زنان در چه شرایطی میتوانند به تماشای فوتبال بروند؟
کارشناسان و مسئولان دولتی مدتهاست که درباره حضور زنها در استادیومهای ورزشی بحث و گفتگو میکنند ولی تا کنون در این زمینه به نتیجه مشخصی نرسیدهاند.
به همین دلیل پژوهشگران مدیریت ورزشی عوامل موثر بر حضور تماشاگران زن در استادیومهای فوتبال را بررسی کردند.
فاطمه احمدی، محمدرضا برومند و رحیم رمضانینژاد؛ پژوهشگران دانشگاههای فنی و حرفهای خراسان رضوی، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه گیلان، در انجام این مطالعه مشارکت داشتند.
برای انجام این پژوهش نظرات ۱۱۴ زن و ۱۱۰ مرد که دستکم پنجبار در استادیومهای فوتبال و مسابقات ورزشی زنان حضور داشتند، از طریق پرسشنامه بررسی شد.
انتخاب مردان شرکتکننده در این پژوهش با حضور در استادیوم فوتبال مجموعه ورزشی آزادی تهران در دو بازی لیگ برتر (استقلال تهران- تراکتورسازی و پرسپولیس راهآهن) و یک بازی لیگ باشگاههای آسیا (استقلال-الریان قطر)، صورت گرفت. همچنین با حضور در سالنهای ورزشی بانوان، زنان مورد نظر برای این پژوهش انتخاب شدند.
بررسی اطلاعات جمعیتشناختی شرکتکنندگان در پژوهش نشان داد که بیشتر افراد شرکتکننده دارای تحصیلات کارشناسی بودند و میانگین سنی آنها ۳۰ سال بود.
بر اساس یافتههای این مطالعه از نظر زنان توسعه ورزش خانواده و تمایل بانوان برای حضور در ورزشگاهها بیشترین اولویت را داشت. همچنین از نظر آنها حضور بانوان موجب رونق مسابقات و تکمیل ظرفیت ورزشگاهها میشود.
طبق بررسیهای این تحقیق؛ توسعه ورزش در خانواده مهمترین عامل اثرگذار بر حضور تماشاگران زن است. بنابراین، با فرهنگسازی از طریق مشارکت خانوادگی متناسب با ارزشهای فرهنگی ایران و اقدامات امنیتی، میتوان امکان توسعه حضور تماشاگران زن در استادیومهای فوتبال را بهتدریج فراهم کرد.
از نظر مردان نیز توسعه ورزش خانواده، تمایل خود خانمها برای حضور در ورزشگاهها و نیاز به دخالت بیشتر نیروی انتظامی اولویت بیشتری برای حضور زنان در ورزشگاهها داشت.
طبق یافتههای این مطالعه هر دو گروه زنان و مردان معتقدند که حضور تماشاگران زن در ورزشگاههای با ارزشهای جامعه تضادی ندارد و زنان تاکید بیشتری بر این موضوع داشتند. از طرف دیگر هر دو گروه حضور زنان در ورزشگاهها را موجب پر کردن اوقات فراغت آنها و کاهش دیگر ناهنجاریهای اجتماعی میشود.
شرکتکنندگان زن و مرد این مطالعه یکی از دلایل حضور نداشتن بانوان در ورزشگاهها را ناامنی بیان کردند که این ناامنی را میتوان به علت فضای مردانه ورزشگاهها و پرخاشگری تماشاگران مرد دانست. البته افراد شرکتکننده معتقدند که بخشی از امنیت حضور زنان، با دخالت بیشتر نیروی انتظامی قابل تامین است و نیروی انتظامی میتواند حضور پررنگتری در ایجاد امنیت در ورزشگاهها داشته باشد.
بررسی یافتههای این مطالعه حاکی از این است که از دیدگاه مردان و زنان، حضور زنان به عنوان تماشاگر در ورزشگاهها نهتنها موجب بروز مشکلات بیشتر نمیشود بلکه از دیدگاه مردان رفتار مطلوبتر و بههنجار تماشاگران دیگر را در پی خواهد داشت و در شرایط فعلی حضور بانوان در ورزشگاهها میتواند در جلوگیری از پرخاشگری و اوباشگری موثر باشد. این در حالی است که از نظر زنان، حضور آنها به طور معنیدار نمیتواند در جلوگیری از این رفتارها در ورزشگاهها موثر باشد.
یافتههای این بررسی نشان میدهد که از نظر زنان، مردان موافق حضور زنان در ورزشگاهها نیستند ولی در این تحقیق از دیدگاه هر دو گروه؛ زنان مایل به حضور در ورزشگاهها هستند و حضور نداشتن آنها در ورزشگاهها احساس میشود.
در نهایت نکته مهم این است که هر دو گروه زنان و مردان این پژوهش بیان کردند که فرهنگ تماشاگران فعلی پذیرای حضور بانوان در استادیومهای فوتبال نیست. پژوهشگران این مطالعه با توجه به نتایج به دستآمده پیشنهاد میکنند: ضمن توجه بیشتر مسئولان و تصمیمگیرندگان به ضرورت حضور زنان در ورزشگاهها و آثار این حضور، در کنار تلاش رسانهها برای فرهنگسازی، تماشاگران مرد نیز بستر حضور امنتر زنان را در ورزشگاهها فراهم کنند تا ضمن رعایت حقوق شهروندی جامعه زنان و پاسخ به علاقهمندی این قشر به عنوان نیمی از جمعیت کشور، شاهد تغییر ترکیب جنسیتی و کاملا مردانه استادیومهای فوتبال و به دنبال آن کاهش پرخاشگری شایع در ورزشگاهها و رونق مسابقات ورزشی باشیم.
نتایج این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «بررسی عوامل موثر بر حضور تماشاگران زن در استادیومهای فوتبال» در فصلنامه پژوهشهای فیزیولوژی و مدیریت در ورزش وابسته به جهاد دانشگاهی، منتشر شده است.
منبع:ایسنا
No tags for this post.