ساخت پلاستیک تجزیه‌پذیر از خزه‌های دریایی
امروزه به دلیل فعالیت‌های انسانی، اکوسیستم اقیانوسی دارای ده‌ها میلیون تن آلودگی و زباله‌های پلاستیکی است. پژوهشگران به‌تازگی موفق به ایجاد نوعی تکنیک شده‌اند که به کمک آن امکان ساخت پلاستیک‌های تجزیه‌پذیر از جلبک‌ها و خزه‌های دریایی وجود دارد که این موضوع می‌تواند به محیط‌زیست و اکوسیستم اقیانوسی کمک شایانی کند.
برخی از میکروارگانیسم‌ها به‌طور طبیعی نوعی پلیمر به نام پلی هیدروکسی آلکوانات (PHA) تولید می‌کنند. این مسئله به این دلیل دارای اهمیت است که در حال حاضر برخی از کارخانه‌ها پلاستیک از هیدروکسی آلکوانات به‌عنوان ماده اولیه ساخت محصولات پلاستیکی بهره می‌برند اما این ماده با استفاده از میکروارگانیسم‌هایی که روی گیاهانی که در مزارع خاص زمین با آب شیرین تغذیه می‌شوند تولیدشده و به همین دلیل در تولید این ماده محدودیت‌هایی وجود دارد. در این مطالعات، پژوهشگران توانستند با کمک جلبک‌های دریایی، پلی هیدروکسی آلکوانات موردنیاز خود را تأمین کنند.
پلاستیک‌های زیستی، پلاستیک‌هایی هستند که از منابع زیستی دیگری به‌جز سوخت‌های فسیلی تولید می‌شوند. بسیاری از این پلاستیک‌های زیستی، سریع‌تر از پلاستیک‌های سنتی تخریب می‌شوند اما تولید آن‌ها به‌طورمعمول نیازمند خاک بارور و آب شیرین است که در همه‌جا موجود نیست. به‌تازگی، پژوهشگران راهکاری برای ایجاد پلاستیک‌های زیستی با کمک و بهره‌برداری از جلبک‌های دریایی ایجاد کرده‌اند که یک منبع قابل‌دسترس و فراوان محسوب می‌شود.
این رویکرد جدید بسیار امیدوارکننده بوده و می‌تواند آلودگی اقیانوس‌ها و پلاستیک‌های انباشته‌شده در دریاها را کاهش داده و همچنین وابستگی انسان به سوخت‌های فسیلی را کم کند. برخی از میکروارگانیسم‌ها به‌طور طبیعی نوعی پلیمر به نام پلی هیدروکسی آلکوانات (PHA) تولید می‌کنند. این مسئله به این دلیل دارای اهمیت است که در حال حاضر برخی از کارخانه‌ها پلاستیک از هیدروکسی آلکوانات به‌عنوان ماده اولیه ساخت محصولات پلاستیکی بهره می‌برند اما این ماده با استفاده از میکروارگانیسم‌هایی که روی گیاهانی که در مزارع خاص زمین با آب شیرین تغذیه می‌شوند تولیدشده و به همین دلیل در تولید این ماده محدودیت‌هایی وجود دارد. در این مطالعات، پژوهشگران توانستند با کمک جلبک‌های دریایی، پلی هیدروکسی آلکوانات موردنیاز خود را تأمین کنند.
الکساندر گولبرگ از اعضای این گروه تحقیقاتی درباره روش فوق، گفت: «ما ثابت کرده‌ایم که تولید پلاستیک زیستی و قابل‌تجزیه به‌طور کامل بر اساس منابع دریایی امکان‌پذیر است. این تولید به کمک یک فرآیند غیر مضر برای محیط‌زیست و جانوران ساکن دریاها، صورت می‌گیرد.»
همه‌ساله هشت میلیون تن پلاستیک به اقیانوس‌های کره زمین وارد می‌شوند و محققان بر این باورند که میزان پلاستیک موجود در اقیانوس‌ها تا سال ۲۰۵۰ بیش از میزان ماهی‌ها خواهد بود. این ذرات پلاستیکی حیات دریایی را از نابود، صخره‌های مرجانی را از بین می‌برد و حتی برای سلامت انسان مضر بوده و تأثیر مخربی بر انسان می‌گذارند.
در حال حاضر تلاش‌های متعددی برای حذف پلاستیک از اقیانوس‌ها در حال انجام است و کشورهای مختلفی، قانون‌های ممنوعیت مصرف پلاستیک را اجرا می‌کنند اما باید در نظر داشت که آلودگی پلاستیکی یک مشکل بزرگ جهانی است که به یک‌راه حل چندجانبه نیاز دارد و در این میان تولید پلاستیک زیستی و تجزیه‌پذیر می‌تواند یک‌راه حل مناسب محسوب شود.
شرح کامل این پژوهش و یافته‌های به‌دست‌آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Bioresource Technology منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
ترجمه: فاطمه کردی
منبع: futurism
No tags for this post.
