دفع سنگ مجاری ادراری با دم گیلاس

Cerasus avium، گیاهی درختی است كه ارتفاع آن 10 تا 20 (به ندرت 30) متر می ‌رسد. ساقه اصلی در این گیاه به خوبی مشخص است و شاخه‌های آن افقی‌‌اند؛ تركه‌های جوان برهنه، پوست تنه به رنگ سرخ فام- قهوه‌ای است كه به صورت نوارهای كاغذ مانندی از تنه جدا می ‌شود. برگ ها كشیده، تخم مرغی واژگون، نوكدار با حاشیه‌ای دالبری- دندانه‌ای؛ دندانه‌ها عمیق اما نوك كند هستند، برگ ها نیز بدون كرك و در سطح رویی كدرند، معمولا در سطح زیرین پوشیده از كرك های دائمی هستند. برگ ها به هنگام جوانی می‌ ریزد؛ ابعاد برگ 8-15×4-7 سانتی متر، دمبرگ به طول 2-5 سانتی متر همراه با دو غده در قسمت بالا است. گل ها نیز به صورت چترهایی بدون پایه و دارای 2 تا 6 گل، ‌دمگل‌ها به طول 2 تا 5 سانتی متر هستند. گلبرگ ها به طول 5 تا 15 میلی متر و به رنگ سفید، میوه به قطر 9 تا 12 سانتی متر، كروی، به رنگ قرمز تیره (علاوه بر این زرد- كرم، قرمز روشن و یا سیاه نیز دیده می‌ شود)، مزه میوه شیرین یا تلخ، درون بر تقریبا كروی و صاف است.

قسمت دارویی این گیاه، دم میوه آن موسوم به دم گیلاس است كه به طول 3 تا 5 سانتی متر، باریك و مدور به رنگ قهوه‌ای روشن دیده می‌ شود و در دو طرف كمی برجستگی دارد.

میوه گیلاس را از آخر اردیبهشت تا خرداد ماه جمع ‌آوری و دم گیلاس را از آن جدا و خشك می‌ کنند. دم گیلاس به عنوان مدر مورد مصرف قرار می‌گیرد.

مقدار مصرف

2تا 4 گرم از دم گیلاس روی سه بار به صورت دم کرده در یک فنجان استفاده می شود. در طب گذشته از دم گیلاس به عنوان مدر و دفع كننده سنگ مجاری ادراری استفاده می شد.

مواد متشکله

كاتشین تانن‌ها، گلی كوزیدهای سیانوژنیك، فلاونوییدها، لكو آنتوسیانین، پورین ها، اسید سالیسیلیك و فنل ها، آنیون‌های كلرو ازت، كاتیون های پتاسیم، آهن، كلسیم، منیزیم و سدیم، مقداری ژنیستئین، وپرونتین، اولئالیك اسید، نارینجنین وكورستین ، در دم گیلاس وجود دارد .

دم گیلاس به علت داشتن مقداری فلاونوئید اثر ضد التهاب داشته و همچنین به علت داشتن املاح پتاسیم و سدیم و املاح دیگر دارای خاصیت مدری نیز است.

*مونا غیاثی یكتا، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی

No tags for this post.