بررسی امکان کشاورزی با کمترین آب
محققان و پژوهشگران در یک پروژه تحقیقاتی اروپایی پژوهش های خود را با هدف تولید بیشتر محصولات کشاورزی با کمترین میزان آب در منطقه بولونیای (Bologna) ایتالیا آغاز کردند . آنها به بررسی این مساله پرداختند که آیا می شود با آب کم ، محصولات کشاورزی بیشتری تولید کرد ؟
قابل توجه است که مدیریت پایدار آب به تولید محصولات کشاورزی با کیفیت بالا کمک می کند . بر اساس گزارش های منتشر شده از سوی سازمان جهانی کشاورزی ، تا سال 2030 میلادی در حدود هشتاد درصد از آب قابل مصرف جهان ، برای آبیاری کشاورزی استفاده خواهد شد که بهبود بخشیدن به مدیریت آب در مقابله با بحران جهانی کم آبی نقش بسیار مهمی خواهد داشت .
آدریانو باتیلانی (Adrian Battilani) از متخصصان زراعت و هماهنگ کننده پروژه علمی فیگارو (Figaro) ، در رابطه با برنامه به حداکثر رساندن بازده آب در کشاورزی توضیح داده و می گوید : " در این پروژه ما هر گونه داده و اطلاعاتی را که به کشاورزان کمک کند تا سیستم مناسب و بسیار دقیق مدیریتی آب را ایجاد کنند ، ارائه می کنیم . در واقع منظور ما از این دقت بالا ، مدیریت استفاده از آب ، آبیاری ، بارورسازی آبی (استفاده مشترک از آب و کود) و کل فرآیند کشاورزی در زمان مناسب است .
دومنیکو سولیماندو (Domenico Solimando) از دیگر متخصصان کشاورزی که در این پروژه همکاری داشته ، می گوید : در این سیستم مورد نظر یک سنسور، روند میزان رطوبت را در طول زمان در خاک اندازه می گیرد. در واقع اطلاع از میزان دقیق آب و رطوبت موجود در خاک از اهمیت بالایی برخوردار بوده چرا که به ما اجازه می دهد تا لحظه ای را که خاک نیازمند آب است ، شناسایی کرده و دست به آبیاری بزنیم و از میزان آب لازم برای آبیاری نیز آگاه شویم .
برای به دست آوردن و ایجاد چنین سیستم دقیقی ، گروهی از محققان این پروژه علمی – پژوهشی اقدام به آزمایش سیستم های کنترل رطوبت درون خاک کردند .
جیوله کیاری (Gioele Chiari) متخصص زراعت و عضو این تیم تحقیقاتی در رابطه با نحوه عملکرد این سیستم می گوید : " ما نمونه های مختلف را مورد بررسی قرار داده و آن هایی را که داده های دقیق میزان رطوبت را ارائه دهند ، انتخاب می کنیم . همچنین نمونه های دیگری نیز باید برای تشخیص محتویات درون خاک مورد استفاده قرار دهیم .
عملکرد این سیستم مورد نظر در یک زمین آزمایشی به این شکل است که شبکه ای از لوله ها با سوراخ های بسیار کوچک در زمین نزدیک به ریشه گیاهان قرار داده می شود . برای هر کدام از این مجموعه لوله ها می توان پارامترهایی متفاوتی تعیین کرد تا از دادن آب اضافی به محصولات جلوگیری شود. در حقیقت با ایجاد چنین سیستمی مدیریت کل امور آسانتر خواهد شد .
قابل ذکر است که کشاورزان می توانند میزان آب رسانی به هر گیاه را با یک تبلت حاوی برنامه ویژه و متصل به اینترنت مدیریت کنند .
در واقع هسته مرکزی این پروژه یک برنامه دیجیتالی بوده است که به پردازش داده های دریافتی از شبکه های حسگر زمینی و اطلاعات ماهواره های هواشناسی می پردازد تا از این طریق بتوان به مدیریت بهینه آب دست پیدا کرد .
لازم به ذکر است که دانشمندان این پروژه تحقیقاتی معتقد هستند ، این تکنولوژی اجازه خواهد داد تا تغییری در امر کشاورزی به وجود آمده و از تولید مواد غذایی به تولید زیست توده (biomass) دست پیدا کنیم .
آدریانو باتیلانی در این رابطه می گوید : " کشاورزی در آینده به تولید زیست توده خواهد پرداخت که به کمک آن پایه های محصولات شیمیایی جدید پدید می آیند . ایجاد مواد شیمیایی جدید از گیاهان برای صنعت ، نیاز به سوخت های فسیلی مانند نفت را کاهش خواهد داد . "
او در ادامه توضیحات خود می افزاید : " در چند سال آینده گوجه فرنگی به عنوان بخشی از تولید ثانویه مواد شیمیایی زیست توده جدید تبدیل خواهد شد . مواد شیمیایی زیست توده جدید سودآورتر از سبزیجات خواهند بود . در نتیجه کشاورزی به بهره وری دو برابر دست پیدا خواهد کرد از یک سو می توان به بهره برداری از کِتون (ketone) یا فیتوکمیکال ها (phytochemical) که ترکیبات شیمیایی تولید شده طبیعی در گیاهان است ، دست زد و از سوی دیگر می توان میوه و سبزیجات خوراکی را نیز تولید کرد ."
No tags for this post.
