سند الگوی اسلامی ایرانی پيشرفت نویدبخش تمدن نوین اسلامی
دکتر مهدی موحدی گفت: انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی، جامعه اسلامی و تمدن نوین اسلامی مراحل پنجگانهای هستند و اكنون در مرحله دولتسازی اسلامی قرار داریم.
استادیار دانشگاه شاهد ادامه داد: تحقق سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به عنوان مصداقی از تحقق عملی دولت اسلامی، یکی از امور زمینه ساز و نویدبخش تحقق تمدن نوین اسلامی است. تحقق دولت اسلامی نیز چیزی نیست جز برنامه تحقق عملی نهادها و سازوکارهای اسلامی حاکم بر حکمرانی کشور.
وی ادامه داد : سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به مثابه سند بالادستی حاکم بر سایر اسناد، به اصول حاکم بر طراحی این قبیل ساز و کارها پرداخته است.
عضو اندیشکده اقتصاد مرکز ادامه داد: ازآنجاکه سند الگو از جامعیت و مانعیت لازم برخوردار است هر مقوله یا هر موهبت مطرح در گستره علوم اجتماعی اسلامی از جمله اقتصاد اسلامی به عنوان دانشهای مقدم، مؤثر و مُعین در ترسیم و تدوین الگو احصاء شده و بهرهمندی آحاد مردم جامعه از این مواهب با تکیه بر بسته های حقوق مالکیت استنباط شده از دین در قالب ساز و کارهایی طراحی شده است.
عضو اندیشکده اقتصاد مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت گفت: دانش فقه تعاملات اجتماعی به مثابه دانش طراحی ساز و کارهای بهرهمندی جامعه از مواهب، با تمسک به روش اجتهادی به دنبال کشف و وضع ساز و کارهای برآمده از دین به عنوان سازوکار مطلوب شارع است تا بهرهمندی بایسته و عادلانه آحاد مردم جامعه از مواهب را فراهم بیاورد، به عبارت دیگر، فقه تعاملات اجتماعی به دنبال ساز و کارهای رفع نیاز و رفع تعارض است تا با تمسک به این ساز و کارها به ارائه نظام حکمرانی مصادیق مختلف از مواهب بپردازد. مواهبی چون حکمرانی کالاهای خصوصی يعني آنچه توسط ساز و کار بازار تولید، توزیع و تخصیص میيابد. حکمرانی کالاهای عمومی يعني مواهب عمومی مثل آموزش، بهداشت، امنیت و قضاوت، حکمرانی ثروتهای طبیعی يعني منابع با استفاده های اشتراکی یا انفال مثل معادن، مخازن نفتی و جنگلها، حکمرانی پول يعني امر خلق شده توسط بانک مرکزی و شبکه بانکی و همچنین حکمرانی قدرت يعني به عنوان ارائه سازوکارهای بهرهمندی عادلانه از نیروی مؤثر بر تصمیم گیری.
موحدی خاطرنشان كرد: با این اوصاف اگر دانش اقتصاد، فقه تعاملات اجتماعی و یا اقتصاد اسلامی را به مثابه دانش حکمرانی جامعه و دانش اتخاذ تصمیمات و ایجاد ساز و کارهایی برای بهرهمندی عادلانه از مواهب و خیرات در اجتماع تعریف کنیم، آنگاه مهم‌ترین مسائل و نابسامانیهای موجود در سبک حکمرانی و حیات جامعه ایرانی، بهرهمندی غیر عادلانه از این مواهب و خیرات پیش‌گفته خواهد بود.
No tags for this post.
