ارتباط ذرات ریز معلق در هوا با مرگ سالمندان

در این پژوهش جدید که در ایالات متحده به انجام رسید مشخص شد که میزان مرگ و میز سالمندان در مناطقی که میزان ذرات معلق در هوا از PM2.5  بیشتر است به مراتب فزون تر از منطق دیگر است.

مطالعات پیشین نشان می داد که ذرات معلق اثراتی کوتاه مدت و بلندمدت بر سلامتی دارند و این اثرات خود را در قالب اختلالات قلبی و عروقی، افزایش فشار خون و کاهش عملکرد طبیعی ریه ها نشان می دهد.

پژوهشگران در این مطالعه جدید ابتدا با استفاده از تصاویر ماهواره ای به بررسی میزان ذرات معلق هوا در مناطقی مختلف از ایالات متحده پرداختند. این شیوه بررسی مزیت هایی نسبت به تکیه به آمار به دست آمده از ایستگاه های بررسی کیفیت هوا دارد و آن هم اینکه مناطقی بیشتر را می توان به این ترتیب مورد بررسی قرار داد.

سپس از اطلاعات با آمار مرگ و میر در آن مناطق و نیز برخی داده های مرتبط با سلامت ساکنان آن مقایسه شد. در نتیجه دانشمندان به این نتیجه رسیدند که حضور طولانی مدت تر در این مناطق سبب افزایش احتمال مرگ و میر می شد.

به این ترتیب مشخص شد تعیین استانداردی برای حدود ایمن و ناایمن حجم ذرات معلق در هوا شاید آن قدرها هم درست نباشد، زیرا ذرات معلق همانند سرب در هوا عمل می کنند و حتی مقداری اندک از آنها نیز برای ما خطرناک است.

این مطالعه در ژورنال Environmental Health Perspectives منتشر شده است. 

No tags for this post.