شواهدی مستند از تاریخ علم

علم، در طول قرن‌های اخیر به‌طور غیرقابل محاسبه موجب پیشرفت و ترقی بشریت شده و زندگی انسان را به شیوه‌ای هیجان‌انگیز تغییر داده است. خوشبختانه، عکاسی، یک تجربه علمی است که برخی از مهم‌ترین رویدادها، افراد و اکتشافات علمی را ثبت کرده است و به ما بینش بی‌سابقه‌ای داده و دیدگاه ما را نسبت به جهان گسترش می‌دهد.

شاید معروف‌ترین جلسه کنفرانس سلوای در اکتبر سال 1927 میلادی، زمانی که موضوع الکترون‌ها و فوتون‌ها مطرح بوده، برگزار شد. از چهره‌های علمی فیزیک و شیمی که در این تصویر مشهود است می‌توان به آلبرت انیشتین، ماری کوری، نیلز بور، ورنر هاسنبرگ، اریون شرودینگر، ماکس پلانک و بسیاری دیگر از دانشمندان اشاره کرد. 17 نفر از 29 نفری که در این کنفرانس حضور داشتند، در طول زندگی‌شان موفق به دریافت جایزه نوبل شدند.

در اینجا به توضیح برخی از مهم‌ترین عکس‌های علمی تاریخ می‌پردازیم:

میدان عمیق بی نهایت هابل (Hubble's eXtreme Deep Field): این عکس که در تاریخ 25 سپتامبر 2012 میلادی منتشر شد، ترکیبی از تصاویر 10 سال نوری تلسکوپ فضایی هابل ناسا را نشان می‌دهد. درواقع همه این تصاویر آغاز جهان را نشان می‌دهند. کهکشان‌هایی که توسط این عکس‌ها به تصویر کشیده شده‌اند به حدود 2/13 میلیارد سال پیش بازمی‌گردند درحالی‌که آغاز جهان حدود 7/13 میلیارد سال پیش تخمین زده‌شده است. هابل با به دست آوردن نور ضعیفی که برای ظاهر شدن 23 روز طول می‌کشد، چنین شاهکاری را ایجاد کرده است. این عمیق‌ترین تصویری از جهان است که در آن زمان گرفته‌شده و هزاران کهکشان دور و نزدیک را نشان می‌دهد.
کنفرانس سلوای 1927(Solvay Conference of 1927): یکی از معروف‌ترین نشست‌های دانشمندان که تاکنون همچنان ادامه دارد، کنفرانس‌های سلوای است که در آن به مسائل و مشکلات فیزیک و شیمی پرداخته می‌شود. این نشست توسط موسسه بین‌المللی سلوای برای فیزیک و شیمی ایجاد شد که توسط ارنست سلوای (Ernest Solvay) کارخانه‌دار بلژیکی در سال 1912 میلادی بنیان‌گذاری شده است. شاید معروف‌ترین جلسه چنین کنفرانسی در اکتبر سال 1927 میلادی، زمانی که موضوع الکترون‌ها و فوتون‌ها مطرح بوده، برگزار شد. از چهره‌های علمی فیزیک و شیمی که در این تصویر مشهود است می‌توان به آلبرت انیشتین، ماری کوری، نیلز بور، ورنر هاسنبرگ، اریون شرودینگر، ماکس پلانک و بسیاری دیگر از دانشمندان اشاره کرد. 17 نفر از 29 نفری که در این کنفرانس حضور داشتند، در طول زندگی‌شان موفق به دریافت جایزه نوبل شدند. نبرد اصلی این کنفرانس، گفت‌وگو بین واقع‌گرایان علمی، به رهبری اینشتین و سازندگان، به رهبری بور (Bohr) بوده است.
آزمایش هسته‌ای ترینیتی (Trinity Nuclear Test): اولین انفجار یک سلاح هسته‌ای با نام کد ترینیتی در ساعت 5:29 بعدازظهر در تاریخ 16 ژوئیه سال 1945 میلادی صورت گرفت. این انفجار نقطه اوج تلاش‌های دانشمندان پروژه منهتن بود. این آزمایش در حدود 56 کیلومتری جنوب شرقی سوکورو (Socorro) در نیومکزیکوی ایالات‌متحده امریکا انجام گرفت. این آزمایش انفجار 22 هزار تن شامل يک دستگاه پلوتونيوم را در برداشت. نام ترینیتی از سوی جی. رابرت اپنهایمر (Robert Oppenheimer)، مدیر آزمایشگاه لوس آلاموس (Los Alamos) پیشنهاد داده شد که از شعر جان دون (John Donne) الهام گرفته‌شده بود.
نقطه‌ای آبی‌رنگ (Pale Blue Dot): این تصویر جالب، توسط کاوشگر فضایی ویجر 1 (Voyager 1) و با پیشنهاد کارل ساگان (Carl Sagan) ستاره‌شناس مشهور در تاریخ 14 فوریه سال 1990 میلادی گرفته شد. این کاوشگر در آن نقطه 6 میلیارد کیلومتر دور از زمین قرار داشت و به همین دلیل، زمین فقط یک نقطه یا یک پیکسل در عکس به نظر می‌رسد و این امر فضای گسترده‌ای شگفت‌انگیز را به نمایش می‌گذارد.
نیکولا تسلا در آزمایشگاهش (Nikola Tesla in His Lab): این تصویر قابل‌توجه از مخترع نیکولا تسلا در سال 1899 میلادی در آزمایشگاه او در کلرادو اسپرینگز (Colorado Springs) گرفته شد. در این عکس او ظاهراً نشسته و در حال کتاب خواندن است درحالی‌که در کنار فرستنده غول‌پیکرش قرار دارد و این ژنراتور ولتاژ بالا پیچ‌وتاب خیره‌کننده‌ای از جریان برق را به نمایش می‌گذارد. در حقیقت این تصویر یک شگفتی بزرگ تبلیغاتی بوده که توسط عکاسی به نام دیکنسون وی. الی (Dickenson V. Alley) طراحی‌شده بود. او تصاویری از دستگاه تولید جرقه در یک اتاق تاریک و تسلا نشسته در صندلی خود را با هم ترکیب کرده و چنین هنری را خلق کرده است. تسلا بعدها در یادداشت‌های آزمایشگاه کلرادو اسپرینگز، اعتراف کرد که این عکس یک کار فتوشاپ بوده است.
گفتگوی دیراک و فاینمن (Dirac and Feynman Talking): این تصویر در سال 1963 میلادی در ورشو گرفته شد که نشان می‌دهد، ریچارد فاینمن فیزیکدان، با قهرمانش پل دیراک، فیزیکدان و برنده جایزه نوبل که یکی از پدران مؤسس مکانیک کوانتومی نیز است صحبت می‌کند.
عکس 51 (Photograph 51): عکس 51 نخستین تصویری است که از DNA و در یک گام مهم در جهت شناسایی ساختار آن گرفته‌شده است. این عکس حاوی یک منحنی دوگانه است که توسط ریموند گسلینگ (Raymond Gosling) دانشجوی دکترا در ماه می سال 1952 میلادی تحت نظارت روزالیند فرانکلین (Rosalind Franklin) در کالج کینگ لندن ایجاد شد. این عکس برای کار فرانسیس کریک (Francis Crick)، موریس ویلکینز (Maurice Wilkins) و جیمز واتسون (James Watson) در طراحی مدل شیمیایی مولکول DNA که منجر به دریافت جایزه نوبل سال 1962 میلادی شده، سودمند واقع شد. متأسفانه این جایزه به فرانکلین داده نشد.
باز آلدرین روی ماه (Buzz Aldrin on the moon): این عکس که در تاریخ 20 ژوئیه سال 1969 میلادی گرفته‌شده است، باز آلدرین فضانورد سفینه فضایی آپولو 11 را روی سطح ماه نشان می‌دهد. آلدرین درواقع در نزدیکی پایه سفینه فضایی قرار داشت و تصویر توسط فرمانده آپولو 11 نیل آرمسترانگ (Neil Armstrong) گرفته شد. ابزار مورداستفاده برای این کار یک دوربین 70 میلی‌متری سطح ماه بود. آن روز آرمسترانگ و آلدرین برای حدود دو ساعت و نیم در آنجا به جستجو پرداختند.
نیلز بور و آلبرت انیشتین و بحث مکانیک کوانتومی (Nils Bohr and Albert Einstein Debate Quantum Mechanics): در دهه 1920 میلادی بحث‌هایی درباره تفسیر موضوع نوظهور مکانیک کوانتوم بین برخی از فیزیکدانان پیشرفته تاریخ بسیار داغ بود. در دنیای فیزیک آن زمان نیلس بور (Nils Bohr) و ورنر هایزنبرگ (Werner Heisenberg) در یک‌سو قرار داشتند که در نظریه خود ادعا می‌کردند که سیستم‌های فیزیکی تنها احتمال‌ها و خصوصیات خاصی را ندارند تا زمانی که کسی آن‌ها را اندازه‌گیری کند. در سوی دیگر آلبرت انیشتین قرار دارد که حقیقت را مستقل می‌داند. او پیشنهاد کرد که تفسیر کپنهاگ ناقص بوده و متغیرهای پنهان شناخته‌نشده وجود دارند. این تصویر در سال 1925 میلادی گرفته‌شده است.
صعود زمین (Earthrise): این تصویر نیز یکی دیگر از عکس‌های ناسا است که در تاریخ 24 دسامبر سال 1968 میلادی توسط ویلیام آندرس (William Anders) فضانورد آپولو 8 در طی اولین پرواز شناخته‌شده به مدار ماه گرفته‌شده است. این عکس به‌عنوان تأثیرگذارترین عنصر محیطی که تاکنون گرفته‌شده شهرت دارد. این عکس زمین پر جنب‌وجوش را در چشم‌انداز ناپایدار ماه به نمایش می‌گذارد.