راهکاری برای کاهش درد مزمن
درد مزمن پس از یک ثانیه یا بیش از آن حس می شود و سپس به آهستگی طی چند ثانیه و گاهی حتی تا دقایقی بعد افزایش می یابد. منشأ درد مزمن می تواند نوروژنیک، نوسیسپتیو، روانی و یا ناشناخته باشد؛ همچنین این نوع از درد می تواند دوره ای، مداوم و یا حتی ترکیبی از هر دو باشد.
برخلاف درد حاد، درد مزمن معمولاً سودمند واقع نمیگردد و کاهش کیفیت زندگی، تقلیل توانایی های کارکردی و همچنین تضعیف سلامت روح و روان، روابط میان فردی و وضعیت مالی را در پی خواهد داشت. علاوه بر این ها، درد مزمن می تواند تغییرات اشتها، اختلال خواب، کند شدگی روانی–حرکتی، کج خلقی، اجتماع زدگی و همچنین افسردگی را به دنبال داشته باشد.
در مطالعه ای جدید که در مجله "نورون" به چاپ رسیده است، محققان دانشگاه برن سوییس، مکانیسمی را در مغز شناسایی کردند که به نظر می رسد مسئول به وجود آمدن درد مزمن است. محققان امیدوارند این کشف بتواند راهکارهای جدیدی برای درمان این بیماری پیش روی ما قرار دهد.
نورون ها در دستگاه لیمبیک "حافظه درد" ایجاد می کنند
دکتر نویان و همکارانش در این مطالعه مکانیسم سلولی قسمتی از مغز به نام قشر لیمبیک را کشف کردند که حس درد را ایجاد می کند. محققان با مطالعه بر روی موش، دریافتند که در حالت درد مزمن ، نوعی حافظه درد در این قسمت از مغز ایجاد می شود. در واقع تغییرات الکتریکی که در دستگاه لیمبیک اتفاق می افتد باعث به وجود آمدن چنین سیگنال هایی می شود.
شناخت چنین مکانیسمی در مغز، باعث می شود تا راه های نوین درمانی برای درد مزمن باز شود.
No tags for this post.