تئاتر، میدانی برای انعکاس مسایل اجتماعی
کارگردان نمایش تئاتر گفت: تئاتر برای اینکه بتواند در میان مردم جایگاه ویژه ای داشته باشد باید مسایل روز و مشکلات اجتماعی موجود را بازتاب و انعکاس دهد.
به گزارش خبرگزاری سینا، زمانی که در یک سالن نمایش قرار داریم، همان موقعی که روبروی صحنه نمایش، روی صندلی ها نشسته ایم و منتظر اجرای آن هستیم و بازیگران هر کدام به ترتیب به روی صحنه می آیند و نمایش را به اجرا در می آورند، یک مساله یا موضوع مهمی را برای مخاطبان خود انعکاس می دهند که گویی حرف دل مخاطب بیان می شود و آن حس خوش شاید تا چند روز نیز حتی همراه ما که مخاطب نمایش هستیم، باقی بماند.
گویی وظیفه تئاتر همین است، همان انعکاس مسایلی که می تواند بخشی از ناهنجاری های جامعه را به هنجارهای صحیح تبدیل کند و مسایلی را برای مخاطبان خود فرهنگ سازی نماید که شاید از راه دیگر تا چند سالی طول بکشد، از این رو وظیفه نویسندگان و کارگردانان نمایش این است که بتوانند نمایشی را به روی صحنه ببرند که از این ویژگی ها برخوردار باشد.
یکی از کارگردانانی که به تازگی نیز در قزوین تمام تلاش خود را به کار گرفته تا رضایت مخاطبان خود را به همین شکل در صحنه نمایش به دست بیاورد، فرشته مصطفی پور است که به عنوان یک زن پرتلاش با وجود پستی و بلندی های حوزه نمایش اما در اکثر تئاترهایی که به عنوان بازیگر، نویسنده یا کارگردان ایفای نقش کرده، یک مساله یا مشکل اجتماعی خاص را برای مخاطبان بازگو می کند تا ذهن تماشاگر درگیر موضوع نمایش شود، به همین منظور با این نویسنده و کارگردان قزوینی در خصوص هنر تئاتر و چالش های آن به گفت و گو نشسته ایم که در ادامه می خوانید.
برای شروع گفت و گو تعریفی از هنر نمایش بفرمایید.
تئاتر هنری است که بازیگران را رو در روی مخاطبان خود به صورت زنده نمایش واحدی را به اجرا در می آورد و جماعتی انسانی را درگیر موضوع و محتوای نمایش می کند، در واقع فلسفه هنر تئاتر این است که تاثیر ذهنی بسزایی را بتواند برروی تماشاگر داشته باشد.
به نظر شما آیا هنر می‌تواند مسایل اجتماعی را به مخاطب بازتاب دهد و شما به عنوان یک هنرمند چه قدر در زمینه مسایل اجتماعی دغدغه‌مند هستید؟
هنرمند شخصی است که سعی دارد تا موضوعی که دغدغه اش را دارد با هنر تئاتر برای مخاطب بازگو کند و نمایش به عنوان یک هنر مادر، بهتر از تمام حوزه های دیگر می تواند این امر را به خوبی پیش ببرد و در جهت فرهنگ سازی گام بردارد، از همین رو از سال ۸۳ تاکنون، حدود ۲۰ سالی که در حوزه نمایش فعالیت دارم، همواره سعی داشته ام مسایل پیرامونی را در قالب هنر برای مخاطب به نمایش بگذارم تا نقشی کوچک در حل این مشکلات داشته باشم.
نمایش هایی که شما کار کرده اید به چه موضوعاتی پرداخته است؟
نمایش هایی که یا به عنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان نقش کوچکی داشته ام از جمله آدرنالین، در اتاق، من در مقابل خودم و چهار ماه و ۱۰ روز به موضوعات اجتماعی از جمله افسردگی، خودکشی و همچنین سقط جنین پرداخته ام، به این دلیل که معتقدم این مسایل از جمله مشکلات امروز جامعه به شمار می آید و در بیشتر نمایش های طنزی که ایفای نقش داشته ام نیز همواره سعی کرده ام با موضوعات روز جامعه پیش رفته باشم چراکه دغدغه اصلی که دارم آگاه سازی و تاثیرگذاری است.
وضعیت هنر تئاتر و نمایش را چگونه ارزیابی می کنید؟
قزوین هنرمندان با استعداد و فوق العاده ای، به خصوص در عرصه نمایش دارد که اگر امکانات بازیگری و هنری بهتری داشته باشند به طور قطع جزو بازیگران، نویسندگان و کارگردانان درجه یک در کشور به شمار می روند، اما به دلیل کمبود امکاناتی که در اجرا وجود دارد متاسفانه این استعدادها به ویژه در بخش موج جدید بازیگران جوان، کمتر دیده و شناخته شده اند در حالی که می توانند در ارتقا این هنر کمک کننده های خوب و شایسته ای باشند و از این رو بایستی توسعه زیرساخت های موجود مورد توجه مسوولان متولی این حوزه بیش از پیش باشد.
صحبت شما به عنوان یک بازیگر، نویسنده و کارگردان زن با زنان جامعه چیست؟
زن بودن مقوله سختی است چرا که زمین بازی کمتری به آنان در هر حیطه ای داده می شود، امروز وقتی زنی را می بینیم که به جایگاه خوبی دست پیدا می کند، بسیار خرسند می شویم چرا که در کنار وظایف مادری، خانه داری، و حجم عظیمی از مسوولیت های اجتماعی، شغل خود را نیز ادامه می دهد و برای من نیز غیر از این نبوده، چرا که در این را سختی های فراوانی را تحمل می کنم اما ادامه راه می دهم تا جایی که به عنوان اولین های کارگردانان زن قزوینی به جشنواره فجر نیز راه پیدا کرده ام، از این رو به زنان سرزمینم می گویم که نترسند و ادامه دهند و با همه سختی هایی که در مسیر قرار دارد، پیش بروند تا به آن نقطه دلخواه برسند.
برای سخن آخر، دورنمای حرفه خود را چگونه می بینید؟
روی صحنه نمایش بودن همیشه برایم کافی بود، حالا این صحنه می تواند یک صحنه کوچک در شهر خودم باشد و یا یک صحنه تئاتر بسیار بزرگتر، اما دوست دارم که با نمایش هایی که کار می کنم همواره در جامعه نقش موثری داشته باشم و موثر واقع شوم.
منبع: ایرنا
