:‌ متوسط بروز سالانه سندرم گیلن باره حدود یک در ۱۰۰ هزار نفر در سال است. این بیماری تظاهرات متنوعی دارد و دارای سه تیپ شایع و هفت تیپ ناشایع است.

وی درباره نشانه های بروز سندرم گیلن باره اظهار داشت: این بیماری التهابی دستگاه عصبی محیطی را درگیر و در مدت چندین ساعت تا چندین روز موجب ضعف عضلات و بی‌حسی می‌شود، معمولا ضعف قرینه عضلات اندام ها اولین و شایع ترین نشانه ابتلا به این سندرم است.

این فلوشیپ بیماری های ام اس خاطرنشان کرد: به طور معمول این سندرم به صورت قرینه با ضعف و حمله به عضلات اندام های تحتانی شروع می شود و در ادامه می تواند عضلات اندام های فوقانی، قفسه سینه، عضلات صورت، چشم، سروگردن، دهان یا حلق را درگیر کند.

بروز مشکلات تنفسی تهدیدکننده از مهمترین نشانه های خطرناک بروز این سندرم است که غفاری به آن اشاره کرد و گفت: این بیماری می تواند به صورت خفیف یا در حالت های شدیدتر بروز کند، گیلن باره در نوع شدیدتر و مراجعه نکردن به پزشک باعث مرگ مبتلایان نیز می شود.

غفاری اختلال در عملکرد سیستم دستگاه عصبی خودکار یا اتونوم را یکی دیگر از عوامل خطر گیلن باره دانست و عنوان کرد: سیستم اوتونوم ضربان قلب، فشار خون، تنفس و گوارش فرد را کنترل می کند و در صورت اختلال در عملکرد این سیستم بیمار ممکن است دچار شوک، ضعف، غش، سرد شدن دست‌ها و پاها، کند شدن ضربان قلب، تعریق و بالارفتن ضربان قلب و احتباس ادرار شود.

این متخصص دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی ادامه داد: در بیماری گیلن باره ضعف عضلات مدت زمان مشخصی دارد؛ به این معنی که باید پیشرفت علایم حداکثر تا چهار هفته به طول بینجامد. گاهی فلج کامل برای هفته‌ها یا ماه‌ها در پی ابتلا به گلین باره باقی می ماند و این درحالی است که علت سندرم گیلن باره ناشناخته است.

این متخصص بیماری های مغز و اعصاب دانشگاه  تاکید کرد: این بیماری در دسته بیماری های اختلال در عملکرد سیستم ایمنی جای دارد و به واسطه سیستم ایمنی یا به نوعی خود ایمنی که دقیقا دلیل آن مشخص نیست، ایجاد می شود. مشاهدات گواه این مهم است که دو سوم بیماران حدود یک تا چهار هفته قبل از شروع بیماری دچار عفونت های تنفسی یا گوارشی شده اند.

وی توضیح داد: در مبتلایان به سندرم گیلن باره، یک فرضیه این است که یک ویروس یا باکتری وارد بدن می شود و بدن برای نابودی این میکروب به اشتباه به عصب های محیطی حمله می کند.

روش های تشخیص  و درمان سندرم گیلن باره

غفاری درباره روش های تشخیص سندرم گیلن باره توضیح داد: پایه های تشخیص شرح حال، معاینه دقیق، آنالیز مایع مغزی نخاعی و نوار عصب عضله است. به مجردی که مشکوک به ابتلای بیمار به گیلن باره شدیم ارزیابی و درمان باید سریع آغاز شود.

وی افزود:‌ درمان با  IVIG یا تعویض پلاسما از جمله درمان های موثر در مبتلایان به گیلن باره است. چنانچه تشخیص و درمان به درستی و در سریعترین زمان ممکن انجام شود در بیشتر موارد مبتلایان درمان می شوند.

متخصص بیماری های مغز و اعصاب با یادآوری این که افراد با علایمی همانند ضعف قرینه در عضلات دست و پا یا احتباس ادرار باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنند، هشدار داد: تشخیص سریع و درمان موثر در مبتلایان به سندرم گیلن باره ضروت دارد؛ چرا که در صورت مراجعه نکردن به موقع یا درمان نشدن موثر، مرگ و میر این بیماری به ازای هر سه نفر یک نفر است و این درحالی است که با مراجعه به موقع می توان در بسیاری از مواقع از بروز این فاجعه پیشگیری کرد.

وی با تاکید براینکه بهبودی کامل بدون باقی ماندن هیچ اثری در اکثر موارد رخ می‌دهد، خاطرنشان کرد: در بعضی از بیماران، بیماری خفیف است و علایم در عرض چند هفته برطرف می‌شود، اما در بعضی بیماران علایم تا یک سال یا بیشتر نیز ادامه دارد.

غفاری افزود: در این موارد با کمک انواع مختلف روش های فیزیوتراپی می‌توان تحرک بیمار را بهبود بخشید تا زمانی که بیمار سلامت کامل خود را به دست آورد.

وی تصریح کرد:‌ سندرم گیلن باره پیشگیری ندارد و علل بروز آن ناشناخته است. این بیماری شوخی ندارد و باید به محض شروع علایم و نشانه های ابتلا به این سندرم در سریعترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید.

No tags for this post.