پیشنهاد نخبگان منتخب در دیدار با رهبر انقلاب
راه مدیریت مصرف آب در کشاورزی
حامد رفیعی، دکترای کشاورزی دانشگاه تهران سخنران دیگر دیدار نخبگان با رهبر انقلاب بود که به بیان چالشهای بخش کشاورزی پرداخت و با تاکید بر اینکه سیاستگذاری دستوری و مشارکت دادن حداقلی تشکلها و نهادهای دانشبنیان و دانشگاهها در تصمیمسازی، سالها است که بخش کشاورزی را رنج میدهد، نمونه آن را در ابلاغ الگوی کشت سال قبل دانست.
به گزارش سیناپرس، او گفت: در این مورد مشاهده کردیم که از ابتدا نقد جدی دانشگاهها را داشت و من به دعوت سازمان بازرسی، پیش از رونمایی از این برنامه با حضور معاونان وقت جهاد کشاورزی چالشهای تفضیلی و ضعفهای این برنامه را ارائه کردم و علیرغم پذیرش این چالشها و علیرغم آنکه مقرر شد این برنامه اصلاح شود، متاسفانه با کمترین اصلاحی رونمایی و ابلاغ شد.
وی ادامه داد: نبود بانک اطلاعات قابل اعتماد در بخش کشاورزی و عدم اجرای قوانین مؤثر مصوب در این بخش بهویژه قانون افزایش بهرهوری مصوب سال ۸۹ و بهویژه مواد ۲۲ و ۳۲ این قانون و همچنین عدم توجه به رسالت اصلی بخش کشاورزی، این بخش را رنج میدهد.
رفیعی خاطر نشان کرد: متاسفانه گاه سیاستگذار هم با توجه به رسالت اصلی بخش کشاورزی، سر در گم است؛ به طوری که بارها عنوان میشود بخش کشاورزی رو به افول است، چون سهم آن از GDP کم است. اما مگر در کشورهایی که رونق کشاورزی در آنها وجود دارد، سهم کشاورزی آنها از تولید ناخالص داخلیشان چقدر است؟ اگر توجه شود این سهم به مراتب کمتر از بخش کشاورزی ما از GDP است، با این تفاوت که حمایت از بخش کشاورزی این کشورها بسیار بیشتر است.
این دانشآموخته دکتری دانشگاه تهران، یادآور شد: رسالت اصلی بخش کشاورزی دستیابی به امنیت و اقتدار پایدار غذایی است که متاسفانه در متر و معیارهای دیگر گاه گم میشود. بارها درباره صادرات آب مجازی ناشی از صادرات محصولات کشاورزی قلم زده میشود و در نتیجه وضع عوارض صادراتی بر محصولات آب بر مطابق بند «ه» تبصره ۸ قانون بودجه، فارغ از اینکه چه میزان میتواند مفید باشد، چند محصول آببر معرفی شده که یکی از آنها زعفران است.
وی تاکید کرد: اگر زعفران محصول آببر است و از آن عوارض صادراتی دریافت میشود، چرا در دریاچه ارومیه سالها به عنوان الگوی کشت نجاتدهنده دریاچه عنوان میشود. این تناقض است و قطعا خسارتی به کشور وارد خواهد شد.
رفیعی، ضایعات بخش کشاورزی را از دیگر موضوعات مطرح در بخش کشاورزی نام برد و گفت: از سوی دیگر ضایعات محصولات کشاورزی را داریم که ضایعات آب مجازی را به همراه دارد و حداقل دو برابر صادرات آب مجازی است و متاسفانه در مورد آن کار شایستهای مشاهده نمیکنیم. از صادرات آب مجازی، ارز به کشور وارد میشود؛ ولی از ضایعات، هم آب و هم سرمایههای کشور هدر میرود. نمونه آن در آخرین لایحه برنامه هفتم نیز اثری از آن نمیبینیم.
وی یادآور شد: اگر واقعا سیاستگذاران دغدغه تنش آبی را دارند، چرا در کنار عوارض صادراتی و تنها یک بند عملیاتی در خصوص جهتدهی حمایتها به سمت و سوی محصولات کم آببر و تکمیل زنجیره ارزش این محصولات در اسناد قانونی و توسعهای کشور نمیبینیم. بدون این برنامهها نه میتوان آب را مدیریت کرد و نه میتوان حیات را به تالابهای خشک شده کشور از جمله دریاچه تشنه ارومیه بازگرداند.
No tags for this post.