تأسیس مراکز ترک اعتیاد به اینترنت ضروری است
اینترنت مجموعه‌ای به هم مرتبط و پیچیده از شبکه‌ها است که از دهه 90 میلادی به‌صورت شبکه‌ای همگانی و جهان‌شمول درآمد. امروزه اینترنت تبدیل به بخش مهمی از زندگی افراد شده است. این فناوری در همه‌جا حضور دارد؛ در خانه، مدرسه، محل کار و مراکز خرید. با پیدایش اینترنت و توسعه و گسترش دامنه آن به اقصی نقاط جهان، این فناوری که تا سال 1991 صرفاً در اختیار مراکز پژوهشی بود، کاربردهای جدید و متنوعی پیدا کرد.
امروزه در دنیایی که روزبه‌روز در حال گسترش و پیچیده‌تر شدن است، استفاده از اینترنت برای انسان‌ها امری لازم و ضروری است؛ تا جایی که نمی‌توان آن را از زندگی روزمره حذف کرد.
به گفته متخصصان، این فناوری علاوه بر مزایایی که دارد، بی‌گمان پدیدآورنده مشکلات جدید یا تشدیدکننده مشکلات قدیمی نیز می‌شود. ویژگی‌های منحصربه‌فرد اینترنت ازجمله سهولت دسترسی، 24 ساعته بودن، سادگی کار، هزینه پایین، گمنام ماندن کاربران همگی موجب استقبال عظیم مردم در سراسر جهان از آن شده است.
اما اینترنت باآنکه کیفیت زندگی و بهزیستی بسیاری از افراد را ارتقا می‌دهد، استفاده بیش از اندازه از آن پیامدهای نامطلوبی برای سلامت روان و رشد آن‌ها به دنبال دارد. به‌واقع، استفاده بیش‌ازحد از این فناوری نوین، ممکن است تبعات مضری نظیر اعتیاد به آن را به همراه داشته باشد.
گروهی از محققان کشور، با توجه به ابعاد رو با افزایش این موضوع یعنی اعتیاد به اینترنت، سعی کرده‌اند در مطالعه‌ای پژوهشی، به نیازسنجی تأسیس مراکز ترک اعتیاد به این فناوری از دید صاحب‌نظران بپردازند.
در این مطالعه، تعداد 14 نفر از اعضای هیات‌علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی و جامعه‌شناسی دانشگاه اصفهان مشارکت داشته و داده‌های مورد نیاز پژوهشگران را از طریق مصاحبه فراهم آورده‌اند.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که جهت تأسیس مراکز ترک اعتیاد به اینترنت، لازم است تا از ابعاد مختلف به مسائل اداری، ضرورت‌ها و پیش‌نیازها، موانع و سازوکارهای افزایش استقبال و پذیرش این مراکز توجه شود.
به بیان بی‌بی عشرت زمانی، متخصص و محقق گروه ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و همکارانش، «تعیین ضرورت و پیش‌نیازهای تأسیس چنین مراکزی، نقطه آغاز مسیر راه‌اندازی است و در ابتدا باید دلایل نیاز به این مراکز به‌دقت شناسایی و متکی بر این ضرورت‌ها، ضروریات و پیش‌نیازهای تأسیس تأمین گردد که عمده آن‌ها به مسائل مالی، آماری، کسب مجوز و آگاهی بخشی مربوط می‌شود».
آن‌ها می‌افزایند: «در ادامه مسیر راه‌اندازی، بایستی برنامه مدون و دقیق ساختاری طراحی کرد تا تصویر روشنی از اهداف و خدمات این مراکز ارائه گردد. در این زمینه توجه به برنامه‌های سایر کشورها و الگوبرداری از آن‌ها درصورتی‌که به شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران توجه شود می‌تواند مفید باشد».
البته بنا بر نتایج این مطالعه، در سال‌های نخست تأسیس مراکز ترک اعتیاد به اینترنت نمی‌توان انتظار استقبال گسترده داشت. درواقع استقبال عمومی از چنین مسائلی ذاتاً زمان‌بر است و در این زمینه نیز ممکن است در ابتدا استقبال گسترده صورت نگیرد.
زمانی و همکارانش معتقدند: «اعتیاد به اینترنت به خاطر چندجانبه بودن، دارای ابعاد روانشناسی و تربیتی است و یک سازمان نمی‌تواند به‌تنهایی از عهده ارائه خدمات در این راستا برآید. به‌این‌ترتیب، می‌توان گفت که باید با مشارکت سازمان‌های مسئول، برنامه جامعی تدوین و هرکدام، مسئولیت خود را در قبال تأمین منابع مالی و تربیت نیروی انسانی و سایر موارد مشخص سازند».
این یافته‌های علمی که توجه به آن‌ها می‌تواند بیش‌ازپیش به درک ضرورت تأسیس مراکزی برای ترک اعتیاد به اینترنت بینجامد، توسط محققان فوق در فصل‌نامه «رویش روانشناسی» منتشر شده‌اند.
گزارش: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.
