آبله میمون چیست

به گزارش سینا پرس فارس، آبله میمون بیماری جدیدی نیست. اولین مورد تایید شده انسانی در سال 1970 بود، زمانی که ویروس از یک کودک مشکوک به آبله در جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) جدا شد. خوشبختانه، بعید است که Monkeypox باعث بیماری همه‌گیر دیگری شود، اما با توجه به کووید-19، ترس از شیوع بزرگ دیگر قابل درک است. اگرچه آبله میمون بسیار نادر و معمولاً خفیف است، اما همچنان می تواند به طور بالقوه باعث بیماری شدید شود. مقامات بهداشتی نگران هستند که با افزایش سفر، موارد بیشتری ایجاد شود.

پسر عموی آبله

آبله میمون توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود که متعلق به زیر مجموعه ای از ویروس های خانواده Poxviridae به نام Orthopoxvirus است. این زیر مجموعه شامل ویروس های آبله، واکسینیا و آبله گاوی است. در حالی که مخزن حیوانی برای ویروس آبله میمون ناشناخته است، جوندگان آفریقایی مشکوک هستند که در انتقال آن نقش دارند. ویروس آبله میمون تنها دو بار از یک حیوان در طبیعت جدا شده است. آزمایش تشخیصی برای آبله میمون در حال حاضر فقط در آزمایشگاه‌های شبکه پاسخ آزمایشگاهی در ایالات متحده و در سطح جهان در دسترس است.

نام آبله میمون از اولین موارد ثبت شده بیماری در حیوانات در سال 1958 می آید، زمانی که دو شیوع در میمون هایی که برای تحقیق نگهداری می شدند رخ داد. با این حال، این ویروس از میمون ها به انسان ها منتقل نشد و میمون ها نیز ناقل اصلی بیماری نیستند.

همه گیرشناسی

از زمان اولین مورد گزارش شده در انسان، آبله میمون در چندین کشور دیگر آفریقای مرکزی و غربی، با اکثریت عفونت ها در DRC، یافت شده است. موارد خارج از آفریقا با سفرهای بین المللی یا حیوانات وارداتی از جمله در ایالات متحده و جاهای دیگر مرتبط است.

اولین موارد گزارش شده آبله میمون در ایالات متحده در سال 2003، از شیوع یک بیماری در تگزاس مربوط به یک محموله حیوانات از غنا بود. همچنین موارد مرتبط با سفر در نوامبر و ژوئیه 2021 در مریلند وجود داشت.

از آنجایی که آبله میمون ارتباط نزدیکی با آبله دارد، واکسن آبله می تواند در برابر عفونت هر دو ویروس محافظت کند. با این حال، از زمانی که آبله رسما ریشه کن شد، واکسیناسیون های معمول آبله برای جمعیت عمومی ایالات متحده در سال 1972 متوقف شد. به همین دلیل، آبله میمون به طور فزاینده ای در افراد واکسینه نشده ظاهر می شود.

انتقال

این ویروس می تواند از طریق تماس با فرد یا حیوان آلوده یا سطوح آلوده منتقل شود. به طور معمول، ویروس از طریق پوست شکسته، استنشاق یا غشاهای مخاطی چشم، بینی یا دهان وارد بدن می شود. محققان بر این باورند که انتقال از انسان به انسان بیشتر از طریق استنشاق قطرات تنفسی بزرگ است تا تماس مستقیم با مایعات بدن یا تماس غیرمستقیم از طریق لباس. نرخ انتقال انسان به انسان برای آبله میمون محدود شده است.

مقامات بهداشتی نگران هستند که ویروس در حال حاضر از طریق انتقال جامعه، احتمالاً از طریق یک مکانیسم یا مسیر جدید، به‌طور غیرقابل شناسایی منتشر شود. کجا و چگونه عفونت ها رخ می دهد هنوز تحت بررسی است.

علائم و نشانه ها

پس از ورود ویروس به بدن، شروع به تکثیر کرده و از طریق جریان خون در بدن پخش می شود. علائم معمولاً تا یک تا دو هفته پس از عفونت ظاهر نمی شوند.

آبله میمون ضایعات پوستی آبله مانند ایجاد می کند، اما علائم معمولا خفیف تر از آبله است. علائم شبه آنفولانزا در ابتدا رایج است، از تب و سردرد گرفته تا تنگی نفس. یک تا 10 روز بعد، به صورت پوستی روی اندام‌ها، سر یا بالاتنه ظاهر می‌شود که در نهایت به تاول‌هایی پر از چرک تبدیل می‌شود. به طور کلی، علائم معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد، در حالی که ضایعات پوستی معمولاً در 14 تا 21 روز پوسته پوسته می شوند.

در حالی که آبله میمون نادر است و معمولاً کشنده نیست، یک نسخه از این بیماری حدود 10 درصد از افراد مبتلا را می کشد. تصور می شود شکل ویروسی که در حال حاضر در گردش است خفیف تر است و میزان مرگ و میر آن کمتر از 1٪ است.

مترجم: محمدرضا قشقایی زاده

منبع:scitechdaily