کمیک ژورنالیسم جانی تازه به رسانه‌ می بخشد

براساس تعریفی که در ویکی پدیا آمده، کمیک ژورنالیسم (Comics journalism) یا گرافیک ژورنالیسم (Graphic journalism)، نوعی روزنامه‌نگاری است که اخبار و رویدادهای غیرخیالی را در چارچوب کمیک پوشش می‌دهد و ترکیبی از کلمات و تصاویر طراحی شده (به صورت فریم به فریم) است. هم‌اکنون استفاده از رسانه‌های کمیک برای پوشش رویدادهای زندگی واقعی برای سازمان‌های خبری، انتشارات و نشریات در اوج است.

روزنامه نگاری کمیک یا کمیک ژورنالیسم، رسانه ای حاصل از پیوند عناصری از هنر متوالی، روزنامه نگاری، مستند و کارتون های سیاسی است. در سالهای اخیر، کمیک های تعاملی و واقعیت مجازی در روزنامه نگاری راه یافته اند و لازم به نظر می رسد تا رسانه های ایران نیز به ویژه به قالب های مدرن آن ورود یابند.

آزادی عملی که همراه کمیک ژورنالیسم است فرصتی برای خالقان آنها فراهم می کند تا آشکارا اخبار و سیاست ها را تا جایی با کمیک به تصویر بکشند که در بیشتر رسانه های سنتی رایج نیست.

ویژگی های کمیک ژورنالیسم

آثار کمیک ژورنالیسم از قابلیت ها و ویژگی هایی برخوردار هستند که از این جمله، توانایی جان بخشیدن به اخبار بی نام و نشان و کمتر مورد توجه، ارائه روایتی با جنبه ای شخصی، بیطرف بودن، سازگاری با پلتفرم های جدید و… هستند.

علاوه بر رسانه ها ، روابط عمومی ها نیز می توانند از این قالب بصری در مسیر اهدافی همچون پوشش اخبار، انتشار پیام، قابلیت بازخوانی، ایجاد تحرک در مخاطبان، افزایش درک مطلب و… بهره گیرند.

در کنار توانمندی اطلاع رسانی کمیک ژورنالیسم، روابط عمومی ها قادرند تا از این امکان در حوزه های مختلف تبلیغی، بازاریابی، آموزش و… نیز استفاده کنند. به ویژه نوع ترکیبی و تعاملی آن از اثرگذاری بیشتری برخوردار است.

علی‌رغم مزایا و پتانسیل‌های بالای کمیک ژورنالیسم‌ها و نیز رمان‌های گرافیکی اعم از کمک آنها به یادگیری افراد عادی و دارای مشکلات خوانشی، تأثیرگذاری آن در توسعۀ مهارت‌های تفکر تحلیلی و انتقادی و سواد جدید و حتی بهبود سواد سنّتی و نیز یاری این نوع گرافیک به فهمیدن مواد پیچیده یادگیری، کمک در مسیر تحقق اهداف حوزه‌های روزنامه‌نگاری، ارتباطی، تبلیغی و بازاریابی و …، همچنان از این ابزارهای تأثیرگذار در نظام آموزشی و نیز در حوزه ارتباطی ایران چندان بهره گرفته نمی‌شود.

به نقل از ماهنامه مدیریت ارتباط دکتر مریم سلیمی در رابطه با این موضوع گفت: می‌توان گفت توجه به کمیک ژورنالیسم (البته در اشکال مدرن) و استفاده از آن می‌تواند جانی تازه به رسانه‌ها و روابط‌عمومی‌ها جهت عرضه محتوا به مخاطبان در قالب‌های نمایشی مختلف، اعم از ایستا، چندرسانه‌ای، برهم‌کنشی و… ببخشد.

این کارشناس ارتباطات افزود: با توجه به ظرفیت‌ها، پتانسیل‌ها و قابلیت‌های کمیک ژورنالیسم، ورود رسانه‌ها و روابط‌عمومی‌ها به این حوزه می‌تواند ضمن عرضۀ اطلاعات و اخبار به‌صورت بصری، جذاب، سرگرم‌کننده و اثرگذار به مخاطبان، موجبات رضایت آن‌ها را نیز فراهم و آن‌ها را به اشتراک‌گذاری این نوع محتوا ترغیب کند. بیشتر این موارد آن چیزی است که رسانه‌ها و روابط‌عمومی‌ها در حوزۀ اطلاع‌رسانی و خبررسانی و… در پی آن هستند.

وی تصریح کرد: یاری این روش در راستای اهداف  تبلیغی، آموزشی، بازاریابی، عرضۀ گزارش‌های مدیریتی، محتواهای فرایندمدار، آگهی‌ها و… نیز از نکات قابل تأکید و تأمل و مورد استفاده در حوزۀ ارتباطات، به‌ویژه از منظر تسهیلگری در فهم و درک اطلاعات و اخبار است.

در مجموع، استفاده از این روش در ارائه گفت وگوها و مصاحبه ها، رپرتاژها، حتی ارائه خلاصه ای از میزگردها و… و نیز ارائه روایی برخی گزارشهای عملکردی و مدیریتی و نیز محتواهای فرایند محور به ویژه در روشهای غیر ایستا می تواند روش موثری باشد.

No tags for this post.