100 سالگی و واقعیت هایی که باید پذیرفت

پیش بینی می شود نیمی از کودکانی که از سال 2000 به بعد در کشورهای مرفه چشم به جهان می گشایند به مرز 100 سالگی خواهند رسید. در واقع این چشم انداز محتملی است که به واسطه فاکتورهای مختلفی از جمله پیشرفتهای علم پزشکی و شرایط باثبات اجتماعی محقق خواهد شد.

اما نباید از واقعیت دیگری هم چشم پوشی کرد. لیندا گراتون و اندرو اسکات در کتابی به نام «حیات 100 ساله» به فاکتورهای مؤثر در داشتن زندگی باکیفیت در چنین سنی اشاره می کنند.

محققان محاسبه کرده اند که اگر افراد انتظار 100 ساله شدن را داشته باشند، آنگاه باید به بازنشستگی در 80 سالگی فکر کنند

از سال 1840 میلادی، امید به زندگی به تدریج در حال افزایش بوده است به طوریکه هر سال حدود سه ماه به این امیدواری افزوده شده و مهمتر آنکه هیچ نشانی مبنی بر توقف این روند افزایشی دیده نمی شود.

اما آنها به این واقعیت مهم اشاره می کنند که اگر قرار باشد روند افزایش سن به گونه ای ادامه یابد که رسیدن سن به مرز 100 سالگی و حتی بیشتر از آن عمومیت پیدا کند، در آن صورت ادامه زندگی در شرایط فعلی کشورها که امکان پس انداز پول زیادی وجود ندارد چندان راحت نخواهد بود. این محققان محاسبه کرده اند که اگر افراد انتظار 100 ساله شدن را داشته باشند، آنگاه باید به بازنشستگی در 80 سالگی فکر کنند.

آنها به ابزارهای لازم جهت داشتن زندگی باکیفیت در سنین بالا نظیر 100 سالگی اشاره کرده و به روزرسانی مهارتهای کسب شده در گذر زمان را از جمله این ضرورتها عنوان می کنند.

 

منبع: newscientist

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.