خبرگزاری سیناپرس

Tag: صنعت

  • میزان تخصیص بودجه عمرانی تا به امروز صفر است

    میزان تخصیص بودجه عمرانی تا به امروز صفر است

    رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه میزان تخصیص بودجه عمرانی دانشگاه تا به امروز صفر است، گفت: برای اینکه دانشگاه‌ها پایدار باشند، هم باید بودجه کافی تخصیص یابد و هم اینکه اختیارات کافی به دانشگاه‌ها داده شود تا خودشان نیز برای کسب بودجه تلاش کنند.

    به گزارش خبرگزاری سینا، دکتر علیرضا رهایی  با بیان اینکه در بخش های عمرانی هنوز میزان تخصیص بودجه دانشگاه صفر است، اظهار کرد: سال گذشته روند بودجه دانشگاه صنعتی امیرکبیر خوب بود و ما نزدیک به ۱۱۰ درصد تخصیص داشتیم؛ امیدوارم سال جاری نیز این میزان بودجه به دانشگاه ما تخصیص داده شود.

    وی به وضعیت بودجه این دانشگاه در سال ۱۴۰۴ نیز اظهار کرد: در شرایط فعلی میزان تخصیص مهمتر از میزان بودجه تصویب شده به یک دانشگاه است که خوشبختانه تا امروز میزان بودجه به دانشگاه صنعتی امیرکبیر بد نبوده است؛ اگرچه ممکن است بودجه کل دانشگاه روند رشد طبیعی را نداشته باشد.

    این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: برای سال آینده صحبت از این است که حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد رشد بودجه برای دانشگاه رقم بخورد؛ اما هنوز اطلاعی نداریم که واقعا شرایط بودجه دانشگاه در سال ۱۴۰۴ چگونه خواهد بود.

    دکتر رهایی با بیان اینکه دانشگاه‌ها با یک روند افزایش هزینه‌های جدی رو به رو هستند، تاکید کرد: متاسفانه هزینه دانشگاه‌ها افزایش یافته است و در همین راستا تامین تجهیزات یا مواد اولیه برای دانشگاه‌های صنعتی نیز روند رو به رشدی دارد؛ بنابراین برای اینکه این مراکز پایدار باشد هم باید بودجه کافی تخصیص یابد و هم اینکه اختیارات کافی به دانشگاه‌ها داده شود تا خودشان نیز برای کسب بودجه تلاش کنند.

    منبع: ایسنا

  • چرا پژوهش در ایران تبدیل به ثروت نمی‌شود؟

    چرا پژوهش در ایران تبدیل به ثروت نمی‌شود؟

    با وجود تلاش‌های دانشگاه‌ها و نهادهای پژوهشی، ارتباط ضعیف دانشگاه و صنعت، پژوهش‌های علمی ایران را به پژوهش‌های صرفاً نظری تبدیل کرده است.

    به گزارش خبرگزاری سینا، تجاری‌سازی پژوهش‌های علمی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای توسعه اقتصادی و فناوری در جهان امروز شناخته می‌شود؛ اما در ایران، با وجود تلاش‌های دانشگاه‌ها و نهادهای پژوهشی، این مسیر همچنان با موانع ساختاری و فرهنگی متعددی روبه‌روست که تحقق این هدف را دشوار کرده است؛ در حالی که کشورهای پیشرفته توانسته‌اند با ایجاد ارتباط مؤثر میان دانشگاه و صنعت، پژوهش‌های علمی را به موتور محرکه اقتصادی تبدیل کنند، در ایران این ارتباط هنوز به‌خوبی شکل نگرفته است.

    بسیاری از پژوهش‌ها، به دلیل عدم شناخت نیازهای واقعی بازار، در مرحله نظری باقی می‌مانند. ضعف در زیرساخت‌های فناورانه، نبود قوانین کارآمد برای حفاظت از مالکیت فکری، و کمبود حمایت‌های مالی از جمله چالش‌های اساسی در این مسیر هستند.

    بوروکراسی پیچیده و طولانی در فرآیندهای تصویب و اجرای پروژه‌ها نیز یکی از موانع جدی محسوب می‌شود. پژوهشگران اغلب زمان زیادی را صرف پیگیری‌های اداری می‌کنند، در حالی که این زمان می‌تواند صرف توسعه فناوری و ورود به بازار شود. از سوی دیگر، فرهنگ دانشگاهی در ایران نیز بیشتر بر تولید مقالات و نتایج علمی متمرکز است و کمتر به جنبه‌های کاربردی و تجاری‌سازی توجه می‌کند.

    حمایت از مالکیت معنوی

    ضعف قوانین حمایتی و نبود سازوکارهای مؤثر برای حفاظت از مالکیت فکری موجب شده بسیاری از پژوهشگران انگیزه کمتری برای ورود به حوزه تجاری‌سازی داشته باشند. حتی در مواردی که اختراعات ثبت می‌شوند، حمایت‌های قانونی برای جلوگیری از سوءاستفاده یا کپی‌برداری کافی نیست. یکی از نقاط قوت کشورهای پیشرفته مخصوصا آمریکا در تجاری‌سازی پژوهش‌ها، تصویب قوانینی نظیر قانون (Bayh-Dole Act) است. این قانون که در سال ۱۹۸۰ تصویب شد، به دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی اجازه می‌دهد حقوق مالکیت فکری حاصل از تحقیقات تأمین مالی‌شده توسط دولت را در اختیار داشته باشند و از آن برای تولید فناوری و محصولات تجاری استفاده کنند. این قانون مشوقی برای دانشگاه‌ها و پژوهشگران است تا نتایج تحقیقات خود را به فناوری‌های قابل استفاده تبدیل کنند.

    شبکه زنجیره‌ای گسترده از پارک تا بازار

    در کشورهای پیشرفته شبکه‌ای گسترده از پارک‌های فناوری، مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌های کسب‌وکار شکل گرفته است. این نهادها فضایی فراهم می‌کنند که پژوهشگران و کارآفرینان بتوانند ایده‌های خود را به محصولات تجاری تبدیل کنند. در این مراکز، خدماتی مانند مشاوره کسب‌وکار، تسهیلات مالی، فضای کاری و دسترسی به شبکه‌های صنعتی ارائه می‌شود.اما در کشور ما هنوز این زیرساخت‌ها در  مراحل اولیه قرار دارد. هرچند در سال‌های اخیر برخی پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد در کشور تأسیس شده‌اند، اما این زیرساخت‌ها از نظر تعداد، کیفیت و تأثیرگذاری فاصله زیادی با نمونه‌های موفق بین‌المللی دارند. به‌ویژه نبود سرمایه‌گذاری کافی و عدم اتصال این مراکز به صنایع بزرگ از ضعف‌های مهم ایران در این بخش است.

    سرمایه‌گذاری قطره چکانی مانع پژوهش در ایران

    سرمایه‌گذاران خطرپذیر (Venture Capitalists) یکی از عوامل کلیدی موفقیت در تجاری‌سازی پژوهش‌ها هستند. این سرمایه‌گذاران، بودجه لازم برای توسعه فناوری‌های نوآورانه را تأمین می‌کنند و در ازای آن سهمی از مالکیت پروژه‌ها دریافت می‌کنند. علاوه بر این، حمایت دولتی نیز از طریق اعطای وام‌های تحقیقاتی و بودجه‌های حمایتی، پژوهش‌های با پتانسیل تجاری را پشتیبانی می‌کند.در ایران، کمبود منابع مالی و عدم تمایل بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در طرح‌های علمی یکی از موانع اصلی است. بسیاری از پروژه‌های تحقیقاتی به دلیل نبود سرمایه اولیه برای توسعه یا آزمایشات پیشرفته، در همان مراحل ابتدایی متوقف می‌شوند.

    تحقیقات در خدمت تجاری سازی

    در دانشگاه‌های معتبر جهانی تاکید زیادی بر کاربردی‌سازی دانش وجود دارد. پژوهشگران و دانشجویان تشویق می‌شوند تا نتایج تحقیقات خود را به فناوری‌های عملی تبدیل کنند و تأثیر مستقیم آن بر جامعه و اقتصاد را در نظر بگیرند. همچنین دانشگاه‌ها بودجه‌ها و جوایز ویژه‌ای برای حمایت از طرح‌های کارآفرینی اختصاص می‌دهند.

    در ایران، فرهنگ پژوهشی بیشتر متمرکز بر تولید مقالات علمی و کسب اعتبار آکادمیک است. معیارهای ارزیابی دانشگاه‌ها و پژوهشگران نیز عمدتاً بر تعداد مقالات منتشرشده در مجلات معتبر استوار است، نه میزان اثرگذاری پژوهش‌ها در صنعت و جامعه. این موضوع باعث شده که بسیاری از پژوهش‌ها از نیازهای واقعی بازار و صنعت فاصله داشته باشند.

    در این میان، ایجاد شبکه‌های ارتباطی میان دانشگاه و صنعت می‌تواند به عنوان یکی از راهکارهای کلیدی مطرح شود. چنین شبکه‌هایی می‌توانند بستری برای انتقال دانش و فناوری فراهم کنند و نیازهای صنعت را به دانشگاه منتقل کنند. همچنین توسعه پارک‌های فناوری و مراکز رشد می‌تواند فرصت‌های بیشتری برای تبدیل ایده‌های نوآورانه به محصولات تجاری ایجاد کند.

    در نهایت، تجاری‌سازی پژوهش‌های علمی نه‌تنها به رشد اقتصادی کشور کمک می‌کند، بلکه می‌تواند موقعیت ایران را در عرصه فناوری و نوآوری جهانی تقویت کند. اما این مسیر نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، کاهش موانع اداری، و تغییر نگرش در نظام آموزشی و پژوهشی کشور است.

    تحقق این اهداف تنها در صورتی ممکن خواهد بود که دانشگاه‌ها و صنایع به‌عنوان دو بال توسعه، در هماهنگی کامل عمل کنند و سیاست‌گذاران با نگاهی راهبردی، از این فرایند حمایت کنند.

    منبع: ایسنا

  • روشی که زباله‌ها را به پلاستیک‌های کارآمد تبدیل می‌کند

    روشی که زباله‌ها را به پلاستیک‌های کارآمد تبدیل می‌کند

    شیمیدانان آمریکایی با ویرایش پلیمرهای موجود در پلاستیک‌های دور ریخته‌شده، راهی را برای تولید درشت‌مولکول‌های جدید با ویژگی‌های ارزشمندتر از مواد اولیه پیدا کرده‌اند.

    به گزارش خبرگزاری سینا، «به‌یافت»(Upcycling) نوعی روش برای بازیافت است که ماده پسماند را با کیفیت بهتر از ماده اصلی ارائه می‌دهد. این روش ممکن است بتواند به اصلاح حدود ۴۵۰ میلیون تن پلاستیک کمک کند که سالانه در سراسر جهان دور ریخته می‌شوند و تنها ۹ درصد آنها بازیافت را پشت سر می‌گذارند. بقیه پلاستیک‌ها در محل‌های دفن زباله سوزانده می‌شوند یا به اقیانوس‌ها و مکان‌های دیگر راه می‌یابند.

    شیمیدانان «آزمایشگاه ملی اوک ریج»(ORNL) یک روش دیگر را در پیش گرفته‌اند که ممکن است با تنظیم مجدد عناصر سازنده پلیمری برای سفارشی‌سازی کردن ویژگی‌های پلاستیک، سرنوشت محیطی آن را تغییر دهد. زیر واحدهای مولکولی برای تولید زنجیره‌های پلیمری به هم متصل می‌شوند که می‌توانند از طریق مولکول‌های متقاطع خود به یکدیگر متصل گردند و پلاستیک‌های چندمنظوره را تشکیل دهند. ساختار زنجیره‌های پلیمری تعیین می‌کند که این پلاستیک‌ها چقدر محکم، سفت و مقاوم در برابر حرارت خواهند بود.

    ویرایش مولکولی آن قدر امیدوارکننده به نظر می‌رسد که پایه دو جایزه نوبل شیمی بوده است. در سال ۲۰۰۵، این جایزه به توسعه‌دهندگان «واکنش متاتز»(metathesis reaction) تعلق گرفت که می‌شکند و پیوندهای دوگانه را بین اتم‌های کربن در حلقه‌ها و زنجیره‌ها ایجاد می‌کند تا واحدهای فرعی آنها بتوانند برای ایجاد مولکول‌های جدید با هم عوض شوند. در سال ۲۰۲۰، جایزه نوبل به توسعه‌دهندگان فناوری ویرایش ژن «کریسپر»(CRISPR) رسید که مانند یک قیچی ژنتیکی برای ویرایش رشته‌های DNA حاوی رمز زندگی است.

    «جفری فاستر»(Jeffrey Foster) سرپرست این پژوهش گفت: این روش مانند فناوری کریسپر برای ویرایش پلیمرهاست. با این تفاوت که به جای ویرایش رشته‌های ژن، زنجیره‌های پلیمری را ویرایش می‌کند.

    پژوهشگران آزمایشگاه ملی اوک ریج به طور دقیق پلیمرهای موجود در زباله‌های پلاستیکی را ویرایش کردند. فاستر گفت: این یک جریان زباله است که در واقع اصلا بازیافت نمی‌شود. ما با این فناوری به بخش مهمی از جریان زباله می‌پردازیم. این کار، تأثیر بسیار زیادی را بر حفظ جرم و انرژی موادی خواهد داشت که در حال حاضر به محل‌های دفن زباله می‌روند.

    انحلال پلیمرهای ضایعاتی، اولین گام در ایجاد مواد افزودنی قطره‌ای برای تولید پلیمر است. پژوهشگران در این پروژه، «پلی‌بوتادین»(polybutadiene) مصنوعی یا تجاری و «آکریلونیتریل بوتادین استایرن»(acrylonitrile butadiene styrene) را در یک حلال به نام «دی‌کلرومتان»(dichloromethane) غوطه‌ور کردند تا یک واکنش شیمیایی را در دمای پایین(۴۰ درجه سلسیوس) به مدت کمتر از دو ساعت انجام دهند.

    یک کاتالیزور روتنیوم، روند پلیمریزاسیون یا افزودن پلیمر را تسهیل کرد. شرکت‌های صنعتی از این کاتالیزور برای ساخت پلاستیک‌های مقاوم و تبدیل زیست‌توده مانند روغن‌های گیاهی به سوخت و سایر ترکیبات آلی باارزش استفاده کرده‌اند که پتانسیل استفاده از آن را در افزایش به‌یافت شیمیایی برجسته می‌کند.

    پژوهشگران ضایعات پلاستیکی را با به کارگیری دو فرآیند پشت سر هم به‌یافت کردند. یک فرآیند به نام «پلیمریزاسیون متاتز باز کردن حلقه»، حلقه‌های کربن را باز می‌کند و آنها را به صورت یک زنجیره بلند درمی‌آورد. فرآیند دیگر به نام «متاتز متقاطع»، زنجیره‌ای از زیرواحدهای پلیمری را از یک زنجیره پلیمری به زنجیره پلیمری دیگر وارد می‌کند.

    بازیافت سنتی نمی‌تواند ارزش پلاستیک‌های دور ریخته‌شده را حفظ کند زیرا پلیمرهایی را به کار می‌گیرد که پس از تجزیه، ارزش کمتری دارند. در مقابل، نوآوری پژوهشگران آزمایشگاه ملی اوک ریج از عناصر سازنده موجود برای ترکیب جرم و ویژگی‌های مواد زائد و ارائه عملکرد و ارزش افزوده استفاده می‌کند.

    فاستر گفت: این فرآیند جدید، اقتصاد اتمی بالایی دارد. این بدان معناست که ما می‌توانیم تقریبا همه موادی را که مورد استفاده قرار داده‌ایم، بازیافت کنیم.

    پژوهشگران در این پروژه نشان دادند فرآیندی که انرژی کمتری را مصرف می‌کند و انتشار کربن کمتری نسبت به بازیافت سنتی دارد، به طور کارآمد مواد زائد را بدون به خطر انداختن کیفیت پلیمر یکپارچه‌سازی می‌کند.

    فاستر گفت: چشم‌انداز پژوهش ما این است که مفهوم آن را می‌توان به همه پلیمرهای دارای نوعی گروه عملکردی برای واکنش نشان دادن تعمیم داد.

    اگر این روش برای استفاده از افزودنی‌های دیگر گسترش داده شود، می‌توان انواع بیشتری از عناصر سازنده زباله‌ها را استخراج کرد که اثرات زیست‌محیطی سایر پلاستیک‌های سخت‌فرآوری را به‌ طور چشمگیری کاهش می‌دهد. با این روش، اقتصاد دایره‌ای که در آن مواد زائد به جای دور ریخته شدن، تغییر کاربری می‌دهند، به یک هدف واقعی‌تر تبدیل خواهد شد.

    این پژوهش در «Journal of the American Chemical Society» به چاپ رسید.

    منبع: ایسنا

  • یک شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی تمرکز بر تولید و ترمیم قطعات هوایی است

    یک شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی
    تمرکز بر تولید و ترمیم قطعات هوایی است

    مدیر عامل شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی از تمرکز بر تولید و ترمیم قطعات هوایی این شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی خبر داد.

    به گزارش خبرگزاری سینا، شرکت دانش‌بنیان «پرتو پردازش مواد» به مدیریت مهندس زهرا ترکمنی، با تمرکز بر تولید و ترمیم قطعات هوایی، در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی مستقر است. این شرکت به عنوان یکی از پیشگامان در زمینه استفاده از لیزرهای جوش صنعتی، به ترمیم و ساخت قطعات حساس هوایی، از جمله بلیدها و بین‌ها که در دور توربین‌های هواپیما قرار دارند، می‌پردازد.

    مهندس زهرا ترکمنی درباره این موفقیت توضیح داد:  قطعات هوایی به دلیل شرایط سخت عملیاتی، از جمله فشار و دما، ممکن است دچار خوردگی و ترک شوند. در این راستا، تیم متخصص ما با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، قادر به شناسایی و ترمیم این آسیب‌ها است. فرآیند کار شامل برداشت عمق ترک‌ها و تزریق فیلر به منظور بازسازی قطعه و در نهایت انجام پرداخت‌کاری و ماشین‌کاری می‌باشد. این مراحل به ما این امکان را می‌دهد که قطعات ترمیم‌شده را دوباره به چرخه تولید بازگردانیم.

    وی افزود: شرکت “پرتو پردازش مواد” به عنوان یک مجموعه دانش‌بنیان، با اتکا به علم و تخصص خود و همچنین حمایت‌های آقای دکتر ترکمنی، معاون لیزر ایران، در حال پیشبرد اهداف خود در این صنعت حساس است.

    مدیر عامل شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی با اشاره به همکاری این شرکت با مجموعه های بزرگ هواپیمایی کشور یادآور شد: این شرکت با شرکت‌های بزرگ هواپیمایی از جمله ماهان، کیش ایر و معراج همکاری می‌کند و به جرات می‌توان گفت که ۹۰ درصد قطعات هوایی کشور را با کیفیت بالا تولید و ترمیم می‌کند.

    وی با تصریح این که این شرکت با توجه به دانش فنی و تجربه تیم متخصص، در حال حاضر رقیبی در این حوزه ندارد گفت:  هدف ما کمک به رشد و توسعه صنعت هوایی کشور است و ما در پارک علم و فناوری البرز  جهاددانشگاهی به حمایت از این قبیل شرکت‌ها افتخار می‌کنیم و امیدواریم که با تداوم این همکاری‌ها، شاهد پیشرفت‌های بیشتری در عرصه فناوری و صنعت کشور باشیم.

    منبع: پارک علم و فناوری البرز جهاددانشگاهی

  • افزایش ۳۰ درصدی ظرفیت ابرخازن‌ها با یک نانوماده کربنی

    افزایش ۳۰ درصدی ظرفیت ابرخازن‌ها با یک نانوماده کربنی

    روشی ساده برای سنتز نوعی ماده کربنی متخلخل ارائه شده که استفاده از آنها در ابرخازن‌ها موجب افزایش ۳۰ درصدی ظرفیت می‌شود.

    به گزارش خبرگزاری سینا، ابرخازن‌ها در قلب ادوات ذخیره‌سازی انرژی مدرن قرار دارند و به سرعت شارژ و دشارژ می‌شوند تا انرژی همه چیز از اتوبوس‌های برقی گرفته تا تجهیزات صنعتی را تامین کنند. عملکرد ابرخازن‌ها به الکترودهای آنها بستگی دارد که از مواد کربنی پر شده است، موادی که با منافذ میکروسکوپی می‌توانند میزبان بارهای الکتریکی باشند و این بارها در آن جمع شوند. ایجاد این منافذ دقیقاً در اندازه مناسب، کمتر از یک نانومتر، چالشی همیشگی در توسعه فناوری ادوات ذخیره‌سازی انرژی است.

    دانشمندان در سال ۲۰۰۶ به کشف شگفت‌انگیزی دست یافتند؛ حفره‌های کوچک‌تر می‌توانند بار الکتریکی بیشتری نسبت به حفره‌های بزرگ‌تر ذخیره کنند. این یافته رویکرد مرسوم به حداکثر رساندن سطح از طریق حفره‌های بزرگتر را تغییر داد. وقتی حفره‌ها خیلی کوچک می‌شوند، کمتر از نیم نانومتر، حرکت ذرات باردار را مسدود می‌کنند. اندازه ایده‌آل نانوحفره‌ها چیزی بین نیم تا یک نانومتر است.

    روش‌های تولید فعلی نمی‌توانند به طور قابل اعتماد حفره‌های با چنین اندازه‌های خاصی ایجاد کنند. فعال‌سازی شیمیایی باعث ایجاد حفره‌هایی با اندازه‌های مختلف می‌شود. استفاده از قالب‌های سخت مانند سیلیس نیاز به پردازش پیچیده و پرهزینه دارد. قالب‌های نرم ساخته شده از مولکول‌های آلی اغلب در طول تولید فرو می‌ریزند. در نتیجه، ابرخازن‌های تجاری از مواد کربنی با اندازه‌های منافذ ناسازگار استفاده می‌کنند که ظرفیت ذخیره‌سازی انرژی و سرعت شارژ آنها را محدود می‌کند.

    محققان دانشگاه فودان با استفاده از نقاط کربن به عنوان الگو، مواد کربنی با حفره‌های با اندازه دقیق ایجاد کردند. این یافته‌ها در Advanced Functional Materials منتشر شده است.

    این تیم با حرارت دادن اسید سیتریک و دی‌اتیلن تریامین تا ۱۷۰ درجه سانتیگراد، نقاط کربنی را سنتز کردند. مخلوط کردن این نقاط در محلول پلیمری یک ژل ایجاد می‌کند. ترکیب این ژل با هیدروکسید پتاسیم باعث شکستن پیوندهای شیمیایی خاص در نقاط کربنی می‌شود. حرارت دادن تا دمای ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد، منجر به تولید مواد کربنی با حفره‌های یکنواخت بین ۰٫۶۴ تا ۰٫۸۰ نانومتر می‌شود که ایده‌آل برای ذخیره بار الکتریکی است.

    این ماده ۵۱۵٫۵ فاراد شارژ در هر گرم را ذخیره می‌کند و در عین حال چگالی ۰٫۸۱ گرم بر سانتی‌متر مکعب را دارد که ۳۰ درصد ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتر نسبت به مواد کربن فعال تجاری موجود در بازار است. این مزیت چگالی به این معنی است که وسایل نقلیه الکتریکی می‌توانند انرژی بیشتری را ذخیره کنند.

    به نقل از ستاد نانو، این ماده چندین مشکل اساسی فعلی را حل می‌کند که پذیرش ابرخازن را محدود کرده است. با الکترولیت‌های مبتنی بر آب کار می‌کند که ۵۰ تا ۷۰ درصد کمتر از جایگزین‌های آلی قیمت دارند و خطرات ایمنی کمتری دارند. ۹۹٫۹ درصد از ظرفیت خود را پس از ۱۰۰۰۰ چرخه شارژ-دشارژ حفظ می‌کنند که بیش از دوام بسیاری از دستگاه‌های تجاری است.

    منبع: ایسنا

  • در دانشگاه امیرکبیر برگزار می‌شود: کنفرانس مهندسی معدن ایران و کنگره بین‌المللی معدن و صنایع معدنی

    در دانشگاه امیرکبیر برگزار می‌شود:
    کنفرانس مهندسی معدن ایران و کنگره بین‌المللی معدن و صنایع معدنی

    سیزدهمین دوره کنفرانس مهندسی معدن ایران و هشتمین کنگره بین‌المللی معدن و صنایع معدنی در روزهای ۷ و ۸ اسفند ۱۴۰۳ در دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌شود.

    به گزارش خبرگزاری سینا، سیزدهمین کنفرانس مهندسی معدن ایران و هشتمین کنگره بین‌المللی معدن و صنایع معدنی با همکاری دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خانه معدن ایران و انجمن مهندسی معدن ایران، ۷ و ۸ اسفند سالجاری در محل دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران) برگزار خواهد شد.

    هدف از برگزاری این رویداد گردهمایی اساتید، مدیران، متخصصین، پژوهشگران، دانشجویان و کارشناسان بخش معدن و صنایع معدنی کشور و تبادل تجربیات و آخرین یافته‌های علمی خود در خصوص مسائل روز بخش معدن کشور با تمرکز ویژه بر شعار کنفرانس «نوآوری، هوشمندسازی و توسعه پایدار» است.

    محورهای این رویداد علمی شامل اکتشاف مواد معدنی؛ استخراج معادن؛ فرآوری مواد معدنی؛ مکانیک سنگ و ژئوتکنیک؛ اقتصاد، مدیریت و حقوق معادن؛ مکانیزاسیون، اتوماسیون و هوشمندسازی؛ هوش مصنوعی و یادگیری ماشین؛ توسعه پایدار و تولید سبز؛ ایمنی، بهداشت و محیط زیست می‌باشد و تاکنون بیش از ۳۰۰ مقاله به دبیرخانه کنفرانس ارسال شده است که در حال داوری هستند.

    ضمن دعوت از همه علاقه‌مندان برای مشارکت و حمایت مادی و معنوی از این رویداد علمی، برای کسب اطلاعات تکمیلی به سایت کنفرانس به نشانی imec۲۰۲۵.aut.ac.ir مراجعه کنید.

    منبع: ایسنا

  • ارائه روشی برای تولید قطعات ظریف صنعت اسباب بازی از سوی فناوران کشور

    ارائه روشی برای تولید قطعات ظریف صنعت اسباب بازی از سوی فناوران کشور

    یکی از شرکت‌های خلاق با توسعه قالب‌های تزریق پلاستیک راهکاری برای تولید قطعات با ظرافت بیشتر و هزینه و زمان کمتر در صنعت اسباب بازی ارائه کرد.

    به گزارش خبرگزاری سینا، رضا خسروی از محققان یکی از شرکت‌های خلاق، زمینه تحقیقاتی این شرکت را توسعه دانش فنی کامپوزیت‌ها و تزریق پلاستیک دانست و گفت: توسعه فعالیت ما به این صورت است که در کنار هر صنعتی و کارخانه‌ای قرار می‌گیریم و با توسعه دانش کامپوزیت‌ها و روش‌های تزریق، راهکاری برای توسعه محصولات آنها ارائه می‌دهیم.

    وی تزریق پلاستیک را فرایند مهم در صنعت عنوان کرد و یادآور شد: تزریق پلاستیک برای اولین بار در سال ۱۸۶۷ میلادی برای ساخت توپ بازی بیلیارد مورد استفاده قرار گرفت به این صورت که سلولوئید را به درون قالبی تزریق و در نتیجه شکل مورد نظر توپ با موفقیت استخراج شد و اکنون این روش با نام تزریق پلاستیک شناخته می‌شود.

    خسروی اوج اصلی برای رشد صنعت تزریق پلاستیک را مربوط به دهه ۴۰ مصادف با با جنگ جهانی دانست و اظهار کرد: در آن زمان دستگاهی برای ساخت وسیله‌های مارپیچ و پیچیده‌ به صورت تزریق پلاستیک اختراع شد و این دانش، پایه‌ای برای پیشرفت‌های سریع‌تر در این حوزه است.

    این محقق با اشاره به تحقیقات انجام شده در این شرکت، خاطرنشان کرد: یکی از زمینه‌های تحقیقاتی ما کاربرد صنعت تزریق پلاستیک و کامپوزیت در صنعت اسباب بازی است که در این حوزه ما از ترکیب تزریق کامپوزیت و تزریق پلاستیک به سه روش جدید تزریق پلاستیک رسیدیم که دو مورد از این روش‌ها نیازمند دستگاه تزریق پلاستیک نیست و پروسه آن در این شرکت توسعه داده شده است و در روش سوم ما قالب‌هایی برای تزریق پلاستیک برای دستگاه طراحی کرده و می‌سازیم.

    وی با بیان اینکه این قالب‌ها، قالب‌های خاصی هستند، ادامه داد: قالب‌هایی که ما برای تزریق پلاستیک توسعه دادیم کیفیت بالاتری نسبت به قالب‌های موجود دارد ضمن آنکه می‌توان بیشترین ظرافت را در قالب‌ها با کمترین هزینه ایجاد کرد. قیمت پایین آن نسبت به قالب‌های موجود از دیگر مزیت‌های رقابتی این محصول به شمار می‌رود.

    منبع: ایسنا

  • هوش مصنوعی و آینده مشاغل؛ صندوقداری و منشی گری رو به افول

    هوش مصنوعی و آینده مشاغل؛ صندوقداری و منشی گری رو به افول

    مجمع جهانی اقتصاد طی روزهای اخیر گزارشی با عنوان «آینده مشاغل ۲۰۲۵» منتشر کرده که بر اساس آن هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی نقش پر رنگی در ظهور و افول برخی مشاغل دارند.

    به گزارش خبرگزاری سینا، مجمع جهانی اقتصاد طی روزهای اخیر، گزارشی با عنوان «آینده مشاغل ۲۰۲۵» را منتشر کرده است. این سازمان بین المللی در گزارش مذکور چشم‌اندازی جامع و عمیق از تغییرات بنیادین در بازار کار تا افق ۲۰۳۰ ارائه می‌دهد. این سند که بر پایه داده‌های به‌دست‌آمده از نظرسنجی بیش از ۱۰۰۰ کارفرما در ۲۲ صنعت و ۵۵ اقتصاد جهان تهیه شده است، نقش کلیدی فناوری‌های پیشرفته نظیر هوش مصنوعی و یادگیری ماشین را در بازتعریف ساختارهای شغلی و تغییرات بنیادین مهارت‌ها بررسی می‌کند. در کنار این فناوری‌ها، روندهای کلان دیگری همچون تغییرات جمعیتی، گذار به سمت اقتصاد سبز و تأثیرات ناشی از تحولات ژئوپلیتیکی نیز به‌عنوان نیروهای تأثیرگذار بر آینده بازار کار در این گزارش تحلیل شده‌اند.

    تحولات کلیدی فناوری و هوش مصنوعی

    فناوری و هوش مصنوعی به‌عنوان مهم‌ترین محرک‌های تحول در دنیای امروز، نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی آینده بازار کار ایفا می‌کنند. این تحولات که طیف گسترده‌ای از موارد از تغییرات ساختاری در روش‌های کاری تا دگرگونی عمیق در ماهیت مشاغل و مهارت‌های موردنیاز را شامل می‌شود، بیانگر گذار به سمت عصر جدیدی از اقتصاد دیجیتال هستند. هوش مصنوعی، به‌ویژه در شکل مولد خود به شکلی گسترده در حال تغییر نحوه انجام وظایف و تصمیم‌گیری در کسب‌وکارها است و مرزهای بهره‌وری و خلاقیت را گسترش داده است. از سوی دیگر، پذیرش این فناوری‌ها با چالش‌هایی مانند کمبود مهارت و هزینه‌های پیاده‌سازی مواجه است؛ امری که به توجه سیاست‌گذاران و کسب‌وکارها برای ایجاد بسترهای مناسب و سازگار نیاز دارد. به این ترتیب، فناوری‌های نوظهور نه‌تنها زمینه‌ساز رشد اقتصادی خواهند بود، بلکه در ایجاد تعادل میان نوآوری و توسعه کشورها نقشی حیاتی ایفا می‌کنند.

    آینده کسب و کارها

    هوش مصنوعی در این گزارش تحلیلی به‌عنوان یکی از کلیدی‌ترین فناوری‌های تحول‌آفرین در کسب‌وکارها تا سال ۲۰۳۰ مطرح شده است. بر همین اساس، ۸۶ درصد از کارفرمایان معتقدند که این فناوری نقش حیاتی در آینده کسب‌وکار آن‌ها ایفا خواهد کرد.

    معرفی ابزارهایی نظیر «ChatGPT» توانسته است تأثیر عمیقی بر بازار کار و صنایع مختلف بگذارد. این فناوری با تسهیل در دسترسی به کاربردهای پیشرفته، موانع ورود به حوزه‌های پیچیده فناورانه را کاهش داده و در نتیجه تقاضا برای مهارت‌هایی از جمله مهندسی هوش مصنوعی، امنیت سایبری و طراحی رابط کاربری برای ابزارهای مبتنی بر این فناوری افزایش چشمگیری یافته است. علاوه بر این، افزایش بی‌سابقه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی نظیر مراکز داده و تأسیسات مرتبط با انرژی، نقش کلیدی در پیشبرد این فناوری ایفا کرده و باعث شده است که برخی از صنایع مانند فناوری اطلاعات به سرعت این نوآوری‌ها را در فرآیندهای خود ادغام نمایند. با این حال، بسیاری از صنایع همچنان در مراحل ابتدایی پذیرش و انطباق با این فناوری قرار دارند و نیازمند تلاش بیشتری برای استفاده بهینه از این امکانات هستند؛ امری که با اندکی تأخیر سبب ظهور تحولات شغلی در صنایع مذکور نیز خواهد شد.

    صندوقداری و منشی گری رو به افول می‌رود

    بر اساس محتوای گزارش مجمع جهانی اقتصاد، حوزه‌هایی مانند یادگیری ماشین، تحلیل داده و توسعه نرم‌افزار به دلیل افزایش تقاضا برای تحلیل داده‌ها و توسعه سیستم‌های خودکار، به عنوان مشاغلی با بالاترین نرخ رشد شناخته می‌شوند. این تحول که در صنایعی نظیر سلامت و حمل‌ونقل به‌وضوح مشاهده می‌شود، مبین گذار سریع به سوی اقتصادی مبتنی بر فناوری است. در همین حال، برخی نقش‌های شغلی از قبیل ورود داده‌ها، صندوقداری و منشی‌گری به دلیل دیجیتالی شدن گسترده و اتوماسیون فرآیندها، در حال افول هستند.

    به زعم بسیاری از کارشناسان، این تغییرات بازتاب‌دهنده انتقال ساختاری از مشاغل یدی و تکراری به سوی نقش‌هایی است که نیازمند مهارت‌های فناورانه و خلاقیت بیشتر هستند.

    تحولات در مهارت‌ها و نیازهای آموزشی

    بر اساس گزارش مذکور، ۳۹ درصد از مهارت‌های فعلی نیروی کار تا سال ۲۰۳۰ در اثر تحولات روزافزون فناوری منسوخ خواهند شد؛ امری که اهمیت بازآموزی و ارتقای مهارت‌ها برای نیروی کار آینده را بیش از پیش برجسته می‌سازد. مهارت‌هایی همچون تفکر انتقادی، انعطاف‌پذیری و یادگیری مادام‌العمر در این مسیر، به‌عنوان ارکان اساسی توانمندی‌های آینده مطرح می‌شوند.

    از سوی دیگر، فناوری‌های نوظهور به‌ویژه هوش مصنوعی نیز نقش بسزایی در تحول فرآیندهای آموزشی ایفا می‌کنند. برای مثال، استفاده از این فناوری‌ها در آموزش مهارت‌های پیچیده‌ای مانند پرستاری و مهندسی نه‌تنها می‌تواند هزینه‌های مرتبط را کاهش دهد، بلکه اثربخشی برنامه‌های آموزشی را نیز به شکلی چشمگیری افزایش می‌دهد. از همین روی، رویکرد مذکور، همراه با تغییرات ساختاری در روش‌های یادگیری، می‌تواند نیروی کار را برای مواجهه با چالش‌های آینده آماده‌تر سازد.

    چالش‌های پذیرش فناوری

    کارشناسان مجمع جهانی اقتصاد معتقدند که علی‌رغم پتانسیل عظیم فناوری‌های پیشرفته، بسیاری از سازمان‌ها همچنان با موانع جدی در مسیر پذیرش آن‌ها روبرو هستند؛ امری که امکان بهره‌برداری کامل از مزایای موجود را محدود می‌سازد. یکی از بزرگ‌ترین این چالش‌ها، کمبود نیروی انسانی ماهر است که توانایی کار با فناوری‌های پیچیده مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشین را داشته باشد. علاوه بر این، هزینه‌های سنگین مرتبط با پیاده‌سازی و نگهداری این فناوری‌ها برای بسیاری از شرکت‌ها، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، به مانعی اساسی تبدیل شده است.

    از سوی دیگر، نگرانی‌های مرتبط با امنیت داده‌ها و حریم خصوصی نیز به این چالش‌ها اضافه می‌شود، زیرا اعتماد کاربران و سازمان‌ها به سیستم‌های هوشمند هنوز به صورت کامل شکل نگرفته است. افزون بر این، عدم دسترسی به زیرساخت‌های پیشرفته نظیر اینترنت پرسرعت و مراکز داده در برخی مناطق جغرافیایی نیز سرعت پذیرش و استفاده از این فناوری‌ها را به‌شدت کاهش داده است. به زعم بسیاری از متخصصان، رفع این موانع نیازمند همکاری گسترده میان دولت‌ها، بخش خصوصی و نهادهای آموزشی برای ایجاد شرایط مناسب و حمایت از سازمان‌ها در مسیر تحول است.

    گزارش «آینده مشاغل ۲۰۲۵» بر اهمیت بی‌سابقه فناوری‌های پیشرفته، به‌ویژه هوش مصنوعی، در بازتعریف مشاغل و مهارت‌ها تأکید دارد. این سند نشان می‌دهد که فناوری‌های نوین، نه تنها ساختارهای شغلی را به شکل بنیادی تغییر داده‌اند، بلکه بستری برای ایجاد فرصت‌های اقتصادی و اجتماعی منحصر به فرد فراهم کرده‌اند.

    در چنین شرایطی، مدیریت صحیح این تغییرات فناورانه، نیازمند برنامه‌ریزی جامع و سرمایه‌گذاری راهبردی در حوزه‌های کلیدی مانند آموزش، زیرساخت‌ها و تنظیم مقررات است. کشورمان ایران نیز با اتخاذ رویکردهای آینده‌نگرانه می‌تواند از این تحولات به عنوان ابزاری برای رشد و افزایش ثبات اقتصادی استفاده کند. بی‌شک تقویت توانمندی نیروی کار از طریق برنامه‌های بازآموزی و توسعه مهارت‌های جدید، در کنار ایجاد همکاری‌های بین‌المللی در حوزه فناوری، می‌تواند جایگاه ایران را در اقتصاد جهانی ارتقا دهد و زمینه را برای بهره‌برداری حداکثری از این تغییرات فراهم سازد.

    منبع: مهر

  • ساخت منسوجات الکترونیکی هوشمند که به سرعت در محیط تجزیه می‌شوند

    ساخت منسوجات الکترونیکی هوشمند که به سرعت در محیط تجزیه می‌شوند

    یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه ساوتهمپتون و وست انگلند بریستول در بریتانیا منسوجات الکترونیکی پوشیدنی با الکترود گرافنی ساختند که می‌توانند هم پایدار و هم زیست تخریب‌پذیر باشند.

    به گزارش خبرگزاری سینا، دانشگاه‌های اکستر، کمبریج، لیدز و باث در پروژه «منسوجات الکترونیکی هوشمند، پوشیدنی و سازگار با محیط زیست» (SWEET) همکاری دارند. این پروژه یک رویکرد پایدار جدید برای منسوجات الکترونیکی کاملاً جوهرافشان و سازگار با محیط زیست ایجاد کرده است.

    این منسوجات الکترونیکی باید بادوام، ایمن برای پوشیدن و راحت و همچنین پایدار باشند. طراحی این تیم دارای سه لایه است، یک لایه حسگر، یک لایه برای رابط با حسگرها و یک پارچه پایه. برای پایه از پارچه‌ای به نام Tencel استفاده می‌کنند که از چوب تجدیدپذیر ساخته شده و زیست‌تخریب‌پذیر است. قطعات الکترونیکی فعال در این طرح از گرافن به همراه پلیمری به نام PEDOT: PSS ساخته شده‌اند. این مواد رسانا با جوهر افشان دقیق روی پارچه چاپ می‌شوند.

    محققان نمونه‌هایی از این ماده را برای پایش مداوم فیزیولوژی انسان با استفاده از پنج داوطلب آزمایش کردند. نمونه‌هایی از پارچه، متصل به تجهیزات نظارتی، به دستکش‌هایی که شرکت‌کنندگان می‌پوشیدند وصل می‌شدند. نتایج تأیید کرد که این ماده می‌تواند به طور مؤثر و قابل اعتمادی هم ضربان قلب و هم دما را در سطح استاندارد صنعت اندازه‌گیری کند.

    ادغام اجزای الکتریکی در منسوجات معمولی، بازیافت مواد را پیچیده می‌کند، زیرا اغلب حاوی فلزاتی مانند نقره است که به راحتی تجزیه نمی‌شوند. پروفسور نازمل کریم در دانشکده هنر وینچستر دانشگاه ساوتهمپتون گفت رویکرد آن‌ها دوستدار محیط زیست است.

    دکتر شایلا افروج، دانشیار مواد پایدار از دانشگاه اکستر گفت: «دستیابی به نظارت قابل اعتماد و استاندارد صنعتی با مواد سازگار با محیط زیست نقطه عطف مهمی است. این نتایج نشان می‌دهد که پایداری نباید به قیمت کارکرد، به ویژه در کاربردهای حیاتی مانند مراقبت‌های بهداشتی تمام شود.»

    این تیم، منسوجات الکترونیکی را در خاک دفن کردند تا خواص زیست‌تخریب‌پذیر آن را اندازه‌گیری کنند. پس از چهار ماه، پارچه ۴۸ درصد وزن و ۹۸ درصد استحکام خود را از دست داده بود که نشان‌دهنده تجزیه نسبتاً سریع و مؤثر است. علاوه بر این، یک ارزیابی چرخه زندگی نشان داد که الکترودهای مبتنی بر گرافن تا ۴۰ برابر کمتر از الکترودهای استاندارد تأثیر بر محیط زیست دارند.

    مارزیا دولال از محققان این پروژه در دانشگاه وست انگلند بریستول می‌گوید: ««تحلیل چرخه زندگی به ما نشان می‌دهد که منسوجات الکترونیکی مبتنی بر گرافن در مقایسه با الکترونیک سنتی کسری از ردپای محیطی دارند. این ویژگی باعث می‌شود که آن‌ها برای صنایعی که به دنبال کاهش تأثیرات محیط‌ زیستی خود هستند، انتخابی مسئولانه‌تر باشند.»

    محققان امیدوارند اکنون بتوانند با طراحی لباس‌های پوشیدنی ساخته شده از SWEET برای استفاده در بخش مراقبت‌های بهداشتی، به‌ویژه در زمینه تشخیص زودهنگام و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با قلب، حرکت رو به جلو داشته باشند.

    منبع: مهر

  • طراحی لباس هوشمند آتش‌نشانی در یک شرکت دانش‌بنیان

    طراحی لباس هوشمند آتش‌نشانی در یک شرکت دانش‌بنیان

    یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی توانسته با طراحی لباس هوشمند آتش‌نشانی، مخاطرات احتمالی آتش‌نشان‌ها را کاهش داده و امدادرسانی را تسریع و تسهیل کند.

    به گزارش خبرگزاری سینا، مدیرعامل این مجموعه دانش بنیان درباره چگونگی شکل‌گیری این شرکت دانش‌بنیان و عمده فعالیت‌های آن می گوید: از سال ۱۳۸۷ در حوزه آتش‌نشانی و امداد و نجات فعالیت خود را آغاز کردیم و فعالیت‌های ما بیشتر در حوزه واردات تجهیزات امداد و نجات و حفاظت فردی آتش‌نشان مانند البسه، کلاه، دستکش، چکمه، دستگاه تنفسی، گازسنج و دیگر وسایل ضروری آتش‌نشان برای کمک به محافظت به اطفای حریق و نجات افراد بود.

    صالح هاشمی افزود: در این سال‌ها با مجموعه‌های بزرگ نفتی، هلال احمر، سازمان‌های آتش‌نشانی، شهرداری‌ها و مجموعه‌های صنعتی و معادن مانند ایران‌خودرو و صنایع ملی مس ایران همکاری داشتیم. این شرکت، سال به سال رشد کرده و از فروش ۲۰۰ میلیون تومان در سال ۱۳۹۰ به فروش ۱۰۰ میلیارد تومانی در سال ۱۴۰۳ رسیده است.

    وی در خصوص ویژگی‌های لباس هوشمند آتش‌آتشانی با اشاره به پژوهش های انجام شده در زمینه تولید البسه هوشمند آتش‌نشان‌ها افزود: طبق این پژوهش‌ها، علومی مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، کلان داده به همه صنایع در دنیا ورود پیدا کرده است در حالی که این علوم در صنعت آتش‌نشانی در تمام دنیا مغفول مانده است.

    به گفته این فعال حوزه نوآوری، تنها چیزی که آتش‌نشان با ورود به داخل حریق می‌توانند از آن استفاده کنند دانش و تجربه آنان در مواجهه با خطر بوده و شرایط سخت عملیات اطفاء صرفاً امکان‌ تمرکز آتش‌نشان روی عملیات اطفای حریق را ممکن می‌کند. به همین دلیل به این فکر کردیم که چنین تن پوشی را بر اساس نیاز آتش‌نشان تعبیه کنیم. برای افزایش سطح کارایی این دستگاه، مشکلات آتش‌نشان‌ها را هنگام اطفای حریق از آنها جویا شدیم.

    آتش نشان

    صالحی با اشاره به خطرات متعدد پیش روی آتش‌نشانان و چگونگی نجات‌بخشی لباس‌های هوشمند آتش‌نشانی تصریح کرد: برخی از آتش‌نشانان، به مشکلاتی از جمله، از حال رفتن خود در هنگام ماموریت به دلیل ایجاد گرمای بیش از حد لباس‌ها که منجر به تعریق و بخار زیاد می‌شود اشاره کردند که این اتفاق موجب گم شدن و حتی مرگ آتش‌نشانان در مکان حادثه می‌شود.

    وی افزود: به همین دلیل فکر کردیم با قرار دادن حسگر دما و رطوبت در داخل لباس آتش‌نشان، از این اتفاق جلوگیری کنیم و همزمان با عبور کردن بدن آتش‌نشان از حد نرمال دما و رطوبت این حسگر هشدار می‌دهد و موجب توجه آتش‌نشان به صورت دیداری و شنیداری می‌شود. در چنین شرایطی معاون عملیات، داده را دریافت می‌کند و از وضعیت سلامت آتش‌نشان مطلع می‌شود.

    مدیرعامل این مجموعه دانش بنیان با تشریح برخی دیگر چالش‌های پیش‌روی آتش‌نشانان که عواقب جبران‌ناپذیری به همراه دارند به حسگرهای دیگر اشاره و عنوان کرد: موضوع دیگر همراهی دستگاه تنفس با آتش‌نشان است که همین موضوع باعث غفلت آتش‌نشان از نشت گازهای سمی و خطرناک اطرافش می‌شود که بارها منجر به سوختن آتش‌نشان با الکل یا گازهای قابل اشتعال می‌شود.

    وی گفت: بر همین اساس حسگرهای شناخت گازهای خطرناک و سمی و نیز حسگرهای دیگری چون حسگر موقعیت‌یابی و ارزیابی حرکت‌های آتش‌نشان، حسگرهای ضربان قلب و سقوط آزاد را تعبیه کردیم که وارد برد شده و داخل لباس جاسازی می‌شود.

    هاشمی با اعلام اینکه این محصول تقریبا در تمام دنیا منحصر به فرد است، درباره تولید این لباس در دیگر کشورها نیز تصریح کرد: این محصول هنوز در کشوری تجاری‌سازی نشده است. لباس هوشمند آتش‌نشانی تنها در مراحل تست تحقیقاتی در کشور آمریکا قرار گرفته است، اما هنوز هیچ یک از شرکت‌های تولید کننده لباس آتش‌نشانی چنین لباس هوشمندی را در دنیا تولید نکرده است.

    به نقل از صندوق نوآوری و شکوفایی ریاست جمهوری وی افزود: لباس آتش‌نشانی به دلیل کاربرد دوگانه و استفاده از آن در امور نظامی، در انحصار آمریکاست و کشور ما برای تولید لباس استاندارد آتش‌نشانی تحریم است. این البسه از طریق شرکت‌های واسطه به ایران وارد می‌شود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم ابتدا، لباسی که استاندارد آتش‌نشانی دارد را وارد کنیم و برنامه هوشمندسازی را برای آن تعبیه کنیم. سپس برای توسعه آن، تولید لباس استاندارد آتش‌نشانی را راه‌اندازی کنیم.

    این فعال دانش بنیان با اشاره به برنامه‌های پیش‌روی این شرکت جهت راه‌اندازی خط تولید این محصول و توسعه و اینکه در شهرک صنعتی قم ۲۵۰۰ متر زمین برای راه‌اندازی خط تولید این محصول در نظر گرفته‌ شده است همچنین در خصوص قیمت این تن پوش ها نیز تصریح کرد:یک دست لباس آتش‌نشانی از کشورهای خارجی با مبلغ ۱۴۰ میلیون تومان خریداری می‌شود. در حالیکه تولید این محصول در داخل کشور با همان ویژگی و کیفیت می‌تواند این رقم را به طرز چشمگیری تا ۶۰ میلیون تومان کاهش دهد.

    هاشمی درباره استفاده از ظرفیت نخبگان در طراحی این محصول و اشتغالزایی در این مجموعه فناور خاطرنشان کرد: این محصول با همکاری فارغ‌التحصیلان متخصص دانشگاهی و دانشجویان دانشگاه‌های معتبری مانند دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه تهران که در حوزه هوش مصنوعی یا اینترنت اشیا و الکترونیک و مکاترونیک تولید شده است. اشتغالزایی در شرکت ما با توجه به حضور نخبگان در پروژه‌های مختلف، رشد مناسبی داشته اما به طور حتم توسعه خطوط تولید این محصول، با اشتغالزایی در سطح گسترده‌ای همراه خواهد بود.

    منبع: ایرنا