آیا وسواس یک بیماری خودایمنی است؟
به گزارش سیناپرس، دكتر اندرز (Enders) و همکارانش در تلاش برای درک و بهبود گزینه های درمانی، مکانیسم های بیماری زایی خاصی را که می تواند مقاومت درمانی در برابر اختلال وسواس را مورد بررسی قرار دادند.
در این مطالعه مروری، پژوهشگران مجموعه شواهدی را برای ارتباط بین اختلال وسواس اجباری و فعال شدن سیستم ایمنی تجزیه و تحلیل کردند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که علائم وسواس فکری اجباری می تواند با اختلالات عصبی خودایمنی کودکان مرتبط با استرپتوکوک (PANDAS) مرتبط باشد. در پی ابتلا به عفونت، گاهی اوقات بدن به اشتباه یک پاسخ ایمنی را برای حمله به بافت سالم در مغز هدایت می کند که در نتیجه باعث التهاب در ناحیه قاعده گانگلیون مغز (Moleculera Labs) می شود. این ناحیه مسوول کنترل حرکت، عملکردها و رفتارهای اجرایی و احساسات است.
به گزارش سیناپرس، در نتیجه این اتفاق، علائم عصبی روانپزشکی به صورت تیک های رفتاری، وسواس، اختلالات رفتاری، عاطفی و حسی، پر خوری و غیره ظاهر می شوند.
در یک مطالعه در دانمارک محققان دریافتند که در کودکانی که نتایج تست استرپتوکوک مثبت داشتند، سایر پاتوژن ها و عفونت ها می توانند سیستم ایمنی را تحریک کنند. سندرم عصبی حاد کودکان (PANS) یک اصطلاح گسترده برای التهاب عصبی پس از عفونت است.
پژوهشگران دریافتند که سه علت التهاب عصبی ممکن است به شکل وسواس فکری اجباری در بیمار ظاهر شوند. اول ترکیبی از فرآیندهای عفونی و خود ایمنی به عنوان مثال، در PANDAS/PANS یا در بیماران مبتلا به آنسفالیت هرپس سیمپلکس. دوم در مکانیسم های خود ایمنی به عنوان مثال، در بیماران مبتلا به اتوآنتی بادی های عصبی یا ام اس و سوم علت عفونی یعنی انسفالیت درجه پایین ناشی از ویروس های نوروتروپیک مختلف.
به گفته محققان، درمان اختلال وسواس با ریشه خودایمنی باید شامل تمام گزینه ها بوده و هم از روان درمانی و داروهای روانپزشکی و هم از داروهای ضد میکروبی استفاده شود. گفتنی است که داروهای ضد التهابی (NSAID) و ایمونوتراپی ها مانند استروئیدها هم در درمان اختلال وسواس موثر هستند.
در ادامه محققان نتیجه می گیرند که پاسخ خودایمنی یکی از علل اصلی احتمالی بروز اختلال وسواس در بیماران است و احتمالا ریشه در یکی از این گروه ها دارد:
• اختلال وسواس اجباری با ریشه عفونتی،
• اختلال وسواس با ریشه در آنتی بادی های عصبی،
• بروز وسواس بر اثر زمینه در بیماری های خودایمنی سیستمیک با درگیری بالقوه مغز، و
• وسواس در زمینه اختلال خودایمنی سیستم عصبی مرکزی مانند بیماری ام اس.
به گزارش سیناپرس، محققان معتقدند که در نظر گرفتن تمایز بین انواع مختلف علل ریشه ای خود ایمنی در بروز اختلال وسواس حیاتی است. به گفته پژوهشگران مداخلات درمانی باید شامل تیم‌های مشاوره چند رشته ای از جمله روانپزشکان، نورولوژیست‌ها، نوروایمونولوژیست‌ها، روماتولوژیست‌ها و عفونی شناسان بوده و درمان های خاص باید بر اساس تجربه بیماران و اختلالات عصبی-ایمونولوژیک شخص بیمار باشد.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: psychologytoday
