گزارش تصویری و تحلیل فنی بقعه دوازده تن
در داخل هر مقبره چهار فیلپوش مشاهده می شود و کل فضا روکش گچ شده است. ورودی هر چهار مقبره از ضلع جنوبی است و پوشش گنبد ها فلزی بوده و دیوار های خارجی بنا روکش سیمان سفید دارد . مصالح به کار رفته در این بنا لاشه سنگ و ملاط ساروج است.
بر اساس اطلاعات ارائه شده در پرونده بنا در سازمان میراث فرهنگی ؛ بقعه دوازده تن مربوط به دوره های ایلخانی و صفوی است.
در بررسی سطحی زمین های اطراف مقبره و محوطه حاشیه آن ، تعدادی سفال های لعابی فیروزه ای و لاجوردی که احتمالاٌ مربوط به دوره ایلخانی هستند کشف شد.
بر اساس اطلاعات ارائه شده در پرونده بنا در سازمان میراث فرهنگی ؛ بقعه دوازده تن مربوط به دوره های ایلخانی و صفوی است در حالی که در صفحه 235 کتاب آثار تاریخی فیروز کوه در مورد این بنا و قدمت آن چنین نوشته شده است :
محوطه ای که این امامزاده ها در آن واقع شده اند ، نسبتاٌ وسیع و دارای بیش از 1500 متر مربع وسعت بوده و به نظر می رسد که بیش از 900 سال قدمت داشته باشد .
در این محوطه ، 4 گنبد رک در جهت شرقی ـ غربی در امتداد یکدیگر قرار دارند که گنبد انتهای غربی از بقیه گنبد ها بلند تر و برافراشته تر است.
در انتهای جهت شمال شرقی 4 گنبد و با فاصله 2 متر ، بنایی منفرد شبیه بناهای آتشگاهی چهار طاقی دوره ساسانی احداث شده است که از کف فعلی پیرامون خود دارای حدود 2 متر ارتفاع است.
در جهت شمال شرق و با فاصله 65 متری آن و برفراز تپه مجاور ، برج مقبره ای دیگری که دایره شکل است ، ساخته شده که ارتفاع دیوار آن در ضلع جنوب حدود 5 /1 متر و در سمت شمال یک متر است و دارای گنبد رک است.
مجموعه بنا های این امامزاد ها از مصالح سنگ لاشه و ملاط ساروج ساخته شده اند اما در مرمت سال های گذشته نمای داخلی همه آن ها را سفید ، سقف آن ها را شیروانی و بدنه بیرونی را با سیمان سفید کرده اند . ورودی بنا از جبـهه جنـوب غربی است و در آن جا در چوبی نصـب کرده اند .
بنای مقبره انتهای غربی هشت ضلعی و کف آن حدود 2 متر از دیگر بنا ها پایین تر بوده و در داخل هر یک از اظلاع طاقنماهایی تعبیه شده است .
برای ورود به این مقبره باید با استفاده از 8 پله به پایین رفت . داخل بقعه سکویی مستطیل شکل وجود دارد که ظاهرا ٌچند قبر را در بر گرفته است .
بقعه دوم که در شرق بقعه مذکور قرار دارد و ورود به بنا نیز از سمت جنوب آن صورت می گیرد ، اتاق مستطیل شکلی است که مسطح بوده و سقف آن نیز با تویزه هایی که میان آن ها با گچ پوشانده شده ، پوشش داده شده است .
بقعه سوم و چهارم در امتداد شرقی بقعه اول قرار دارند و با کمک یک ورودی به یکدیگر راه می یابد. فضای داخلی این بقعه ها مـربع شـکل و دارای تـزئینات خاصی از جمـله گوشـواره ( فیلپوش ) هستند.
در هر یک از این اتاق ها سازه ای مکعب مستطیلی قرار داد که ظاهراٌ در هر یک چند قبر جا داده شده است .به نظر می رسد قبرستان و مجموعه بنا های امامزاده دوازده تن ، قدمتی 900 ساله داشته و از زمان پیدایش به عنوان محل دفن اموات منطقه مورد استفاده بوده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.
