سنجش آنلاین باران و هشدار هوشمندانه سیل
رضا پورکی، یکی از پژوهشگران این طرح در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس گفت: کار اصلی سیستم هشدار سیل، پایش بارندگی و اندازه گیری میزان جریان آب در رودخانه هایی است که قبلا در آنان سیل رخ داده است؛ با انجام پایش بارندگی، زمان وقوع سیل پیش بینی شده و در صورت احتمال خطر، موضوع به مردم و مسوولان اطلاع داده می شود.
وی اظهار کرد: تمامی اطلاعات جمع آوری شده از ایستگاه های پایش به مرکز مانیتورینگ ارسال می شوند. در این مرکز، سروری هشدار دهنده سیل و نرم افزار مربوطه قرار دارد که وظیفه آنالیز داده ها را برعهده دارد. در قالب این طرح 11 ایستگاه باران سنجی، 5 ایستگاه سطح سنج، 37 ایستگاه پخش هشدار سیل و 5 ایستگاه دکل مخابراتی برای تقویت امواج تاسیس یا تجهیز شده اند.
وی افزود: ما هم اکنون با اجرای این طرح توانسته ایم به دستاوردهایی همچون مکان یابی سنسورهای باران سنج، سطح سنج و ایستگاه پخش هشدار سیل و تهیه مدل پیش بینی سیلاب و طراحی شبکه تله متری با بستر مخابراتی باند UHF دست یابیم.
وی تصریح کرد: این طرح در طی این سال ها در رودخانه های خراسان رضوی، میانه، نیشابور و مشهد اجرایی شده است. امسال نیز قرار است این طرح در رودخانه های استان گرگان و چند استان دیگر اجرایی شود؛ قطعا عملیاتی شدن این طرح در سایر استان ها نیاز به سرمایه گذاری بیشتر از سوی بخش دولتی دارد.
وی اظهار کرد: همچنین در این راستا سیستم پایش و ارزیابی حوضه های آبریز بر اساس دادههای ماهواره ای و زمینی به منظور پایش و اندازه گیری بیلان آب در حوضچه های آبریز، پایش روند تغییر اقلیم و نحوه تاثیرگذاری آن بر اساس پارامترهای مختلف بیلان آب، پایش خشکسالی و تبخیر، تعریق واقعی در سطح حوضه های آبریز، پایش و اندازه گیری بهینه های برفی و آب معادل آن، برآورد بارش و تعیین جریان رودخانه ها با استفاده همزمان از تصاویر ماهوره ای و مدل های بارش، روان آب ایجاد شده است.
وی کاهش هزینه های استخراج اطلاعات حوضه ها نسبت به تحلیل آمار ایستگاه ها، پایش پیوسته و به روز دادهها، امکان تولید دادههای بلند مدت زمانی و مکانی( از سال 1350 به بعد)، امکان تولید داده های مدیریت حوضه های آبریز از قبیل شرایط اقلیمی و بیلان آب و فاکتورهای آن را از جمله مزایای اجرای این طرح برشمرد و گفت: هم اکنون اجرای این طرح به دلیل تحلیل شرایط فعلی و پیش بینی وضعیت آینده حوضه های آبریز کشور در موفقیت مدیریت جامع منابع آب کشور، توزیع زمانی و مکانی نامناسب بارش در ایران و کمبود ایستگاه های هواشناسی، نقص داده های آماری و به روز نبودن داده ها ضرورت دارد.
پورکی یاد آور شد: همچنین در گذشته اندازه گیری میزان عمق چاه های بیش از 200 متر به روش سنتی و به وسیله سیم انجام میشد؛ در این روش، سیمی به درون چاه انداخته و میزان آب و عمق چاه بر اساس طول سیم اندازه گیری می شد اما محققان این مجموعه برای نخستین بار در دنیا موفق شدند با استفاده از تکنولوژی های نوین به روش صوتی و بیسیم میزان عمق چاه را اندازه گیری کنند.
No tags for this post.