درمان اختلال های اضطرابی
به تازگی پژوهشی توسط محققان ایرانی با هدف تعیین اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری مبتنی بر برنامه مقابله ای كندال بر كاهش برخی از نشانگان همراه در كودكان 8 تا 10 ساله ایرانی مبتلا به اضطراب صورت گرفته است. این پژوهش، بر اساس یك طرح شبه تجربی پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه انجام شده است.
درمانگری شناختی رفتاری مقابله ای كندال علاوه بر كاهش نشانگان درونی سازی، نشانگان برونی سازی كودكان 8 تا 10 ساله ایرانی مبتلا به اضطراب را نیز كاهش داده است.
نمونه پژوهش شامل 20 كودك 8 تا 10 ساله با تشخیص یك یا چند مورد از اختلال های اضطراب فراگیر، اضطراب جدایی یا اضطراب اجتماعی است كه با روش نمونه برداری در دسترس هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 10 نفری (گروه درمانگری و گروه گواه) جایگزین شدند.
مداخله درمانگری مبتنی بر برنامه شناختی رفتاری انفرادی مقابله ای كندال به مدت 16 جلسه برای شركت كنندگان گروه درمانگری اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از فهرست مشكلات رفتاری كودك (CBCL؛ آشنباخ، 1991) گردآوری و از طریق آزمون من ویتنی و آزمون فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد درمانگری شناختی ـ رفتاری مقابله ای كندال، برخی نشانگان درونی سازی و برونی سازی را در گروه درمانگری در مقایسه با گروه گواه به طور معنا داری كاهش داده كه در پیگیری های یك و نیم ماهه و سه ماهه نیز تداوم داشته است. با استفاده از نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت درمانگری شناختی رفتاری مقابله ای كندال علاوه بر كاهش نشانگان درونی سازی، نشانگان برونی سازی كودكان 8 تا 10 ساله ایرانی مبتلا به اضطراب را نیز كاهش داده است.
منبع: فیروزه ضرغامی، لیلا حیدری نسب، محمدرضا شعیری، زهرا شهریور، 1394، اثربخشی درمانگری شناختی رفتاری مبتنی بر برنامه مقابله ای كندال بر اختلال های اضطرابی: یك روی آورد فرا تشخیصی. فصلنامه روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، سال دوازدهم، شماره 45.
No tags for this post.
