جولان فاضلاب بیمارستانی در محیط زیست ایران

به گزارش سیناپرس، از حدود یک صد سال پیش تاکنون انسان ها توانسته اند رابطه بین بیماری ها و شیوع آن ها را با آب های آلوده مشخص کنند. در این بازه زمانی، موضوع پاک سازی آب های آلوده بارها مطرح گردیده و برای جلوگیری از آلوده شدن آب ها به ویژه رودخانه ها، ورود فاضلاب را به این منابع، ممنوع اعلام کردند.

امروزه با پیشرفت زندگی صنعتی، توسعه شهرها و رشد جمعیت، مصرف آب، افزایش یافته و منابع آب موجود و قابل مصرف، در معرض استفاده بیش ازحد قرارگرفته اند که پیشرفت خطر آلودگی محیط زیست را به همراه دارد. به گزارش سیناپرس،در همین راستا تولید پساب های بیمارستانی با توجه به پیشرفت خدمات پزشکی و دستاوردهای جدید و خروجی های آن، روز به روز در حال افزایش است.

بنابر اظهار نظر متخصصان، در سالیان اخیر، فاضلاب های بیمارستانی به عنوان منبع آلودگی زیستگاه های آب شیرین مطرح شده اند. منبع اصلی تولید فاضلاب در بیمارستان ها، بخش های جراحی، درمان های دارویی، رادیولوژی، کلینیک، رختشوی خانه، آشپزخانه، اتاق عمل، آزمایشگاه و به عبارتی تمام بخش های حساس بیمارستانی هستند. فاضلاب های بیمارستانی در مقایسه با فاضلاب های شهری، حاوی طیف گسترده تر و غلظت های بالاتری از داروهایی عمدتاً از گروه آنتی بیوتیک ها و مسکّن ها هستند و غلظت ریز آلاینده های آن ها در مقایسه با فاضلاب های شهری بین 4 الی 150 برابر بیشتر است. علاوه بر این انواع عفونت ها و عوامل بیماری زا نیز حضوری گسترده در این فاضلاب ها دارند.

در این خصوص و به منظور بررسی وضعیت چنین فاضلاب های تولیدی در بیمارستان ها، محققانی از دانشگاه صنعتی قم اقدام به انجام مطالعه ای کرده اند که نتایج علمی و فنی آن اخیراً در فصل نامه «انسان و محیط زیست» وابسته به دانشکده محیط زیست و انرژی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی و انجمن متخصصان محیط زیست ایران منتشر شده است.
در این پژوهش، محققان ضمن بررسی وضعیت مدیریت فاضلاب در بیمارستان های دارای تصفیه خانه فاضلاب استان گیلان، ارزیابی عملکرد تصفیه فاضلاب یکی از بیمارستان های استان را نیز به عنوان مشتی نمونه خروار مورد توجه قرار دادند.

آن ها در این راستا، میزان پارامترهای باکتری های کلی فرم مدفوعی، فسفات کل، آمونیاک، نیترات، نقره و سایر آلاینده ها را در پساب اندازه گیری کرده و نتایج حاصل را با استانداردهای سازمان محیط زیست مورد تجزیه وتحلیل قرار دادند.

نتایج این بررسی ها نشان داد که تعدادی از بیمارستان های استان گیلان به کلی فاقد تصفیه خانه فاضلاب بوده و فاضلاب آن ها به شبکه فاضلاب شهری یا محیط های پذیرنده تخلیه می شود. برخی از بیمارستان ها نیز که دارای تصفیه خانه هستند، از عملکرد مناسبی برخوردار نیستند.

آن گونه که عبدالرضا کریمی، استادیارو پژوهشگر دانشگاه صنعتی قم و همکارش در این مطالعه می گویند: «نتایج آماری نشان داد که از مجموع 34 بیمارستان استان گیلان، تنها 10 بیمارستان دارای سیستم تصفیه فاضلاب فعال هستند.به گزارش سیناپرس، هم چنین آنالیز کیفی پساب خروجی تصفیه فاضلاب بیمارستان مورد مطالعه، نشان داد که اگرچه برخی پارامترها نظیر اسیدیته و باکتری های کلی فرم خروجی این بیمارستان با استاندارد سازمان محیط زیست مطابقت دارند، ولی کاهش موارد دیگر آلاینده نظیر مقادیر آمونیاک و TSS نیز باید مورد توجه قرار گیرد».

به اعتقاد آنها، «در بیمارستان های فاقد تصفیه خانه فاضلاب، انجام تصفیه های خاص و متداول و در برخی موارد به کارگیری فرآیندهای تصفیه پیشرفته ضرورت دارد. همچنین به کارگیری نیروی متخصص و آشنا به شرایط کیفی فاضلاب بیمارستانی و فرآیندهای تصفیه و نگهداری و بهره برداری مطلوب از تصفیه خانه، در دستیابی به پساب خروجی مناسب، از اهمیت بالایی برخوردار است».

این نتایج ارزشمند که توجه به آن ها می تواند بهبود سلامت عمومی و محیط زیست را به همراه داشته باشد، نشان از آن دارند که تصمیم گیری در خصوص اجرای تصفیه خانه با تکنولوژی های جدید و به روزرسانی فرآیند تصفیه خانه های موجود باید مورد توجه مسوولان امر قرار گیرد.

گزارش: محمدرضا دلفیه

 

No tags for this post.