جنگل های شمال در محاصره تلی از زباله

عضو هیات پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی گفت: متاسفانه آنقدر مشکل مربوط به لندفیل ها و تجمیع زباله ها در مناطق شمالی کشور حاد است که دیگر از بین رفتن جنگل های این مناطق به چشم نمی آید. شاید بازگشت جنگل های از بین رفته این مناطق چند قرن زمان ببرد. مخصوصا عرصه هایی مانند سراوان که مشکل خیلی زیاد و عدیده دارد.

دکتر مریم حقیقی خمامی، عضو هیات پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی در گفتگو با سیناپرس گفت: در گذشته برای مساله لندفیل یا خاک چال ( گودال یا محلی است که انواع زباله و پسماند به آنجا منتقل و دفن می شود) منطقه ای را در خارج از شهر و دور از منطقه مسکونی اختصاص می دادند. زباله های تمامی روستاها و شهرهای اطراف نیز به این منطقه انتقال داده می شد؛ در نوار ساحلی دریای خزر، مناطق لندفیل در رشت و بابل بود.

دکتری مهندسی منابع طبیعی افزود: امکان دسترسی به این مناطق سخت بود اما امروزه با پیشرفت و توسعه شهرها، مناطق لندفیل یا دفن زباله به شهرها نزدیک شده اند.

وی اظهارداشت: همچنین در گذشته هیچ برنامه منسجمی برای اینکه بعدها چه میزان حجم زباله در این مناطق برده شود، وجود نداشت. همین مساله باعث شده تا امروز مناطقی مانند سراوان با انبوهی از حجم زباله و شیرابه مواجه شوند.

وی تصریح کرد: هرچند اقداماتی برای به سازی این مساله رخ داده اما مشکلی را حل نکرده است، زیرا پیامدهای زیست محیطی نفوذ شیرابه ها به زمین امکان دارد یک قرن نیز ادامه داشته باشد.

حقیقی بیان کرد: متاسفانه آنقدر مشکل مربوط به لندفیل ها و تجمیع زباله ها در این مناطق حاد است که دیگر از بین رفتن جنگل های این مناطق به چشم نمی آید. شاید بازگشت جنگل های از بین رفته این مناطق چند قرن زمان ببرد. مخصوصا عرصه هایی مانند سراوان که مشکل خیلی زیاد و عدیده دارد.

عضو هیات پژوهشکده محیط زیست جهاددانشگاهی خاطرنشان کرد: در حال حاضر مشکل دفن پسماند، یکی از مشکلات اصلی محیط زیستی استان های شمالی است که این مساله باید در اولویت مسوولان قرار بگیرد. مشکلات این مناطق مانند زنجیره ای به یکدیگر متصل هستند.

وی به سیناپرس گفت: اگر مشکل دفن زباله این مناطقه برطرف شود، به تدریج می توانند به عرصه جنگلی برگردانده شوند. چنین عرصه هایی داشته ایم که بار دیگر به جنگل برگردانده شده اند؛ در لاهیجان چنین عرصه ای بود که به جنگل بازگردانده شد. اکنون اداره منابع طبیعی به دنبال این مساله است که از کدام گونه گیاهی برای کاشت این منطقه استفاده کند.

وی ادامه داد: این عرصه ها به یکباره نمی توانند به جنگل بازگردانده شوند. در این مناطق باید گونه های گیاهی کاشته شوند که قادر به تحمل شیرابه ها باشند. برگشت این مناطق خیلی به تدریج است. متاسفانه دفن زباله و نفوذ شیرابه ها علاوه بر اینکه سلامت شهروندان این نواحی را به مخاطره می اندازند، باعث می شوند روند بازگشت یک عرصه به منطقه جنگلی نیز خیلی زمان بر باشد.

وی به مشکلات محیط زیست این منطقه اشاره کرد و در پایان اظهارداشت: شیرابه ها به آب های زیرزمینی و آب های سطحی و جاری نفوذ پیدا می کند. مشاهده شده در مراکز دفن زباله، شیرابه ها به رودخانه ها ریخته می شود. دام از این رودخانه آب می نوشد. همان دام را انسان ها استفاده می کنند به همین ترتیب چرخه معیوبی ایجاد می شود که به سلامتی همه انسان ها حتی کسانی که نزدیک مراکز دفن پسماند زندگی می کنند، آسیب می رساند. آمار بالای سرطان های گوارشی بی ارتباط با این موضوع نیست.

گفتگو: فرزانه صدقی

No tags for this post.