خوشه های علم و فن آوری، به عنوان بنگاه فکری و اقتصادی عمل می کنند

وی گفت: این فکرهای نوین باید تبدیل به ثروت و صنعت شود و پارک های فن آوری کامل تر شدند و تبدیل به خوشه ها شدند. این خوشه ها مجموعه ای از این پارک ها هستند. این خوشه ها قرار است به عنوان یک بنگاه فکری و اقتصادی عمل کنند.

دکتر فرید درکوش با اظهار به اینکه امروزه خوشه های علم جنبه های متفاوتی را دارد، گفت: امروزه باید به فرآیندی که در سطح دنیا در حال انجام است، توجه عمیقی داشته باشیم. امروزه افراد از حیطه های مختلف علم سعی کردند تا با همدیگر کار کنند تا بتوانند علم خودشان را به نتیجه و عمل و فنآوری برسانند.

عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر اینکه در حیطه دانشگاهی، یکی از وظایف مهمان این است که به بحث آوردن تکنولوژی و به عمل رساندن آن اهتمام بورزیم، تصریح کرد: ما باید ببینیم کدام یک از عضو این جامعه توانایی این را دارد که تکنولوژی های نوین را به داخل کشور بکشاند و بیاورد. قطعا کسی غیر از اساتید دانشگاه و عضو هیئت علمی نباید به نظرمان بیاید چراکه ما علم را آموختیم تا از این علم به عمل برسیم و نتایج کارهای علمی خودمان را فقط نه به صورت مقالاتی چاپ شده داشته باشیم بلکه بتوانیم کارهای خودمان را بصورت محصولاتی وارد بازار کنیم.

در ادامه دکتر بابک فربدنیا در خصوص خوشه علم و فن آوری  گفت: واژه خوشه علم و فن آوری، واژه جدیدی است و در سال 1998 در آمریکا مطرح شده است و از این فنآوری از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول مربوط به دانشگاه و علم است، این علم باید به فنآوری تبدیل شود و این فنآوری که باید ایجاد ثروت کند، وارد بازار شود. با خوشه های علم و فن آوری با سه وجه نگاه می کنیم؛ تولید علم، فن آوری و صنعت یا بازار.

وی دانشگاه جامع علمی و کاربردی را یکی از مراکز و خوشه های تشکیل شده بر اساس علم و فنآوری دانست و افزود:  در واقع ارتباطی مستقیم بین دانشگاه ها و صنعت باید برقرار شود. دانشگاه ها تولید علم می کنند، تولید علم ارتباط بین پدیده ها را مشخص می کند.          

این استاد دانشگاه افزود: تولید علم باید منجر به ثروت شود و مفهوم خارجی این خوشه ها تولید ثروت برای یک بازار و جامعه است. البته این خودش الزامات خاصی دارد. خوشه های فن آوری و علم و صنعت یکسری واژه ها و الزامات خاصی دارند.

وی خوشه را نشأت گرفته و اساسا بر مبنای پارک های فن آوری برشمرد و اظهار داشت: پارک های فنآوری پارک هایی دانش بنیان هستند و این دانش بر مبنای یکسری افراد و کارهای علمی جدید و نوین است. این فکرهای نوین باید تبدیل به ثروت و صنعت شود و پارک های فن آوری کامل تر شدند و تبدیل به خوشه ها شدند. این خوشه ها مجموعه ای از این پارک ها هستند.

وی خاطر نشان کرد:  این خوشه ها قرار است به عنوان یک بنگاه فکری و اقتصادی عمل کنند.

درکوش یادآور شد: دانشمندان، اساتید و محققین ما باید در ابتدا متوجه شوند که هدفشان از کار علمی چیست، وقتی کار علمی را شروع می کنید، پایه کار شما بر این اساس خواهد بود که یک سری تحقیقات را انجام دهید که این تحقیقات منتج به این شود که شما در نهایت محصول و خدمتی را بتوانید به جامعه ارائه کنید.

مدیر دفتر ثبت اختراعات دانشگاه با بیان اینکه باید علم را با ثبت ایده و اختراع شروع کرد، توضیح داد: اگر محققی کار خود را انجام داد و نتایج خوبی را کسب کرد بهترین کار، قبل از اینکه آن را در هیچ جایی مطرح کند و مقاله ای در بیاورد باید آن را بصورت ثبت اختراع برای خودش ثبت کند، یعنی مالکیتش را برای خودش حفظ کند.

وی ادامه داد: با این کار، زیرساخت بحث های تجاری را برای خودش آماده می کند. چون زمانی که بعنوان فرد علمی وارد بحث تجاری می شوید چون آگاهی کافی از مسائل تجاری را ندارید این احتمال، زیاد وجود دارد که علم شما لو برود و از دست شما آن را بگیرند و یا سو استفاده کنند. وقتی شما ثبت اختراع می کنید می گویید که مالک این ایده، محصول یا پروژه علمی می شوید.

عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران به مراحل بعد از ثبت مالکیت و روند ارائه محصول به بازار اظهار داشت: بعد از ثبت مالکیت به صورت قانونی،  تجاری سازی مطرح می شود. شما با سرمایه گذاران، بانک ها و مراکز رشد وارد بحث می شوید که من می خواهم این ایده را به صورت تجاری در بیاورم.

در کوش متذکر شد: کار دفتر ثبت اختراع، ثبت است اما دفتری به نام رابطه علم و صنعت داریم، بعد از اینکه کار ثبت را انجام دادیم، ایده ثبت شده به این دفتر منتقل می شود و مراحل تجاری سازی در این جا بحث و تبادل نظر صورت می گیرد.

فربدنیا یادآور شد: بعضی اوقات پارک های علم و فن آوری را با خوشه های علم و فن آوری با همدیگر یکسان می بینند در صورتی که با همدیگر تفاوت دارند.

وی به مراحل توسعه در ایران و چند کشور دیگر اشاره کرد و گفت: اگر بخواهد کشوری توسعه پیدا کند باید به صورت خطی، این مسیر را طی کند، اولین مرحله تحرک جغرافیایی است و منظور مهاجرت از روستا ها به شهرها است. ما این مرحله را طی کرده ایم. در مرحله بعدی تحرک اجتماعی یا سواد آموزی است. خود این سواد آموزی تعریف های متفاوتی دارد، یعنی بیاموزیم چه خطاها و چه یادگیری های اشتباه در گذشته داشته ایم و چگونه می توانیم اینها را رفع کنیم. من فکر می کنم ما در این مرحله هستیم.

این استاد دانشگاه ادامه داد: ما خیزی از مرحله سنتی به مرحله صنعتی داریم و نباید شتاب کنیم.درکوش با بیان اینکه علم و فن آوری پایلوتی است که ایجاد می شود برای اینکه ما بتوانیم به صنعت برسیم، در عین حال افزود: در اینجا چالش اساسی داریم و آن این است که متاسفانه درک نمی کند صنعت چه نیازی دارد و دانشگاه باید چه کاری را انجام دهد برای اینکه آن مشکل را حل کند و یا اینکه دانشگاه نمی داند باید چه کاری را انجام دهد تا مشکل صنعت را حل کند.

دکتر محمد رضا منظم با اشاره به اینکه دانشگاه وصنعت نیازمند همدیگر هستند، گفت: دانشگاه و یا دانشمند نمی تواند بگوید من به تنهایی حرکت می کنم و محصول خودم را تجاری می کنم از طرفی اگر بخواهیم شکوفایی اقتصاد را داشته باشیم نمی توانیم نقش دانشگاه را منکر شویم چون بخشی از اقتصاد اگر بر مبنای دانش بنا نشود نه پایدار است و نه می تواند سود آوری لازم را داشته باشد و  به هرجهت هر دو به هم نیاز دارند و کشور به هردوی آنها نیاز دارد.

وی به فعالیت های دانشگاه در عرصه دانشگاه حرکت هایی کرده و اگر این را با امکانات وسیع تری انجام می داد تا نقشش در بخش های مختلف پررنگ تر می شد، می توانست موفق تر باشد ولی به هر حال تا الان هم به نظر می آید برای عرصه های فن آوری که در گروه ها، مراکز تحقیقاتی و دانشکده ها ایجاد شده، فضایی که بتوانند خودشان را آماده و مهیا کنند تا محصولشان را به بازار ببرند و در سطح بزرگتری تجارت را شروع کنند. مراکز رشد تقریبا نقش نسبتا خوبی داشته اند.

به گزارش رادیو گفت و گو، مدیر دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه علوم پزشکی تهران به بازاریابی محصولات در حوزه های گوناگون اشاره کرد و گفت: در بحث ارتباط با صنعت جاهایی که فکر می کنیم تارگت را می شناسیم به سمت آن می رویم و در بخش هایی هم موفق بودیم و شاید بخش هایی بوده که ما توانستیم و خواستیم کارهای R&D انجام دهیم و یا فعالیت های خدمات یکسری خدمات پژوهشی را پوشش دهیم. اما در تجاری سازی خیلی موفق نبوده ایم. در حوزه سلامت نیز نسبت به حوزه های فنی نیازمند آماده سازی زیرساخت ها هستیم تا توسعه بیشتری در حوزه بازاریابی داشته باشم.

 

No tags for this post.