واکاوی دلایل عدم تمایل به فرزند آوری در ایران
اظهار نگرانی مسئولان بلند پایه، كارشناسان و متخصصان كشور پیرامون كاهش فرزند آوری ایرانیان از جمله موضوعات خطیری است كه محققان را بر آن داشت تا میزان تمایل به فرزند آوری و عوامل مرتبط با آن را از نگاه مردم مورد بررسی قرار دهند. به این منظور نیز مطالعه ای انجام شده است که در حقیقت پیش آزمون یك مطالعه ملی است، كه در شهر تهران انجام شده است.
عدم تمایل به فرزند آوری با متغیرهایی مانند سال های ازدواج بیشتر، جنسیت مذكر، داشتن تعداد بیشتر فرزند و میزان درآمد پایین ارتباط معنادار دارد.
در این مطالعه جمعیتی تعداد یک هزار و 200 شهروند متاهل تهرانی واجد شرایط از مناطق 22 گانه پرسشنامه ویژه تحقیق را تكمیل كردند. میانگین (انحراف معیار) سنی شركت كنندگان بین 31 تا 33 سال بود. نتایج مطالعه نشان داد كه 36/8 درصد از پاسخگویان به فرزند آوری تمایل داشته و مابقی آنها به فرزند آوری تمایل ندارند.
نتایج حاصل از به كار گیری آزمون رگرسیون لجستیك در این مطالعه نشان داد عدم تمایل به فرزند آوری با متغیرهایی مانند سال های ازدواج بیشتر، جنسیت مذكر، داشتن تعداد بیشتر فرزند و میزان درآمد پایین ارتباط معنادار دارد. به نظر می رسد یافته های این مطالعه می تواند تصویر كوچكی از وضعیت فعلی تمایل و عدم تمایل به فرزند آوری افراد جامعه ارائه داده و به عنوان راهنمای عمل مسئولان در برنامه ریزی های كوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت در جهت افزایش تمایل به فرزند آوری و افزایش جمعیت ایفای نقش کند.
منبع: محمود طاووسی، محمد اسماعیل مطلق، محمد اسلامی، علی اصغر حائری مهریزی، اكرم هاشمی، علی منتظری، 1394. فرزند آوری و عوامل مرتبط با آن از نگاه مردم تهران: پیش آزمون یك مطالعه ملی، مجله پایش، سال چهاردهم، شماره 5 (پیاپی 93).
No tags for this post.
