نقش کلیدی ژنها در نحوه خندیدن
سیناپرس: تحقیقات صورت گرفته توسط محققان آمریکایی نشان میدهد، چگونگی واکنش نشان دادن افراد به فیلمهای طنز و یا مطالب خندهدار در ارتباط مستقیم با ژنهای آنان است.
یک مطالعه جدید نشان میدهد، فصلی که افراد در آن متولد میشوند، به تعیین شخصیت کمک کرده و حتی فرد را مستعد خطر ابتلا به اختلالات خلقی قرار میدهد.
پروفسور کیت ای. یانگ استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در مرکز علم بهداشت A&M تگزاس معتقد است، ژنتیک نقش اساسی در نحوه رفتار انسان ایفا میکند. بیش از 30 هزار ژن وجود دارند که نقش و عملکرد بسیاری از آنها ناشناخته باقی مانده است، از این جهت علم روانشناسی با مجهولات زیادی روبرو است.
تحقیقات قبلی نشان داده بودند، نوع خاصی از انتقالدهنده سراتونین – آلل کوتاه – در ارتباط با احساسات منفی است که افراد را مستعد ابتلا به افسردگی و اضطراب میکند.
در مطالعه جدید محققان کشف کردند که افراد با آلل کوتاه بیش از سایر افراد میخندند؛ این یافته نشان میدهد که آلل کوتاه ذاتا بد یا خطرناک نیست، اما در عین حال هر دو عملکرد خوب و بد را به همراه دارد.
ژن مورد بررسی در این مطالعه، انتقالدهنده سراتونین موسوم به 5-HTTLPR است که بدلیل ارتباط آن با خلق و خو، تاکنون بسیار مورد مطالعه قرار گرفته است.
به گفته کلاودیا هاسه از محققان دانشگاه نورث وسترن و یکی از نویسندگان این تحقیق، یکی از اسرار بزرگ در روانشناسی این مسأله است که چرا برخی افراد بسیار احساساتی هستند و برخی دیگر اینگونه نیستند.
برای بررسی این مسأله که ژن میتواند احساسات مثبت و منفی را تحت تأثیر قرار دهد، آزمایشاتی بر روی 336 نفر در سه گروه انجام شد. گروه اول شامل جوانان اقدام به تماشای دو کارتون کردند؛ گروه دوم در سنین مختلف یک فیلم سرگرمکننده تماشا کردند و در آزمایش آخر زن و شوهران میانسال و سالمند درخصوص اختلاف در ازدواج با یکدیگر گفتگو کردند.
نحوه واکنش افراد از طریق ترشح بزاق دهان و تجزیه و تحلیل عضلات صورت که برای لبخند استفاده میشود، بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد، بین آلل کوتاه 5-HTTLPR با احساسات عاطفی مثبت ارتباطی وجود دارد.
محققان تأکید میکنند، تفاوت جزئی در ساختار ژنتیکی افراد میتواند آنها را متمایل به نشان دادن احساسات کمتر یا بیشتر کند و در این بین، آللهای کوتاه میتوانند پاسخهای عاطفی را افزایش دهند.
نتایج این تحقیق بصورت آنلاین در مجله Emotion منتشر شده است.
No tags for this post.