کهکشان های غول پیکری که هنوز در حال رشد هستند

فضا نوردان انتظار دارند که کهشان های بزرگ به وسیله بلعیدن کهکشان های کوچک رشد کنند. البته پیدا کردن مدرکی که در تایید این فرضیه باشد کار آسانی نیست زیرا ستارگان کهکشان های کوچک ادغام شده در کهکشان های بزرگ بسیار شبیه به کهکشان بزرگ هستند بنابراین هیچ اثری از ادغام در فضا باقی نخواهد ماند اما هم اکنون تیمی تحقیقاتی متشکل از فضانوردان به راهبری آلیسیا لونگوبادی از آلمان توانستند با موفقیت کامل نشان دهند که در یک میلیارد سال گذشته کهکشان مارپیچی کوچکی با کهکشان بیضی شکل غول پیکری در نزدیکی مسیه 87 ادغام شده است.

آلیسیا لونگوبادی در این باره می گوید: «نتایج به دست آمده نشان می دهد که این ساختارهای بزرگ و نورانی در کیهان هنوز هم به طرز قابل توجهی در حال رشد اند، کهکشان ها هنوز پایان نیافته اند! اگر این برخورد صورت نگرفته بود بخشی زیادی از هاله بیرونی مسیه 87، در حال حاضر دو برابر روشن تر بود.» مسیه 87 که در مرکز خوشه کهکشانی ویرگو یا سنبله قرار دارد تجمعی عظیمی از ستارگانی است که جرم آنها چندین میلیون برابر بیشتر از خورشید است و 50 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد.

این تیم پژوهشی علاوه بر بررسی ستاره های مسیه 87 به بررسی سحابی سیاره ای آن نیز پرداختند. سحابی سیاره ای پوسته درخشانی است که در اطراف ستاره های قدیمی قرار دارد و از آنجایی درخشش چشم گیری به رنگ سبز زمردی ایجاد می کند برجسته تر از محیط اطرافش به نظر می رسد. اگر از طیف نگاری قدرتمند برای مشاهده نور این سحابی استفاده شود می توان حرکات آن ها را نیز بررسی کرد.

این محققان با استفاده از طیف نگار شعله های حرکات سحابی سیاره ای این مسیه را بررسی کرده و توانستند نشانه هایی از ادغام شدگی را در آنها بیابند.

ارتوین گرهارد، یکی از راهبران این تحقیق، در این باره می گوید: «ما شاهد رویدادی هستیم که در آن کهکشانی با اندازه متوسط در نتیجه نیروی جزر و مدی گرانشی عظیم،  جذب مسیه 87 شده است و در نتیجه این ادغام اندازه آن 100 برابر بزرگ تر از اندازه اصلی اش شده است.»

این تیم همچنین به مشاهده دقیق توزیع نور در قسمت بیرونی مسیه 87 پرداخت و دریافت که کهکشان ادغام شده ستاره های جوان و روشن تری را به مسیه 87 اهدا کرده است پس بنابراین شواهد می توان نتیجه گرفت که این کهکشان قبل از ادغام کهکشانی ستاره ای به شکل مارپیچ بوده است.

منبع

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا