گزارش تصویری و تحلیل فنی از امامزاده پیر محمد

 دور تا دور این امامزاده را قبرستان روستا فراگرفته که ما بین قبرها سنگ قبر های قدیمی نیز مشاهده می شود . بنای امامزاده شامل یک گنبد رک 12 ضلعی با پوشش و اندود سیمان و یک اتاق چهار ضلعی به صورت مربع از بیرون که آن هم با اندود سیمان پوشیده شده است . در گنبد قوس و طاق هایی تعبیه شده که همگی جدید هستند . در داخل بنا نیز دو اتاق به شرح زیر  وجود دارد : اتاق اول دارای پلانی چلیپایی بوده و اتاق دوم شامل گنبدخانه ای است که گوشه سازی شده و از داخل دارای چهار نورگیر است . گنبد بنا دو پوش بوده که از داخل کاملاً با گچ اندود شده و یک شمسه بزرگ در سقف آن ایجاد کرده اند .

گنبدخانه مورد مرمت قرار گرفته که نوع تکنیک به کار رفته کاملاً غیر اصولی بوده و نوع احیای قوس های اطراف بنا و همچنین ترک بندی های گنبد نادرست و اشتباه هستند.                            

 به گفته خادم و متولی امامزاده در این محل یک ضریح قدیمی وجود داشته که در سال های اخیر تخریب شده است .  

این بنا بر پلانی مربع شكل ساخته شده و دارای یك ورودی در ضلع شمالی و یك فضای اصلی است . ورودی بنا توسط درگاهی قوسی شكل به فضای اصلی بنا مرتبط می شود و دارای طاق نماهای جناقی و طاقی نیم دایره است كه پس از ورود به آن در طرفین دو طاق باز مشاهده می شود .

 سمت راست طاق به راه پله مرتبط است و سمت چپ به فضائی مسدود منتهی می شود . فضای اصلی بنا كه گنبد بر آن قرار دارد . دارای دو چشمه طاق جهت نورگیری است و بر سقف آهیانه گنبد نیز آثاری از كاربندی به چشم می خورد . در مركز این كار بندی شمسه ای هشت پر دیده          می شود .

گنبد آن درگذشته مانند گنبد سید صلاح الدین محمد مقدسی بوده اما به هنگام مرمت برجستگی های آنرا با اندودی از گچ كاملاً پوشانده اند . این گنبد دو پوشه پیوسته است و دارای 12 ترك به نیت دوازده امام است . در سمت راست ورودی راه پله ای با چرخش 90 درجه و طاق نماهایی قوسی شكل كه منتهی به خرپشته ای  در پشت بام می شود به چشم می خورد .

مصالح اصلی بنا را سنگ های تراشیده و ملاط گچ تشكیل می دهند كه بعد از اتمام كار با اندودی از گچ پخته كل بنا پوشیده شده است . در اطراف بقعه قبرهایی وجود دارند كه قدمت آنها گاه به زمان ساخت بقعه و هم عصر امام زاده می رسد .

بنای امامزاده محل دفن امامزاده محمد بن یحیی مشهور به پیر محمد فرزند پیر عمر است. او از اولین ساداتی است كه در این منطقه سكونت اختیار نمودند .

در اطراف این امامزاده قبرهای قدیمی وجود دارد که قدمت بعضی از آنها به 170 سال   می رسد. بر روی بعضی از سنگ قبرهای این منطقه تصاویری از سوار کار با نیزه و شمشیر حکاکی شده است. مردم به این امامزاده اعتقاد خاصی دارند و یکی از زیارتگاهی مردم منطقه محسوب می شود.

امامزاده پیر محمد در تاریخ 17/7/1380 به شماره 4312 در فهرست بناهای تاریخی ایران به ثبت رسیده است .

گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا