مغزهای کوچک روی سکوهای پرینت شده!
به گزارش سیناپرس، در پژوهشی جدید و جالب توجه، دانشمندانی از دانشگاه MIT آمریکا با همکاری موسسه فناوری مادراس هند، مقادیر کوچکی از بافت مغز خود سازماندهی کننده که از آن ها با نام «ارگانوئید» یاد می شود، در یک سیستم کوچک چاپ سه بعدی رشد داده و تولید کرده اند. این سیستم امکان مشاهده بافت مغز را در حین رشد و تکامل فراهم می نماید.
پیش از این، فناوری که برای مشاهده بلادرنگ بافت های در حال رشد استفاده می شد، فقط در ظروف کشت تجاری خاص و با تمهیداتی ویژه در زیر میکروسکوپ ممکن بود. این ظروف گران قیمت بوده و فقط با میکروسکوپ های خاصی سازگار هستند. ضمن این که در این روش، امکان ایجاد جریان مواد مغذی برای بافت ها و یا پر و خالی کردنشان وجود ندارد.
اما اخیراً، از تکنیکی استفاده شده است که به عنوان میکروسیال شناخته می شود و در آن، ماده مغذی برای رشد ارگانوئیدها از طریق لوله های کوچک متصل به یک سکو یا ریزتراشه تحویل می شود.به گزارش سیناپرس، با این وجود ساخت این دستگاه های میکروسیال گران و چالش برانگیز است. حالا محققان این پژوهش بدین منظور توانسته اند از فناوری چاپ سه بعدی برای ایجاد یک بستر قابل استفاده مجدد که به راحتی قابل تنظیم است، استفاده کنند و بدین طریق، هزینه ساخت را برای هر واحد، به تنها 5 دلار برسانند.
در این روش جدید، محققان از نوع زیست سازگار رزین مورد استفاده در جراحی دندان برای دستگاه چاپ سه بعدی استفاده کردند. تراشه چاپ شده ابتدا در معرض اشعه ماورا بنفش قرار گرفته و سپس قبل از قرار دادن سلول های زنده به درون چاهک های آن، استریل می شود.
مجریان این پژوهش می گویند: «با این روش، هزینه های طراحی ما به طور قابل توجهی کمتر از کشت ارگانوئیدی مبتنی بر پتری دیش یا بیوراکتور شده است. علاوه بر این، تراشه فوق را می توان با آب مقطر شسته، خشک و اتوکلاو کرده و مجدداً مورد استفاده قرار داد».
محققان با استفاده از این دستگاه، ارگانوئیدهای مشتق شده از سلول های انسانی را آزمایش کردند. آن ها موفق شدند ارگانوئیدهای مغز در حال رشد را با میکروسکوپ مشاهده کرده و رشد و نمو آن ها را به مدت هفت روز با موفقیت دنبال کنند.
این دانشمندان امیدوارند با مقیاس گذاری درست، تعداد چاهک ها و درواقع ظرفیت این دستگاه را برای سلول ها افزایش داده و به مرور آن را با دیگر ابزارهای مربوطه ادغام نمایند.
به گزارش سیناپرس، قابل ذکر است این نتایج شگرف در نشریه معتبر Biomicrofluidics منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
