نگرانی جوانان از آینده شغلی
داشتن «شغل» همیشه و برای همه ، یکی از نقاط عطف زندگی است. این «شغل» هم میتواند هدف باشد و هم وسیله. برای کسانی که شغلشان هدفشان است، تلاشها برای رسیدن به آن پیش از انتخاب شغل صورت میگیرد.
دکتر سجاد محبی، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران می گوید: بسیاری از جوانان بدون هدف در زندگی سرگردانند . آنان نه هدف مشخصی دارند و نه معیارهای ثابتی که زندگی خود را بر روی آنها پایه گذاری کنند . آنان اغلب برای پرکردن پوچی زندگی خود و هیجان بخشیدن به آن زندگی یکنواخت به مواد مخدر ، سیگار ، مشروبات الکلی و کارهای هیجان آور خطرناک روی می آورند .
در سال 2007در ژاپن تحقیقاتی در باره « سنجش افکار جوانان سرزمین های مختلف » انجام داده شد که پس از مطالعه این نتیجه بدست آمد که جوانان نگرشی بدبینانه در مورد آینده دارند ، که بر رفتارشان در زندگی و دید کلی آنها از آن تأثیر میگذارد . ولی چنین دیدی تغییرپذیر است .پیدا کردن هدف زندگی به این افراد کمک می کند مطمئن شوند اعمالی که روزانه انجام می دهند به آنچه که نهایتاً در زندگی خود می خواهند منتهی می شود ،این باعث می شود بتوانند زندگیشان را خودشان خلق کنند به جای اینکه نسبت به زندگی سایرین واکنش دهند.
اغلب ، جوانان تحت تاثیر همسالان خود هستند که تجربه چندانی در زندگی ندارند، در گذشته مدرک تحصیلی بالا لازم بود تا شخص شغل مناسب با درآمد بالا بیابد . ولی امروزه به گزارش اداره کار در ایالات متحده آمریکا « دیگر مدرک تحصیلی دانشگاهی موفقیت شخص را در بازار کار برای یک شغل مناسب و پردرآمد تضمین نمیکند . شمار آن دسته از فارغ التحصیلان دانشگاهی که در رشته های تخصصی ، فنی یا مدیریت به استخدام درآمده اند کاهش یافته است ، زیرا تعداد این قبیل مشاغل به قدری افزایش یافته است که بتوانند تعداد رو به افزایش فارغ التحصیلان را بخود جذب کنند . در نتیجه ، بطور تقریبی از هر پنج نفر تنها یکی از فارغ التحصیلان دانشگاهی پا به بازار کار گذاشته اند .
دکترمحبی ادامه داد: اگر افراد در جوانی به خوبی حمایت نشوند، نمیتوانند زندگی خوبی داشته باشند و در چنین شرایطی به سمت زندگیهای جایگزین میروند که ازدواج سپید، نمونهای از آن است. به عبارت دیگر وقتی حمایت اجتماعی نباشد و فرد نتواند برای تشکیل خانواده از راههای مناسب استفاده کند، به راههای دیگری روی میآورد که باعث ایجاد معضلاتی میشود.
در حال حاضر هم معضل بیکاری در کشور داریم و هم کمبود نیرو برای یک سری از مشاغل که این موضوع چیزی است که برای آن مقصری جز برنامهریزی غلط مسئولان برنامهریز نمیتوان پیدا کرد.
از آنجایی که بیکاری یکی از مهمترین عوامل آسیبهای اجتماعی است و تأثیر آن در همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی نمودار است، توجه به این امر اهمیت دو چندان پیدا میکند. عدم تناسب علاقه فرد و تخصص وی با کاری که انجام میدهد، در درازمدت موجب نارضایتی او از زندگی و خستگی و سرخوردگی در سطح وسیع شده و آسیبهایی از جمله انصراف چندباره از کار وتلف شدن عمر و نرسیدن به هدف را به دنبال دارد.
محبی افزود:رضایت از شغل مفهوم پیچیده و چندبعدى است كه با عوامل مختلف روانى و اجتماعى ارتباط دارد به عبارتى دیگر عوامل مختلف نقش عمده اى در ایجاد رضایت یا عدم رضایت شغلى ایفا مى كنند. عواملى مانند تغییر روحیه، بى حوصلگى كه خود ناشى از عوامل مختلف مى باشند، تشدیدكننده افت كاركردى در محیط هاى كارى مى باشند كه توجه به بهداشت روان در محیط هاى كارى مى تواند در بهبود شرایط مفید واقع شود.
همه مي دانند که در راه تحقق اين هدف، مشکلات زيادي وجود دارد و براي رسيدن به مقصود بايد راه درازي را پيمود که نخستين قدم، برنامه ريزي هاي دراز مدت است که بتواند در مراحل مختلف، بخشي از اين هدف را تحقق بخشد .
No tags for this post.