شبکه‌های اجتماعی،کمک کننده بحران یا تولید کننده آن
اینترنت نیز یکی از رسانه های مهم و امروزی است که نقش مهمی را در ارتباطات جمعی و فرا منطقه ای ایفا می کند. این پدیده مرزهای جغرافیایی را درنوردیده و با سرعت زیاد در اطلاع رسانی و تبادل اطلاعات و ایجاد حلقه های ارتباطی ایفای نقش می کند.
دراین میان با پیشرفت تکنولوژی و فناوری ارتباطات و اطلاعات رسانه های اجتماعی باعث افزایش ارتباطات و همکاری میان کاربران آنلاین می شوند و آنها را تبدیل به بخشی دائمی و همه جانبه از زندگی روزمره می کند. مشهورترین سیستم عامل ها و شبکه های اجتماعی تعداد زیادی از کاربران را جذب می کنند. به عنوان مثال، در ماه آگوست سال 2017 میلادی ، فیس بوک حدود 2 میلیارد یوتیوب، 1.5 میلیارد، واتس اپ 1میلیار و 200 میلیون، اینستاگرام 700 میلیون توئیتر 328 میلیون و لینکد این 106 میلیون کاربر فعال داشتند.
با توجه به این میزان فراگیر بودن شبکه های اجتماعی، مردم از آنها نه تنها در زندگی روزمره بلکه در زمان وقوع بحران و حوادث اضطراری نیز استفاده می کنند تاجایی که ارتباطات در زمان بلایای طبیعی به یکی از شاخص‌های اول در مدیریت بحران تبدیل شده است به‌صورتی که حتی مردم نیز به‌جای اسکان، غذا و پوشاک به‌دنبال برقراری ارتباطات با تلفن همراه و اینترنت هستند.
یکی از اولین نمونه های استفاده از رسانه های اجتماعی، در طول حملات 11 سپتامبر در سال 2001 رخ داد .طی این حملات، آژانس مدیریت شرایط اضطراری فدرال ایالات متحده آمریکا و صلیب سرخ، از فناوری های مبتنی بر وب برای انتشار اطلاعات و ارائه اخبار به عموم مردم و گزارش وضعیت تلاش های امدادی خارج و داخل بهره جستند. علاوه بر این، شهروندان نیز بانک های اطلاعاتی ویکی را برای جمع آوری اطلاعات در مورد افراد گمشده ایجاد کردند.
دراین راستا، گزارش سازمان بحران های جهانی می گوید که طی ده سال گذشته، به طور متوسط 631 فاجعه در سال رخ داده است که این بحران ها منجر به مرگ 83 هزار و 934 نفر شده است و طی آن ها 193 هزار و 558 نفر دچار مشکل شدند و تخمین زده شده که این بحران ها مجموعا خسارتی بالع بر 162 میلیون و 203 هزار دلار در سال ایجاد کرده اند. از سال 2001، رسانه های اجتماعی نقش مهمی در نحوه مواجهه مردم با این بلایا در سراسر جهان و ارتباط آن با یکدیگر داشته اند.
در ماه آگوست سال 2017 میلادی ، فیس بوک حدود 2 میلیارد یوتیوب، 1.5 میلیارد، واتس اپ 1میلیار و 200 میلیون، اینستاگرام 700 میلیون توئیتر 328 میلیون و لینکد این 106 میلیون کاربر فعال داشتند.
یافته های محققان حکایت از آن دارد که رسانه های اجتماعی میزان و مقیاس پدیده را افزایش می دهند که در آن اطلاعات و تولید اطلاعات می تواند رخ دهد.
همچنین واکنش اضطراری از طریق رسانه های اجتماعی به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط با مردم از طریق توزیع اطلاعات مهم و ساختن خود برای سوالات و بازخورد استفاده می کند. از سوی دیگر پاسخ دهندگان به طور فزاینده ای از رسانه های اجتماعی به عنوان راهی برای فهم فضای اطلاعات عمومی پیرامون یک بحران استفاده کرده و به دنبال اطلاعاتی هستند که می تواند در تلاش های پاسخگویی و همچنین شایعات نادرست و اطلاعات غلطی که نیاز به اصلاح دارند، استفاده شود.
محققان به این نتیجه رسیدند، افرادی که به طور مستقیم تحت تاثیر رویدادهای بحرانی هستند، از طریق رسانه های اجتماعی، اطلاعات مورد نیاز خود را فراهم کرده و از طریق همین رسانه های اجتماعی به تبادل اطلاعات می پردازند؛ چرا که آنها سعی دارند به سرعت تاثیر رویداد خود را روی خود و شبکه اجتماعی شان ارزیابی کرده و انواع دیگر کمک ها را به دست آورند. از سوی دیگر اعضای علاقه‌مند به مردم خارج از منطقه آسیب دیده نیز می توانند از طریق رسانه های اجتماعی رویداد را از سراسر جهان نظارت کنند، که گروهی از افراد علاقه مند را در واکنش، تسکین و تلاش های بازسازی از طریق اعمال داوطلبانه دیجیتالی توانا می سازد.
اما نقطه منفی این فضا این است که برخی از مطالبات اجتماعی جعل می شود. به عبارت دیگر مطالبات جعلی اجتماعی باعث به وجود آمدن خواسته ها و نیاز های جدید در جامعه می‌شود.
درنهایت می توان گفت شبکه های اجتماعی در کنار همه مزیت‌هایی که دارند اگر کنترل نشوند و مدیریت دقیقی بر آنها نباشد خود به نوعی بحران تبدیل می شوند.
گزارش :فرگل غفاری
منبع:برگرفته از مجله بین المللی ارتباطات انسان و کامپیوتر
No tags for this post.
