«روزنامه نگاری آنلاین» در کشور ما غلط فهمیده شده است

سیناپرس: دکتر عباس اسدی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، گفت: مهم ترین نیاز کشور در رشته علوم ارتباطات این است که در کتاب های درسی تجدید نظر شود و مباحث درسی به روز و کاربردی گردد. برای این منظور می بایست از آخرین منابع دنیا بهره بگیریم و این منابع را با تجربیات بومی ادغام کنیم. متاسفانه در کشور ما هنوز برنامه کلانی برای پاسخگویی به این نیاز وجود ندارد و تنها به صورت خرد، کارهایی انجام می شود که این هم به جایی نمی رسد. باید یک سازمان یا نهادی متولی این کار باشد و در این زمینه فعالیت کند.

 

اسدی افزود: هنوز نتوانسته ایم بین نشریات و رسانه ها با دانشکده های روزنامه نگاری ارتباط برقرار کنیم تا دانشجویان بتوانند در این رسانه ها کار کنند. ما باید با تربیت نیروهای خوب در تقویت رسانه های کشور به لحاظ محتوایی بکوشیم. یکی از وظایف دانشکده های روزنامه نگاری این است که در زمینه ارتقای سطح سواد روزنامه نگاری در جامعه فعالیت کنند.

استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، خاطرنشان کرد: آن چیزی که به عنوان «روزنامه نگاری آنلاین» معروف است، در کشور ما غلط فهمیده شده است. روزنامه های ما به صورت کاغذی منتشر می شوند، بعد می گویند که ما سایت هم داریم. وقتی به سایتشان مراجعه می کنید، می بینید که نسخه pdf روزنامه را قرار داده اند در صورتی که این روزنامه نگاری آنلاین نیست. روزنامه های دیگر هم که نسخه pdf را منتشر نمی کنند، به روز نیستند.

وی در ادامه اظهار داشت: روزنامه نگاران ایرانی هنوز از فضای مجازی و روزنامه نگاری آنلاین به دور هستند و به روز نیستند. روزنامه نگاران ما شکلی از خبرنویسی را می آموزند که متعلق به 60 سال پیش است و از خبرنویسی نوین که در دنیا رایج شده، فاصله دارند. در حالی که در دنیا از فرصت مجازی شدن به نحو احسن استفاده می شود و سعی می کنند که از آن در راستای تقویت کارشان بهره بگیرند.

رییس پیشین پژوهشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، تصریح کرد: بسیاری از روزنامه هایی که ما داریم در حقیقت «روزی نامه» هستند. وقتی روزنامه نگار ما کارمند است و باید راس یک ساعتی بیاید و راس یک ساعتی برود، این با ماهیت حرفه روزنامه نگاری تضاد دارد. در حالی که روزنامه نگار باید هم در سطح عموم جامعه و هم در بین خواص تاثیرگذار باشد.

اسدی با طرح این پرسش که کدام یک از روزنامه های ما توانسته اند در سطح بین الملل و بین نخبگان جهان نفوذ داشته و مثل واشنگتن پست و نیویورک تایمز در بین سیاستمداران جهانی موثر باشد؟ گفت: روزنامه های ما بسیار ضعیفند و اثرگذاری لازم را ندارند. وقتی سردبیر یک روزنامه خودش ایمیل ندارد و با فضای مجازی و تکنولوژی روز ارتباطات آشنا نیست، چطور می تواند به روزنامه نگاری آنلاین بپردازد.

وی در پایان تاکید کرد: تا زمانی که رسانه های ما نتوانند استقلال داشته باشند و بدون کمک گرفتن از دولت، روی پای خودشان بایستند، قافله روزنامه نگاری ایران تا به محشر لنگ است.

No tags for this post.