انقراض گسترده به دنبال گرمایش کره زمین

به گزارش سیناپرس به نقل از sandhillsexpress، زمینی که ما روی آن زندگی می کنیم در بحبوهه تغییراتی قرار گرفته است که طی ده ها میلیون سال پیش تاکنون بی سابقه بوده است. مصرف بیش از اندازه، شیوه های ناپایدار و انتشار مقدار زیادی گازهای گلخانه ای ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی، آب و هوای سیاره ما را با سرعت خطرناکی تغییر می دهد و نیز اسیدی شدن اقیانوس ها باعث از بین رفتن مقدار زیادی از اکسیژن تولیدی، می شود.

اما این نخستین باری نیست که حیات روی کره زمین با چنین چالش هایی روبرو می شود. وخیم ترین اوضاع به بیش از 250 میلیون سال پیش و قبل از حضور دایناسورها روی کره زمین بر می گردد که به دوره «پرمیین- تریاسیک» معروف است و در آن انقراض عظیم جانوری اتفاق افتاد به طوری که 90 درصد اقیانوس ها و 70 درصد حیات روی زمین ناپدید شد.

محققان به تازگی با بررسی انقراض بزرگ هشدار داده اند عواملی که میلیون ها سال پیش منجر به انقراض عظیم شد، با شواهدی که امروزه مشاهده می شود شباهت های زیادی دارد. در واقع، می توان ردپایی از تغییر را به عنوان مثال در میزان انتشار گازهای گلخانه ای دید که امروز حتی سریع تر از 250 میلیون سال پیش در حال رخ دادن است.

دی اکسیدکربن موجود در جو 100 برابر سریع تر از حالت طبیعی آن در حال افزایش است. سیاره ما هم 10 برابر سریع تر از 65 سال پیش در حال گرم شدن است. اسیدی شدن اقیانوس ها هم با سرعتی 100 برابری نسبت به 20 میلیون سال پیش رخ می دهد و اکسیژن مناطق مرده در اقیانوس ها از سال 1950 حدودا 10 برابر افزایش یافته است.

به گزارش سیناپرس، شناخت این شباهت ها و بررسی علل و تأثیرات انقراض عظیم می تواند دریچه ای را به آینده احتمالی وخیم برای سیاره ما باز می کند و از این طریق، دانشمندان از طریق اقداماتی فوری بتوانند مانع از نابودی اجتماعی و اکوسیستم شود.

زمین شناسان دانشگاه «بروک» کانادا بر این باورند که انقراض بزرگ را نمی توان پیامد یک علت واحد مانند شهاب سنگی عنوان کرد که 65 میلیون سال پیش باعث انقراض دایناسورها شد بلکه مجموعه ای از اتفاقات در ایجاد این انقراض نقش داشته اند که در نهایت همگی به یکدیگر مرتبط بوده اند.
محققان با گرفتن عنصر بورون از فسیل پوسته های سرپایان که در صخره های امروزی ایتالیا یافت شده، با کمک یک فناوری توانستند سابقه ای از اسیدی شدن اقیانوس ها را در آن سال ها بیابند که در بروز انقراض عظیم نقش داشته است.به گزارش سیناپرس ،  این همراه با داده های ایزوتوپ کربن با استفاده از یک مدل پیچیده، محققان را قادر به بازسازی زنجیره احتمالی حوادثی کرده که تقریبا تمام زندگی روی زمین را در 252 میلیون سال پیش نابود کرده است.
محققان در بررسی های دیگر به مولکول نادری موسوم به «کرونین» در ایتالیا و چین دست یافتند که وقتی تولید می شود که رسوبات سوخت های فسیلی بیش از اندازه گرم شوند. طی یک میلیون سال، فعالیت ها گسترده آتشفشانی مانند اتفاقی که در حال حاضر در سیبری رخ می دهد، از طریق شکاف ها و درزهای سنگ های رسوبی جریان داشته و در اثر حرکت، ذخایر نفت و گاز را پدید می آورد و دانشمندان به این طریق موفق به کشف «کرونین» شده اند.
علاوه بر این، مشاهده گدازه در منطقه هاوایی در سال 2018 دانشمندان را به این نتیجه رساند که فعالیت آتشفشانی 250 میلیون سال پیش یکی دیگر از علل انقراض عظیم بوده است. در نتیجه بسترهای عظیم گدازه شکل گرفت که حدود نیمی از آمریکا را دربرگرفت و ضخامت آن حدود چند کیلومتر بوده است.
به گزارش سیناپرس، انتشار عظیم گازهای گلخانه ای از دیگر دلایل گرمایش دمای جو بود و تأثیر آن روی اکوسیستم باعث شد موجودات روی کره زمین به سرعت با آن سازگار شوند که یا از منطقه زیستگاه خود جابه جا شدند یا جان خود را از دست دادند. اما در این میان 7 درصد به این سازگاری نرسیدند.
در اقیانوس ها، دی اکسید کربن جو جذب آب شد و در ترکیب با آب باعث تشکیل اسید سولفوریک و در نتیجه اسیدی شدن اقیانوس ها شد که به دنبال آن منجر به انقراض مرجان ها و از بین رفتن پوسته های موجودات اقیانوسی شد. گرم شدن آب و هوا علاوه بر تغییرات پوشش گیاهی، آتش سوزی هایی را نیز به راه انداخته بود که سنگ های بیشتری را نمایان و فرسایش را بیشتر می کرد.

در نتیجه سرازیر شدن مقادیر زیاد موادمغذی به اقیانوس ها منجر به افزایش گونه های جانوری شد و مصرف اکسیژن اقیانوسی زیاد شده و 90 درصد گونه های جانوری اقیانوسی نابود شدند. به طور قطع، بررسی این علل و شناخت بیشتر آنها، به ایجاد راهکارهایی برای مقابله با علل مشابه انقراض عظیم به دانشمندان در کنترل آنها کمک می کند تا بتوانند مانع از انقراضی دوباره شوند.

منرجم:ندا اظهری

No tags for this post.