ضرورت ترویج تولید و کشت گیاهان دارویی بومی در اراضی کمبازده اردبیل
رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل گفت: ترویـج دیمکاری گیاهـان دارویـی بومی بـا روشهای فنـی و راهبردی همـگام با طبیعـت، راهکاری بـرای اسـتفاده بهینه از ظرفیتهای طبیعی استان اردبیل و تحقـق برنامههای اشـتغال، تولیـد، فـرآوری و ایجـاد ارزش افزوده میشود.
به گزارش سیناپرس اردبیل، کمال شهبازی، رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، ششم خرداد ماه، در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه ترویـج دیمکاری گیاهـان دارویـی بومی بـا روشهای فنـی و راهبردی همـگام با طبیعـت، راهکاری بـرای اسـتفاده بهینه از ظرفیتهای طبیعی استان و تحقـق برنامههای اشـتغال، تولیـد، فـرآوری و ایجـاد ارزش افزوده در جوامع روسـتایی و عشـایری محسـوب میشود، بیان کرد: هدف اصلـی در دیمکاری، اسـتفاده صحیح از نزولات آسـمانی و برنامهریزی تولیـد گیاهـان دارویـی دیـم سـازگار و با ارزش اسـت که معمولاً این نوع کشـت در اراضی شیبدار صـورت میگیرد.
وی افزود: گیاهان دارویی چندسـاله یـا دائمـی بـا ایجـاد پوشـش گیاهـی و گسـترش سیستم ریشه دوانی خود، از فرسـایش خـاک جلوگیـری کـرده و ضمـن افزایـش مـاده آلـی، طـی چندیـن سـال، تولید مناسـب در اقلیمهای مناسـب برای رشـد خـود را نیز خواهند داشـت.
شهبازی ادامه داد: از طرفی دیگر اسـتفاده از گیاهـان دارویـی چندسـاله، لـزوم رهاسـازی زمین برای یکسـال بـه عنوان آیـش و فقدان بهرهوری اقتصـادی زمینهای دیـم را منتفی میکنـد، در ایـن راسـتا با اسـتفاده دائمـی از اراضی دیـم و بهرهگیری از گیاهـان سـازگار و مفیـد، ضمن حفـظ رطوبت خـاک و جلوگیری از تبخیـر سـطحی با ایجاد پوشـش گیاهی، هر سـاله مـاده آلی خاک و ظرفیـت جـذب آب نیـز افزایـش مییابد در این زمینه انتخـاب مناسبترین گونه گیاه دارویی بـرای دیمکاری در شـرایط اقلیمـی دیمزارهای استان از اهمیت ویژهای برخوردار اسـت.
رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل خاطر نشان کرد: از مهمترین گیاهان دارویی بومی، کم توقع و قابل کشت در شرایط اقلیمی استان میتوان به رازیانه، مریم گلی، بومادران، نسترن کوهی، اسطوخودوس، مرزه، اسفرزه، زیره، ماریتیغال، آویشن، گل محمدی و سرخارگل و مریم گلی اشاره کرد که میتوانند در دیمزارهای کم بازده که کاشت گندم و جو به دلیل محدودیت منابع آب و خاک توجیه اقتصادی ندارند و نیز برای جلوگیری از فرسایش زمینهای کشاورزی که در حال حاضر به دلیل کمبود آب کشت نمیشوند استفاده شوند.